Mistaken (UNDER REVISION)

CHAPTER 31

Kayceelyn's POV:

"Ano nakaayos naba ang lahat?" tanong ko sa mga nag-aarange ng mga balloons dito...

"Ayos na po maam, Si Maam Allen po nga pala..."

"Oo nga pala, Bakit wala pa yung bruha na yun?" mag-sisimula na kasi yung binyag ng kambal wala pa sya...

"Hindi daw po sya makakarating..."

"Ano?! Yung kambal nasa kanya!" SHIT!

Nasa kanya yung kambal ko, Pinaubaya ko muna sa kanya dahil aasikasuhin ko pa kasi itong venue...

"Kunin mo sa loob yung phone ko, DALI!!" nataranta namang sumunod ang katulong...

"What happen?" Si Mama....

"Eh, hindi daw po makakarating Si Allen...Eh nasa kanya yung kambal..." naiinis kong sabi kay Mama...

"Don't worry, baka pasakalye lang ni Allen yun...Alam muna, Just calm..." sabi ni Mama sa tonong kalmado...

Shit! Naka ilang dial na ako sa number ni Allen pero wala paring sumasagot...

"Shit! Naman Allen!, answer my call..."halos 3 hours na akong natataranta...

Lumabas na ako ng bahay...

"Hey! Kaycee anak, san ka pupunta?" tanong sa akin ni Mama...

"Hahanapin ko si Allen..." pinaandar ko na yung kotse...

Allen, 14 years kitang naging kaibigan sana naman hindi tama yung kutob ko na ki-nidnap mo ang mga anak ko...
Hindi ko kaya kung pati sila ay mawawala rin sa akin..

..................

Allen's POV:

"Kaylangan na nating bilisan at magsisimula na ang party nyo" kinakausap ko tong kamabal...

Inaayusan ko na rin sila para wala nang gagawin si Kaycee pagdating namin sa simbahan...
Isinakay ko na sila sa loob ng van...
Maya-maya pa naramdaman ko nalang na may tumakip sa ilong ko na syang ikinahilo ko...

.......

Nagising ako sa isang pamilyar na lugar...

"Hospital?" tanong ko...

"Allen! Thanks god at gising ka! Where's my baby?" si Kaycee...

Tinignan ko muna si Kaycee at inalala ko yung pangyayari kanina...

"Yung kambal?" tanong ko sa kanya...

"Allen! Ikaw ang huling kasama ng kambal! IKAW ANG KASAMA NILA!" narinig kong tumataas na ang boses ni Kaycee...

"Allen! Nasan ang kambal? Wag kang magbibiro nang ganyan..." naririnig ko si Kaycee na umiiyak...

"Kanina...may-may tumakip sa ilong ko, after nun nawalan ako nang malay...Yung---yung kambal nasa kotse ko..." tama...iniwan ko sila sa loob ng kotse...

"WALA!!! wala sila dun! Nadatnan ka namin sa parking lot na walang malay! Tang ina Allen!!! Pinagkatiwala ko sayo ang mga anak ko! Sa oras na may mangyari sa kanilang masama...Kakalimutan kong naging BESTFRIEND KITA!!!" kasabay nun ang paglabas ni Kaycee ng kwarto...

Naiintindihan ko sya, kasalanan ko naman talaga...Naging pabaya ako...

"Ang tanga mo Allen!" sabi ko sa sarili ko...

Napaiyak nalang ako,Pano kung nakidnap sila?
Ikaw naman kasi eh!....

..............

3 days nang nawawala ang kambal...
Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko.It's all my fault!

Hindi narin ako kinakausap ni Kaycee...Hindi ko alam ang gagawin ko
Sana naman nasa ligtas silang lugar...