Paull’s POV
Ang sarap sa pakiramdam na napalapit ako kay Kaycee kahit na nagalit sya sa akin nung nakaraan…
I’m so worried na nalaman kong nawawala ang anak namin….
Tuwing sasabihin ko na anak namin hindi ko naman masabi dahil tingin ko wala akong karapatan sa kambal...
Pero ipinagtataka ko lang kung paano nalaman ni Kaycee yung about kay Audrey…
Ang tanga ko naman, syempre nalaman nya dahil tumawag sa kanya si Audrey di ba?
“Talaga bang tototohanin mo na dito ka matutulog?” tanong sa akin Kaycee…
“Yeah, tinanong ko na si Mama…pwede daw akong matulog dito…”
“Mama? Sinong Mama?” tanong nya sa akin nang nakataas ang kilay nya…
Hindi talaga bagay sa kanya ang magsungit!
“Mama mo…” sabi ko sa kanya…
“Wow! Ang kapal mg mukha mo eh no?” paalis na sana sya nang yakapin ko sya mula sa likuran…
Nandito kami ngayonn sa Veranda …
“Bitawan mo nga ako!!!” nagpumiglas sya sa pagkakayakap ko…
Aba? Magpapatalo ba ako? Syempre hindi!!!
“…..I miss you so much….” Sabi ko nang nakapikit.
“I miss you so much mo yang mukha mo!” kumalas sya sa yakap ko at humarap sa akin…
“You know what Paull? It’s not easy to act that nothing happen, kaya tigilan mo yang pag-ngiti mo sa harapan ko! Dahil walang dahilan para ngumiti o tumawa ka sa harapan ko lalo na’t nasa Asawa mo ang kambal ko…”
Hinilamos ko sa mukha ko ang kamay ko…
“Kaycee, Let me explain first, Okey?” naiinis na rin ako sa nangyayari…
“You don’t need to explain…” tinalikuran nya ako at akmang lalabas na sana ng pinto nang hawakan ko sya sa kamay…
“She’s not my wife!” sigaw ko sa kanya.
“Talaga?! Anong gusto mong gawin ko? Matuwa porket hindi mo sya asawa? Ang point dito!!!
Nasa kanya ang kamabal ko! Kung bakit kasi dumating ka pa sa buhay ko eh di sana hindi nadamay ang anak ko!!!”
“Oh sige fine!!! Hindi mo gustong nandito ako? OK!!! Eh di aalis na lang ako!!!”
“Go a head!”
Tinalikuran ko sya at pabagsak na sinara ang pinto.Ako na nga tong lumalapit dahil alam kong kasalanan ko! Tapos pinagtatabuyan nya lang ako? Eh ano pang silbi ko kung ayaw nyang nandun ako? Kung hindi ko lang mahal yung babaeng yun! NAKATIKIM NA SA AKIN YU EH!
“Oh? Iho? San ka pupunta?” tanong sa akin ng Mama ni Kaycee…
“Uuwi na po..”
“Huh? Bkit? Eh di ba, ikaw lang ang nakakaalam kung nasaan ang anak nyo ni Kaycee? Bakit ka aalis?” Nakita ko sa mga mata ni Mama ang pag-aalala…
“Thank you po kahit na may nagawa po ako sa anak nyo, Hindi kayo nagalit sa akin…”
” Mali ka, Nagalit ako sayo pero hindi dahil sa iniwan mo ang anak ko…Dahil sa kaduwagan mo na lapitan ang apo’t anak ko nung mga araw na dumadalaw ka ng tingin sa kanila…”
Halos ikagulat ko ang mga sinabi nya…Pano nya nalaman?
“Wag mo ng tanungin, Sige na bumalik ka na sa loob…Pagpasensyahan mo na si Kaycee, Alam mo naman na nawawala ang kambal…” hinagkan ko muna si Mama bago bumalik sa loob…
“Thank you po..”
……………………………………………….
May narinig akong umiiyak mula sa Veranda.
Si Kaycee pala.
“Why are you crying?” tanong ko mula sa likuran nya.
Tinignan nya akong umaapaw na ang luha, ano nanaman ang nagawa ko?
“Bakit ka na----“ nagulat ako sa pagyakap nya nang mahigpit sa sobrang higpit hindi na ako makahinga.
“Pau---paull…” halos hinahabol nya na ang hininga nya.
“Bakit? Bakit ka umiiyak?” tanong ko
“Si….Si Alex”
“What about him?”
“Wala na sya…Wala na si---si Alex” humihikbi nyang sabi.
Hindi na ako magugulat kung isang araw mawala si Alex.
Matagal ko nang alam na may cancer sya, alam din ni Shiella yun…
“I know…” sabi ko sa kanya…
Kumalas sya sa yakap sa akin at tinignan ako ng deretso.
“Pano?”
“Matagal na syang may cancer…”
“Bakit hindi nya sinabi sa akin? Bakit itinago nya? Ba---“
“Stop kaycee! Ang kambal ang importante ngayon”
Tinalikuran ko sya pero bago umalis ng tuluyan eh may sinabi ako sa kanya…
“Don’t worry pupunta tayo sa burol nya after ng gulong to” kasabay nun ang paglabas ko ng Veranda…
Sigurado akong sobrang nasasaktan ngayon si Sheilla.
Hindi naman sa gusto kong mawala si Alex pero, parang Masaya narin dahil hindi nya na pinahirapan ang sarili nya.Ayaw nyang magpachemo? Dahil alam nyang wala namang magagawa yun…
I’m happy for him!
BINABASA MO ANG
Mistaken (UNDER REVISION)
RomanceIsang pagkakamali, maitatama nga ba ng isa pang mali?
