Hafıza Kaybı

32. bölüm

Mutluluk saçan gözlerle odamın penceresinden ormana bakıyordum.

BH: Benden kurtulduğuna bu kadar sevindiğini bilmiyordum..

Kapıyı açıp içeri giren bedene bakıp gülümsedim.

HR: Hayır, mutluluğuma sebep o değil.. Sonunda Baek Hyun'umu görebileceğime mutluyum.

BH: Hmm.. bugün son günün. Bu, burada olacak olan son gecen..

HR: Çok heyecanlıyım.. uyandığımı görünce nasıl tepki vereceğini merak ediyorum..

BH: Onun sadece ismini hatırlayabileceksin. O da beni rüyanda gördüğün için... Ama beni de unutacaksın..

HR: Neden rüyamda seni görüyorum?

Gülümsedi.

BH: Sana en çok yakın olan kişi, Baek Hyun'du. Bu yüzden süluet olarak onu görüyorsun..

HR: Anladım.

Tekrar dışarı döndüm.

BH: Hadi, uyku vakti..

HR: Ama uyuyamam ki...

BH: Uyuman gerekiyor.. bu son saatlerimiz. Sözümü dinle.

Dudaklarımı büzdüm.

HR: Off... Tamam..

Geçip yatağıma uzandığımda ışıkları kapattı.

BH: İyi geceler...

HR: İyi geceler..