𝚃𝙷𝙴 𝚂𝙴𝙲𝚁𝙴𝚃.𝙱𝚃𝚂

.31.

Γιατί όλα πρέπει πάντα να συμβαίνουν σε εμένα?! Γιατί πάντα πρέπει να περνώ τις λάθος αποφασίσεις και επιλογές?!

Ώρες ώρες πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί ζω! Η ζωή μου είναι μια κόλαση.

Βρίσκομαι σε ένα μέρος που όπως βλέπω από το παράθυρο βρίσκομαι στην Αλικάντε.

Είμαι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο και περιμένω. Τι ακριβώς ούτε και εγώ ξέρω.

Αυτός ο δαίμονας που με έφερε εδώ ποιος ήταν?! Δεν έχω τίποτα πάνω μου για να μπορέσω να βοηθήσω τον εαυτό μου να ξεφύγει όλα είναι στην καλύβα.

Time skip:

Οι ώρες περνάνε και εγώ απλά περιμενω.

Ακούω βήματα, την πόρτα να ξεκλειδώνει.

Επιτέλους!

Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μία γυναίκα δεν την έχω ξανά δει αλλά κάτι μου θυμίζει έντονα έχω την αίσθηση ότι έχω ξανά βρεθεί μαζί της μάλλον όχι είμαι βέβαιοι είναι αυτό το τέρας με φωτιά στα μάτια και φίδια για μαλλιά, ο χειρότερος εφιάλτης μου δεν μπορεί πως γίνεται?!

Πδ: Λίλιθ?!

Val: Ο μπράβο είσαι πολύ έξυπνη βλέπω!

Πδ: Valentine! Ποιός άλλος!...Τι θέλετε από εμένα?!

Στο Ινστιτούτο:

Lydia's pov:

Ο Namjoon κοιμόταν παρόλα αυτά που συμβαίνουν φαινόταν πολύ ήρεμος εγώ όμως δεν θα το έλεγα πως είμουν έτσι.

Δεν μπορώ άλλο, δεν θέλω να κάθομαι άλλο άπραγη.

Λδ: Namjoon σήκω!

Nm: Μμμ... Τι έγινε;

Λδ: Σήκω! Θα πάμε να βρούμε την Πανδώρα!

Nm: Τι πράγμα?! Μωρό μου έχεις τρελαθεί?! Έλα να κοιμηθούμε.

Λδ: Όχι δεν μπορώ να κάθομαι άλλο άπραγη. Που είναι ο Jungkook;

Nm: Οχχ θεέ μου που έχω μπλέξει. Πάω να τον βρω και να φανταστώ φεύγουμε;

Λδ: Μπράβο μωρό μου! Άντε σήκω και ντύσω ας μην καθυστερούμε.

Είχε σχηματιστεί στο πρόσωπο μου ένα μεγάλο χαμόγελο πόσο χαίρομαι πού είναι δίπλα μου ο Namjoon και με βοηθάει σε ότι και να θέλω και ας κάνω βλακείες.

End of Lydia's pov

Jungkook's pov:

Η Λυδία μας είχε φέρει σε ένα δάσος δεν το πιστεύω ότι με ξύπνησε ο Namjoon μέσα στα άγρια μεσάνυχτα για να ψάξουμε την Πανδώρα χωρίς λόγο και να κόβουμε βόλτες πάνω κάτω μέσα στο μαύρα σκοτάδια.