Hafıza Kaybı

55. bölüm

Bir odaya girdiğimizde etrafa göz gezdirdim.

HR: Burda neden iki yatak var?

BH: Burası hyung'umun ve benim eski odamız. Bir yatak benim, diğeri onun.

Yaklaşıp dolabı açıp içinden kıyafet çıkardı.

BH: Sık sık buraya geldiğimiz için kıyafetlerimiz de var.

HR: Birlikte mi uyuyacağız?

Başını salladığında utandığımı hissetmiştim. Dolabını açıp bana kıyafetlerinden verdi.

BH: Bunları giyin..

Elinden alıp banyoya geçtim. Üstümü değiştirip çıktığımda o da değiştirmişti.

HR: Ama bu yataklar tek kişilik?

Gözlerini yatakta gezdirip bana döndü.

BH: Sığarız..

Yatağa uzanıp kollarını açtı.

BH: Gel bebeğim..

HR: Ha?

BH: Gelsene..

Çekinerek yanına uzandığımda kollarını hemen sıkıca belime dolamıştı.

BH: Kasılma. Rahat ol.

HR: İlk kez bir erkekle aynı yatakta uyuyorum.

BH: Bir erkek? Sevgilim demek istedin herhalde?

HR: Ah tabi, öyle demek istemiştim..

Gülüp yanağımı öptüğünde rahatladığımı hissetmiştim.

Gözlerimi daldığım yerden çekip uzattığı kıyafeti aldım.

BH: Neye gülüyorsun?

HR: Burda ilk gecemizi hatırladım.

BH: Haa... Utangaç He Ran..

Güldüğünde başımı eğmiştim. Geçip yatağa uzandı.

Kendini yatağa attığında kaşlarım çatıldı.

HR: Kenara kayar mısın?

Gözlerini kapattı.

BH: Hayır.

HR: Ben nasıl uyuyacağım?

BH: Diğer yatakta uyu.

Şaşkınlıkla ona baktım.

HR: Az önce söylenenlerden ders almadın mı?

BH: Alsam ne olacak? Yine tartışmamız için bir bahane bulacaksın.

HR: Ne yani, suçlu ben miyim?

BH: Sensin.

Öfkelendiğimi hissediyordum.

HR: Senden nefret ediyorum.

Bir anda gözleri açılırken, hızla ayağa kalkıp öfke dolu gözlerle bana baktı.

BH: Öyle mi? O zaman defolup gitsene? Niye hayatımı zehir ediyorsun? Bak, kapı orda. Çık git. Hadi ne duruyorsun, gitsene?

Kimsenin duymaması için sesi kısık olsa bile sertti. Dolan gözlerimle bir süre ona baktıktan sonra arkamı dönüp diğer yatağa uzandım. Arkamdan sarılıp özür dilemesini ve hepsinin aptal bir şakadan ibaret olduğunu söylemesini istemiştim ama olmamıştı..

Elini yüzümde hissettiğimde ona baktım. Üzgün görünüyordu.

BH: Aynı şeyi mi hatırlıyoruz?

Bakışlarımı kaçırdığımda sıkıca sarılmıştık.

BH: Özür dilerim. Suç bendeyken, senin üstüne attığım ve seni kırdığım için özür dilerim. Çok düşüncesizdim..

HR: Ö-önemli değil. Hepsi geçmişte kaldı..

Geri çekilip gözlerime baktı.

BH: Affediyor musun?

Dudaklarını öptüğümde gözlerini kapattı.

HR: Fotoğraflarımızı gösterecektin?

Affettiğimi anladığında gülümseyip gözlerini açtı.

BH: Tabi..

Yatağa uzanıp kollarını açtığında yanına uzandım.

BH: Üç senenin fotoğrafları.. hepsini evlenmeden önce çekinmiştik.

Fotoğrafları gösterince hepsini incelemeye başladım.

HR: Burda çok genç görünüyorum..

BH: Bu ilk zamanlarımız..

Fotoğrafı daha da yakınlaştırdım.

HR: Güzelmişim..

BH: Sen hep güzeldin. Şimdi de öyle..

Ona döndüğümde tebessüm ederek bana bakıyordu.

HR: Gerçekten mi?

Başını onaylı anlamda salladı.

BH: Aynaya baksan, bana hak verirsin.

HR: Teşekkür ederim..

Gülümseyip önüme dönmüş ve diğer fotoğraflara bakmaya başlamıştık.