CHAPTER 10: UMBRELLA

6.3K 182 30
                                    

ASH LEE’S POINT OF VIEW

I’m staring at Alexis nang masama dahil sa pinagsasasabi niya. Pano ba naman kasi halata sa face and actions niya yung sinasabi ng inner thoughts niya. Baliw lang, gusto pa ako sakalin eh. 

“So stupid, halata sa action mo na gusto mo kong sakalin.”

I accused her, ikaw ba naman tinaas bigla yung dalawang kamay na ready na manakal. Sinong hindi matatakot don. 

“Pa-therapy ka na, kailangan mo yun. Baka tuluyan ka pang mabaliw.”

“Bwisit ka? Mukha ba akong baliw?!”
She irritatedly said, natawa na lang ako sa sagot niya dahil grabe ang itsura niya. Parang bubuga ng apoy anytime eh.


“Why are you laughing at me?”

“You look like a dragon na maglalabas ng fire anytime. Panget.” I said, napa-irap siya dahil don. Psh, she’s funny but no, nakakainis pa rin siya.



Habang nagbabangayan kami ni Alexis ay may biglang bumusina na sasakyan kaya pareho kaming napatingin. May sasakyang BMW 7i black na nakahinto sa harapan namin.

Maya-maya ay bumaba yung window ng sasakyan sa may passenger seat at doon nakita na namin kung sino may-ari nun.

“Kanina ka pa ba, Alexis?” Tanong ni Ate Angel kay Alexis na nasa tabi ko. Napatingin naman sa’kin si Ate Angel after niya magtanong.

“Oh, nandito ka rin pala Ash.”

“Hi, Ate Angel.” Bati ko, as respect na rin kasi kaibigan siya ni Ate.


Napansin ko naman na masama yung tingin ni Alexis sa’kin kaya tumingin rin ako sa kanya.

“Ano ka ngayon?”

“Edi wow, Witch.” Taray niya bago siya tumakbo papunta sa sasakyan ni Ate Angel.


Aba, pagkatapos akong tawagin na witch tatakas pa yun?! Aba. Duh, I’m not a freaking witch.

Sa ganda kong to tapos ‘witch’ lang itatawag nun sa’kin? Baliw ba siya. How dare she? Bwisit!

Nung makasakay siya sa passenger seat ng sasakyan ni Ate Angel ay binelatan pa ako na parang bata. I rolled my eyes na lang. Para pa rin palang bata isip nito.


“Hindi ka pa ba sasabay, Ash? Malakas ulan eh.” Tumingin ako kay Ate Angel na nasa tabi ni Alexis.


Umiling naman ako agad, ayaw ko makasabay yang pesteng Alexis na yan.

Pabayaan mo na yan ate, witch naman yan eh.” Lakas rin ng trip nito sa buhay eh noh? Witch talaga tawag sa’kin. What if I choke her until she can’t breathe na lang.


“Tara na.”

“Psh, don’t say that, Alexis.” Saway sa kanya ni Ate Angel, bleh deserve! Sinamaan niya pa ng tingin si Alexis bago bumalik ng tingin sa’kin.

“Don’t mind my sister na lang, Ash.”

“It’s fine po, sakit lang kasi siya sa ulo ko.” Pangbawi ko, stress kasi siya sa buhay ko. Sarap niyang itulak sa far far away eh.“And susunduin naman na din po ako.”

“Are you sure?” I nodded when Ate Angel asked me.

“Okay! Ingat ka ah, uwi na kami Ash.”

Ang Masungit Na President (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon