Hafıza Kaybı

19. bölüm

BH: İki hafta oldu, He Ran...

Duyduğum sesle gözlerimi açtım.

BH: İki haftadır buradayız. Sesini duymadım, gözlerini görmedim. Gülümsediğini görmedim...

Derin bir nefes verdi.

BH: Zaten, en son ne zaman gülmüştün ki, hatırlamıyorum bile..

Boğazımda acı hissettim.

BH: Dudakların en son ne zaman yukarı kıvrıldı, gözlerindeki parıltı en son ne zaman göründü, bilmiyorum, He Ran. En son ne zaman sana seni sevdiğimi dedim, bilmiyorum. Çok kırılmış olmalısın... Tüm gün çalıştıktan sonra dinlenmek için eve geliyordun. Ama ben neden ev temiz değil, neden yemek yok diye bağırırdım sana.. seni hiç umursamamışım, He Ran. Yorgunluğunu umursamamışım... Çok özür dilerim... Lütfen affet..

Hıçkırıklarını duyduğumda kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Sağ elimin üstünde iki el hissettim.

BH: Belki, duymayacaksın, ama seni seviyorum, He Ran... Hissettirmesem de, göstermesem de seni çok seviyorum, sevgilim...

Duyduğum kelimelerle kalbim hızını artırırken, göz yaşlarımı silip gülümsemeye çalıştım.

HR: Duyamasan bile söyleyeceğim. Ben de seni seviyorum, Baek Hyun... Yanına geldiğimde, bu rüyadan uyandığımda tüm hatalarımı telafi edeceğim...