Hafıza Kaybı

56. bölüm

Gözlerimi açıp başımı göğsünden çektim ve ona baktım.

BH: Günaydın..

HR: Günaydın..

BH: He Ran, kalksana..

BH: Yah, kalk hadii.. çek şu yorganı yüzünden.

Yorganı kaldırıp ona baktım.

HR: Beni nasıl habersiz öpersin?

Gülümseyip yanıma yaklaştı.

BH: Tekrar göstereyim mi?

HR: Yah!

Kapı tıklandığında oraya döndük. Annesi içeri girip gözlerini üstümüzde gezdirdi.

A: Kavga mı ediyorsunuz?

BH: Hayır, anne. Sadece, He Ran'a sabah öpücüğü ver- aah! Acıdı!

Yüzünü buruşturarak kulağını okşarken utanç ve sinirlerim bir birine karışmıştı.

A: Kızı niye utandırıyorsun? İyi oldu, sana. Hadi, gelin de, kahvaltı edelim..

HR: Tamam..

Annesi odadan çıktığında gözlerimi ona çevirdim.

HR: İntikamım kötü olacak.

BH: Ne yapacaksın?

Bir anda ittiğimde yataktan yere düşmüştü.

BH: Kolum! Kolum acıdı! Off.. çok acıyor..! Kolum acıyoor..

Yüzünü buruşturup kolunu tuttuğunda korkuyla yanına indim.

HR: İyi misin? Çok özür dilerim.. neresi acıyor?

Yüzündeki ifadeyi düzeltip gülümsedi.

BH: Özrün kabul edildi.

Tekrar dudaklarımı öpüp banyoya kaçtığında olduğum yerde kalmıştım.

HR: Baek Hyun.. eskiden çok mu utanıyordum?

Gözleri kısılana kadar gülümsedi.

BH: Başlarda ikimiz de öyleydik. İlk kez elini tuttuğumda ikimiz de kızarmıştık. Sonradan ben alıştım. Ama senin alışman bir az uzun sürdü..

HR: Utanmak iyi bir şeydir..

BH: Tabii.. utanınca çok komik oluyordun...

Güldüğünde kaşlarımı çattım.

HR: Yah, ne gülüyorsun?

Kapı tıklandığında o yöne döndük.

A: Girebilir miyim?

BH: Gel anne..

İçeri girip gülümsedi.

A: Daha kalkmamışsınız bile.. aşağı inin de yemek yiyelim. Sofra hazır..

BH: Tamam, anne. Geliyoruz..

Annesi odadan çıktığında yataktan kalktık.

BH: Tek kişilik yatak daha iyi. Düşmemek için daha sıkı sarılıyoruz. Evimize birini almalıyım..

Kendi kendine konuşarak banyoya gittiğinde sırıtarak yatağı topladım.