Hafıza Kaybı

57. bölüm

Gözlerimi açtığımda daha uyanmamıştı.

HR: Baek Hyun?

Arkasını dönüp bana baktı ve gülümsedi.

BH: Günaydın.. senin için kahvaltı hazırladım.. gel otur..

Yerimde dikildiğimde yaklaşıp elimi tuttu ve masanın yanına getirdi.

HR: Hepsini sen mi hazırladın?

BH: Tabii ki ben hazırladım. Yapamaz mıyım?

HR: Bilmem.. annenle baban nerede?

BH: Ha, onlar dışarıda kahvaltı edecekler. Bizi yalnız bıraktılar yani..

Göz kırptığında bakışlarımı masaya çevirip gülümsedim.

HR: İyi..

Yataktan kalkıp üşümemesi için üstünü örttüm. Banyoda rutin işlerimi halledip üstümü değiştirdim ve mutfağa indim.

Masayı silerken hatırladıklarımla elim durdu.

Adım seslerini duyduğumda kapıya döndüm. Çatık kaşlarla etrafına bakınıp bana döndü.

BH: Ev neden temiz değil?

Onun gibi ben de etrafıma bakıp ona döndüm.

HR: Bütün gün işte oluyorum, biliyorsun. Bugün çok yoğun olduğum için temizleyemedim..

BH: Sana kaç kez işten ayrıl demeliyim? Şu evin haline baksana.. ben mi yapmalıyım her şeyi?

HR: Ama ben işimi seviyorum..

BH: Bana ne?

Gözlerini kapatıp nefesini verdi.

BH: Neyse, sofrayı hazırla.

HR: Şeyy..

Arkasını dönecekken sesimi duymasıyla bana döndü.

BH: Yine ne var?

HR: Geç geldiğim için yemek yapamadım..

Kaşları iyice çatılırken gerilmiştim.

BH: Nasıl yani?! Yemek yok mu?!

Başımı iki yana salladığımda elini saçlarının arasından geçirdi.

BH: Sabah erkenden kalkıp hazırlasana! Ne işe yarıyorsun ki zaten?!

Salondan ayrıldıktan saniyeler  sonra kapının kapanma sesi duyulmuştu.

Gözyaşımı silip masayı kurmaya başladım. Her şey hazır olduğunda son kez uzaktan masaya baktım.

Odamıza çıktığımda hala uyuyordu.

HR: Baek Hyuun?

BH: Efendim..

HR: Sabah oldu.. hem, senin için kahvaltı hazırladım.

Gözlerini açıp bana baktı.

BH: Gerçekten mi?

HR: Gerçekten.. hadi kalk..

Gülümsese de saniyeler içinde yüzü düşmüştü.

BH: Tamam.

Yataktan kalkıp banyoya gittiğinde arkasından baktım. Bir anda ne oldu ki?