1943
Tumatagak-tak ang luha sa aking mata.
Isang mahigpit na yakap ang luminga sa puso ko'ng nanlulumo.
Kakatapos lang ang aking aralinm ngunit hindi pa rin tapos ang kirots sa aking kaibuturan.
Hindi....hinding hindi ko sila mapapatawad. Para ngang gusto kong pumatay.
Wala na akong magulang. Kahit buhay pa sila ay mag hihiwalay na rin sila.
Para narin silang patay para saakin.
Kapag nag devorse sila." Venice....tahan na.."
Maraming salamat sa Tita ko. Pinapagaan niya ang pakiramdam ko sa tuwing may problema sa pamilya.
Pakiramdam ako nag-iisa ako kung wala si Tita Cha. Sana siya nalang ang naging mommy ko.
Nilingon ko si Tita Cha. Siya lang ang tumayo'ng magulang saakin. Simula noo'ng sinilang ako.
Hinalikan ako ni Tita Cha sa noo.
"Mag-pahinga ka na Iha..aalis na tayo bukas."
Pag-katapos niya'ng sabihin ang mga kataga'ng iyon ay lumakad na siya papalabas sa kwarto ko.
Pinunasan ko ang mga luha ko.
Kahit walong tao'ng gulang palang ako ay mulat na ako sa problema.
Hindi ko manlang naramdamang maglaro o kaya makipag laro sa mga kaklase ko.
Uuwi na agad ako pag tapos ng Klase.
TSS. Napabuntong hininga na lang ako.
Nakahanda na lahat ng damit ko. Nasa maleta na lahat.
Himiga ako sa aking malaking kama. Ginapang ang aking kamay sa buong kutshon.
Sana malaki nalang agad ako.
Pinikit ko ang mata ko..
.
Pag-bukas ng aki'ng mata ay tiyo na ang mga luha ko. Tumayo agad ako mula sa aking pag kakahiga. Nag unat lang ako sandali.Aalis na kami ngayong araw.
Pag tayo ko ay dumeretsyo na kaagad ako sa banyo. Inihubad ko na lahat ng suot ko at naligo na ko.
Napaka lamig ng tubig mula rito ngunit hindi ko na iyon ininda pa.
Sinabay ko ang pag-sisipilyo sa aking ngipin.
Ilang minuto lang ang lumipas ay tapos na ako.
Kinuha ko ang damit na inihanda ko kahapon para sa pag alis namin.
Nag suot lang ako ng black t-shirt. Pantalon at nag jacket na rin ako na kulay pula.
Muntik ko ng maka-limutan.
Yung World Map na binigay saakin ni Grandma ko na si Carmina, bago siya pumanaw ay binigay saakin ni Lola ang world map na iyun.
Sobrang luma na non at malaki laki na siguro ang halaga dahil antique rin kase.
Sinuksok ko ang world map sa maleta ko habang kasamang naka paloob sa mga damit ko.
Sinarado ko na ito at hinapit papalabas.
Pag-labas ko ay handa narin si Tita Cha.
Nginitian ako ni Tita Cha at nginitian ko rin siya ng mapait.
Si Tita Cha ang Humila sa Bagahe ko.
...
Pumapara si Tita Cha ngunit hangang ngayon ay wala paring taxi ang humihinto para isakay kami.Pumunta si Tita Cha sa kapit bahay namin.
Tinawag niya si George upang isakay kami.
Psshhhh.
Siya nanaman.
Pag hinto nito ay pinasok na ni Tita Cha ang aming mga maleta. Una siyang pumasok.....
Pinag-buksan ako ni George ng pintuan.
Nahuli ko ang kanyang dalawang mata na tumitingin sa katawan ko.Agad akong pumasok sa pinto.
Sinamaan ko siya ng tingin.
Bakit napaka bastos ng mga lalaki.
Kahit walong tao'ng gulang palang ako ay may kurba na ang katawan ko. May kalakihan na din ang aking dibdib sa gulang na walo.
Kaya't sanay na akong mabastos. Madalas na rin ako'ng nag-susuot ng jacket upang matakpan ang dibdib ko.
Habang nag mamaneho si George ay napapansin ko siya na pasimple'ng tumitingin sa rear mirror.
Nakaka inis siya.
Naiilang na ako sa mata niya. Ang tanda-tanda na niya pero papatol pa yata saakin!.
Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating na kami. Bumaba si Tita Cha at ganon din ako.
Nag paalam na si Tita sa kaibigan nito.
Pshhhhh
Nakaka inis yung mata yon!
Pag-pasok namin ni Tita sa Airport ay medyo na excite ako. Kahit malungkot ako ay medyo napapalitan ito ng pagka excite , dahil ito ang unang beses kong sumakay sa Eroplano.
Pupunta kase kami kay Daddy.
Dumeretsyo na kami.
Marami'ng tao ang nakatingin sa isang tao. Napukaw ang aking atensyon sa lalaking ito.
Naka-suot siya ng Taxido at may suot suot na Shades. Merong dala dalang isang maleta. Kakaiba siya, ngayon lang ako nakikita ng misteryosong lalake.
Napaka gwapo niya at matangkad.
Hangang bewang lang yata niya ako eh.
Umalis na siya agad.
Sayang naman...
Pinakita ni Tita Cha ang Passport at doon na kami Pina punta sa paliparan.
Grabe napaka laki talaga ng eroplano.
Hindi ako mapakali gusto ko ng makapasok.
Pumunta kami ni Tita Cha sa hagdanan paitaas.
Nabasa ko ang nakasulat sa eroplano.
Ang weird non.....
Nakaka-excite....
Di ako mapakali.....
Ang nabasa ko....
Ay.....
"Pan American 914"
BINABASA MO ANG
37 Years to the last Future
Science FictionAno'ng magiging reaksyon mo kung aksidenteng napunta ka sa isang mundo. Isang mundong bago sa paningin mo. Malaki ang pinagbago sa kasalukuyang teknolohiya. Lumago na rin ang ekonomiya. Lumilipad na ang karamihan at nag bago na ang kapaligiran. Ako...