𝚃𝙷𝙴 𝚂𝙴𝙲𝚁𝙴𝚃.𝙱𝚃𝚂

.14.

Είχε ξημερώσει και εγώ τελικά δεν κατάφερα να κοιμηθώ ούτε λεπτό. Είναι από το άγχος, πρώτη φορά έρχομαι αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο.

Για να καταβάλω το άγχος και τα νεύρα που έχω αποφάσισα να πάω στο κέντρο προπονήσεων όπως κάνω συνήθως.

Time skip:

Είχε περάσει μία ώρα, ήταν 7 το πρωί και εγώ συνέχισα να προπονούμαι χωρίς να υπάρχει αύριο. Σε κάποια φάση όμως περνάει έξω από το γυμναστήριο ο Taehyung με βλέπει και μπαίνει μέσα.

Μάλλον θα τον ξύπνησα καθώς το δωμάτιο του βρίσκεται ακριβώς από δίπλα *ουπς*

Taehyung's pov:

Καλά τι φασαρία είναι αυτή?! (κοιτάει το ρολόι) στις 7:00 το πρωί. Κάτι ήξερα και δεν ήθελα αυτό το δωμάτιο.

Time skip:

Πάω στο δωμάτιο και βλέπω την Πανδωρα.
Τι κάνει εδώ τόσο νωρίς?!

Th: Πανδωρα τι κάνεις;

Πδ: Συγγνώμη που σε ξύπνησα απλά δεν έχω κοιμηθεί καθόλου. Είμαι τόσο αγχωμένη για σήμερα και...

Th: Και είπες να έρθεις από εδώ να με ξυπνήσεις (ειρωνικά)

Πδ: Καλά Εγώ φταίω που κάθομαι και σου μιλάω (φεύγει εκνευρισμένη)

Την αρπάζω και την σταματάω

Th: Εντάξει Συγγνώμη. Σε καταλαβαίνω έχω βρεθεί πολλές φορές στην θέση σου.

Ξεκίνησε να δακρύζει προσπαθούσε να το κρύψει όμως το κατάλαβα και... δεν μπορώ να τη βλέπω έτσι

Ξέσπασε σε λυγμούς (λογικό τόσα τους έχουν συμβεί) δεν είπα τίποτα την πήρα απλά Και την έσφιξα στην αγκαλιά μου (έχοντας μία ελπίδα ότι δεν θα φύγει ποτέ)

End of Taehyung's pov

Time skip:

Είχαμε ξυπνήσει όλοι και είχαμε μαζευτεί στο ινστιτούτο.

Εγω με τη Σταυρούλα είχαμε πάει να ετοιμαστούμε (όπλα κλπ) για αυτό και μας περίμεναν όλοο στο κέντρο επιχειρήσεων για να φύγουμε.

Jm: Καλά μπορείτε να μου πείτε τι κάνουν τόση ώρα;

Jk: Ηρέμησε σε ένα λεπτό θα είναι εδώ.

Jm: Ναι καλά κλασικές γυναίκες. Εδώ η φίλη τους δεν ξέρουν να ζει η αν πέθανε και αυτες ετοιμάζονται λες και θα βγουν βόλτα σε κλαμπ.

Και τότε μπαίνουμε μέσα

Πδ: Ναι Jimin ηρέμησε. Εδώ είμαστε. Και πιο νωρίς με ετοιμαζόμασταν δεν θα φεύγαμε.