Hafıza Kaybı

43. bölüm

Gözlerimi açtığımda hala uyuduğunu gördüm. Elimi yanağına çıkarıp okşadım. Demek kalbini kırdığım
Baek Hyun'um buydu..

Gözlerini bir anda açtığında irkilsem de, elimi çekmemiştim. Görüş açısı düzeldiğinde gülümsedi. Elini yanağındaki elimin üstüne koydu ve dudaklarının üstüne indirip avuç içimi öptü.

BH: İyi misin? Ne zaman uyandın?

HR: Bir az önce..

BH: Acıktın mı?

HR: Bir az..

BH: O zaman sen dinlen. Ben yemek hazırlıyorum..

HR: Beni de götür. Tek başına sıkılırım..

Yataktan kalkıp yanına geldi.

BH: Ama dinlenmen gerek?

HR: Lütfen..

Ellerini tutup gözlerine baktığımda nefesini verip gülümsedi ve başını onaylı anlamda salladı.

BH: Eskiden de, benden bir şey istediğinde kabul etmem için böyle yapıyordun. Hatırlıyor musun?

Dudaklarımı bir birine bastırdım.

HR: Maalesef...

BH: Önemli değil. Kendini sıkma..

Beni kucağına aldığında kollarımı boynuna doladım.

BH: Kendini yormaman için bir süre kucağımda gezeceksin.

HR: Belin ağrır ama..

BH: Bir şey olmaz. Fazlasıyla ağırlık kaldırdığım için hissetmiyorum.

Kaşlarımı çattım.

HR: Ağır olduğumu mu ima etmeye çalışıyorsun?

BH: Hayır. O anlamda değil..

HR: Tamam, bırak..

BH: Yah, o anlamda demedim. Ağır değilsin. Gerçekten..

HR: Gitmiyor muyuz?

BH: Gidiyoruz da, söylediğimi anladın mı?

HR: Anladım. Fazlasıyla ağırmışım..

BH: He Ran, gerçekten öyle demek istemedim..

Beklentiyle gözlerime baktığında gülümseyip saçlarını karıştırdım.

HR: Biliyorum. Sadece, seninle uğraşıyordum..

BH: Oh, kırıldığını sandım..

HR: Kırılmadım. Gidelim..

Başımı göğsüne yasladığımda odadan çıkıp mutfağa gittik. Sandalyeyi ayağıyla geri çekip oturttu.

BH: Başını masaya yasla. Yemek hazırlayacağım..

HR: Tamam..

Yemek hazırlamaya başladığında onu izlemeye koyuldum. O iyi bir eşti. Rahat olmam için her şeyi yapıyordu. Belki de, sorun bendeydi. Ona iyi davranmadığım için tartışıyorduk..