Hafıza Kaybı

17. bölüm

Burnuma tekrar orkide kokusu dolarken, gülümsedim.

BH: Sonunda geldim, He Ran. Senin için yine orkide aldım..

Saniyeler içinde elimde baskı oluşmuştu. Galiba, elimi tutuyordu.

BH: Çok geç kaldığım için özür dilerim, sevgilim... Ama hatamı telafi edeceğim. Kendimi affettireceğim. Uyandıktan sonra bir daha tartışma yaşamayacağız. Beni bırakmadığın için t-teşekkürler...

Ağladığını duyduğumda benim de gözlerim dolmuştu.

BH: Sana yaptığım onca kötülüğe karşı beni bırakmadığın için çok teşekkür ederim... Ama uyanmadığına göre bana kırgınsın, değil mi?

Gözyaşlarım fazlalaştığında elimi çıkarıp silsem de yenileri geliyordu.

BH: Beni duyuyor musun, bilmiyorum ama kırgınlığını alacağım. Tekrar eskisi gibi olacağız. Evlenmeden önce olduğumuz gibi... Değerini geç anladığım için beni affet...

Buruk bir tebessüm ettim.

BH: Hani demiştim ya, elini tutarken bile utanıyorduk. Bir birimize o kadar söz söylerken niye utanmadık He Ran? Neden birimiz geri adım atmadı? Neden utanıp susmadık?

Ağlamasına hıçkırıklar karıştığında kalbime sancı girmişti.

BH: Ama bir daha öyle bir şey olmayacak. Bana kızsan da, bağırsan da seni incitecek bir şey söylemeyeceğim. Sana söz veriyorum...

Vücudumu kollar sardığında gözlerimi açtım.

HR: Yaptıklarımı hatırlamasam da seni çok kırdığımı, canını çok yaktığımı biliyorum, Baek Hyun... Özür dilerim... Her şey için...