Doctor |KNJ

-23-

"Gördünüz mü? O çocuk ben değilim. Tanımadığımız biriymiş, olay çözüldü" Jungkook gülümseyerek bana baktığında somurtarak karşılık verdim.

"O çocuk tutuklandıktan sonra bana yine mesaj geldi" Jungkook'un gülümsemesi yavaşça solarken Yoongi kafasını geriye doğru attı, "Siktir"

Namjoon kamera kayıtlarının açık olduğu televizyona doğru bakarak konuştu, "Kim sana bu kadar takmış olabilir ki? Lisede yüz vermediğin biri olabilir mi, ya da üniversitede?"

Düşünüyordum fakat aklıma bir tane bile isim gelmiyordu. Yoongi'nin sesi düşüncelerimi böldü, "Jae miydi, Jay miydi öyle bir çocuk vardı. Sana bir ara çok takmıştı, dolabına sürekli notlar bırakıp duruyordu. Yoksa hatırlamıyor musun?"

Yoongi'nin sözleriyle başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Bu ayrıntıyı nasıl atlamıştım? "Evet, hatırlıyorum. Umm üzgünüm acilen lavaboya gitmem gerekiyor" dedim ve telefonumla beraber içeriye koştum ve Jay'e mesaj attım,

"Jay, sen kimsin?" Tırnaklarımı yemeye başlarken cevap bekliyordum. "Biyografimin linkini yollamamı ister misin?" Cevap geldiğinde hızlıca okudum.

"Hayır, Jay. Bilinmeyen numaranın sen olma olasılığın?" Bu mesajı göndermem doğru muydu? Acaba belli etmemeli miydim? Bıkkınlığıma yenik düşüp gönderdim.

"Eğer o olsaydım, sana neden yardım ettim?"
"Neden daha önce yanına gelmedin?"
"Neden o gün seni korumak için uğraştım?" Seri bir şekilde mesajlar geldiğinde mantıklı bir şekilde düşünmeye başladım.

Gerçekten de öyleydi. Neden beni korumaya çalışsındı ki?

"Üzgünüm Jay, bu sıralar gerçekten kafam dağınık ve saçma sapan şeyler düşünüyorum. Tekrardan özür dilerim" mesajı yollayıp cevap beklemeden telefonumu kapatıp içeriye geçtim.

"Jay aradığımız kişi değil" dedim mutlu bir şekilde. "Nereden biliyorsun?" Jungkook sorduğunda gülümsedim.

"Tuvalette insanın aklı daha iyi çalışır derler Jungkook" Jungkook kendini tutamayıp kıkırdamaya başladığında diğerleri de ona katıldı.

"Gerçekten sıkıldım bu işten. Bir an önce bulalım şunu" Jin konuşmaya başladığında hepimiz ona döndük. Haklıydı. Sıkılmıştım, bir an önce karşıma çıkması gereken biri vardı fakat ben onu bulamıyordum ve bu, beni oldukça rahatsız ediyordu.

Bir anda polis sirenlerinin duyulmasıyla kaşlarımız çatıldı. Polis neden buraya gelmişti ki? Hayır beni bulmak istese benim evime gelirdi yani. Tehlikede olan bendim sonuçta.

"Hey, özür dilerim" Jungkook elimi tutup ağlamaklı bir tonda konuştuğunda anlam veremedim. Ne yapıyordu? Polisler kapıyı açmamız gerektiğini söyleyip kapıya birkaç defa vurduklarında aynı anda kapıya yöneldik.

Jungkook derin bir nefes alıp kapıyı açtı. "Jeon Jungkook sen misin? Diye soran polislere karşılık kafasıyla onayladı. Jay polisleri yararak gelip tam karşımda dikildi. "Danbi, sapığınla tanış" bakışları Jungkook'u gösteriyordu.

Yazar notu:
Kısa bir bölüm oldu ama bir sonraki bölüm böyle olmayacak ehe