When Rain Falls (Friend Series #1)

Chapter 37

Sinimulan na naming ilipat ang mga gamit namin sa bagong bahay. Ace and I bought furnitures and other stuffs for the house last week. I carried on the furnishings and decorations of interiors. Tuwing tatanungin ko si Ace kung okay lang ba ang ginagawa ko ay puro pagtango lang ang sagot niya.

Ang plano niya ay pagkatapos naming ilipat ang mga gamit namin at ayusin ng kaunti ang desinyo ng bahay sa loob ay saka niya iimbitahan ang pamilya niya rito at sasabihin ang tungkol sa amin ni Aesthrielle. Kasama na rin ang pamilya ko.

Tuwing nailalarawan ko sa isip kung saan ay ipapakilala na niya kami ni Aesthrielle sa harap ng pamilya niya ay hindi ko mapigilan ang kabahan. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon ng pamilya niya sa oras na malaman nila ang tungkol sa'min. Ayos lang naman sa'kin kung hindi nila ako tanggapin. Si Aesthrielle ang inaalala ko. Kahit ang anak ko na lang ang tanggapin nila ay okay na sa'kin.

Umiling-iling ako saka ko hinila ang isang kahon na puno ng libro papasok sa loob ng bahay.

We've disassembled the big bookshelf in my room yesterday. Nakakalungkot dahil may iilang slabs at desinyo ang nasira. But I really want to bring my bookshelf here with me. Paniguradong hindi ako makakatulog kong hindi ang bookshelf ang huling makikita ng mga mata ko.

Kaagad ding napalitan ng ngiti ang simangot ko nang maalala ang sinabi niya sa'kin kahapon habang pinagtatanggal namin ang iba't ibang parte ng bookshelf.

"I already saved a room for your library in our house." Mula sa likuran ay mabilis niyang iginapos ang mga bisig sa'kin. In front of us is the disassembled parts of my favorite bookshelf.

I sniffed. "Talaga?"

"Yes, we'll design your own library and build more and more bookshelves. How 'bout that? Hm?"

I bit the insides of my lips. "Pero ito, dadalhin ko pa rin doon. Sa kuwarto natin." Tukoy ko sa bookshelf na ginawa niya ilang taon na ang nakalipas.

"Yes. We'll do that."

I giggled while thinking of that. Na-excite ako bigla sa isiping gagawan niya ako ng sarili kong library!

Yumuko ako at sinimulang ilabas ang mga libro sa kahon nang may pumalo sa puwet ko. Napasinghap ako nang makitang dumaan si Ace sa gilid ko na may dala-dalang kahon.

"Archer!" Gulat kong sigaw sa pangalan niya. I stared at his back, mortified with what he did.

He turned to me. His lips crook for a smirk. "What?" Ibinagsak niya ang kahon sa counter at lumapit sa'kin.

"A teacher taught me to spank an ass-"

"Tang ina." Hindi ko mapigilang magmura dahil sa lenggwahe niya.

He burst out laughing. "Really Ma'am? Tang ina at punyeta talaga ang itinuturo mo sa mga estudyante mo?"

Hindi ko inalis ang tingin sa kanya hanggang sa makalapit siya sa'kin. Namamangha ako sa mga lumalabas sa bibig niya ngayon. Kung hindi lang kami nagkahiwalay ng mahabang panahon ay iisipin kong ako ang nag-impluwensiya sa kanya maging bastos.

Hindi nga ba?

Umiling-iling siya. "Tsk, Tsk. Bad teacher."

Ngumisi ako at pinag-krus ang mga braso sa dibdib. "Bakit? Anong gagawin mo sa mga bad teacher, Architect?"

He stuck the tip of his tongue out and wet his thin lips. He did that never leaving his eyes off my lips. I chuckled and bit my lower lip when his hands traveled down to my waist. I wiggled when he squeezed my body.

"You really love squeezing me, Architect." I whispered.

"Nah. Not the squeezing. I love hearing your gasps and feeling you shivers every time I..." Napasinghap at nanginig ang buong katawan ko nang pisilin niya ang gilid ng baywang ko.