Hafıza Kaybı

46. bölüm

Gözlerimi açtığımda yanım boştu. Kalkıp banyoya girdim ve rutin işlerimi hallettim. Çıktığımda yatağı toplayıp mutfağa indim. Masaya iki tabak koyduktan sonra kapıya dönmesiyle beni görüp gülümsedi.

BH: Günaydın, He Ran..

HR: Günaydın..

Masaya oturmamla o da oturmuştu.

HR: Dün uyuya kalmışım... Misafirlere ayıp oldu..

BH: Hayır, kimseye ayıp olmadı. Her kes senin hastaneden yeni çıktığını biliyordu..

HR: Etrafı sen mi toplarladın?

BH: Yok, annelerimiz toplamış.. bu arada bir kişi daha gelecek..

HR: Kim?

BH: Mongryong..

HR: Mongryong kim?

BH: Gelince görürsün. Çok yakın arkadaştınız.. hyung'um birazdan getirecek.

HR: Hmm... Merak ettim.

Yemek yedikten sonra masayı toplamıştık. Bulaşıkları yıkarken, kapı çalmıştı.

BH: Ben bakarım..

Mutfaktan çıktıktan sonra kapı sesi duyuldu. Bir süre sonra ayaklarımda bir şey hissettim. Yere bakmamla köpeği görüp çığlık atmam bir oldu. Elimdeki tabak yere düşüp kırılırken, arkaya doğru adımlar atmaya başlamıştım, ama o da durmayıp tekrar ayaklarıma dolanıyordu.

HR: BAEK HYUN, NERDESİN?!

Mutfağa girdiğinde yanına koşmuştum.

HR: Yah, al şunu burdaan! Korkuyorum!

BH: Sakin ol..

Geriye gittiğimde havlayarak üstüme doğru gelmeye başlamıştı.

HR: Baek Hyun, alsana şunu!

Yaklaşıp beni kucağına aldığında kollarımı boynuna sarıp göğsüne yaslandım.

HR: Bu köpek nereden çıktı?

BH: En yakın arkadaşın Mongryong'u tanımıyor musun?

Başımı kaldırıp gözlerine baktım.

HR: Beni ısıracaktı..

BH: Hayır, sadece seninle oynuyordu.. Mongryong, üç senedir bizimle..

Gözlerimi yerde dolanan Mongryong'a çevirdim.

HR: Yine de korkuyorum..

BH: Korkacak bir şey yok. Seni özlediği için öyle yapıyor. Okşasan, anlarsın..

HR: Hayır, istemiyorum.

BH: Bir kere dene... Ha?

Kararsız şekilde gözlerim ikisi arasında giderken, sonunda nefesimi verip başımı salladım.

Beni yere bırakmasıyla Mongryong tekrar ayaklarıma dolanmıştı.

HR: YAAH! KORKUYORUM!

İki elimi de tuttu.

BH: Sakin ol.. oturalım..

Yavaşça eğilip yere oturduğumuzda Mongryong'u sevmeye başlamıştı.

BH: Sen de dene..

Çekinerek elimi başına çıkardığımda tüylerinin yumuşak olduğunu farketmiştim. Gergin yüzüm yavaş yavaş gevşemiş ve gülümsemiştim.

HR: Mongryong-ah..

Kucağıma uzandığında okşamaya başladım.

BH: Gördün mü? Korkacak hiçbir şey yok..

Ona bakıp başımı salladım ve tekrar Mongryong'a döndüm.