Bir kitap okumadan önce içinde size göre olmayan şeyleri bilmeniz gerek...
- Homofobik iseniz size göre değil.
-Transfobik iseniz size göre değil.
- Irkçı iseniz size göre değil.
- Hayvanlara zülüm hoşunuza gidiyorsa size göre değil.
- Fantastik ke...
Kahramanlarımız mükemmel bir sabaha uyanmamıştı. Hava hafif rüzgarlıydı ve alerji mevsimiydi. Bilin bakalım ne oluyor, birisi bitmiş olan alerji ilaçlarını değişmeyi unutuyor. Hikaye şimdi başlıyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim adım Dolunay. Bu hayatta ki en saçma combo'ya sahip insan olma özelliğine sahibim. Astım ilacımı yanımdan ayıramıyorum ve sıftık yiyemiyorum... Bitti mi, bitmedi. Şuan hava daki mikro tozlar dan dolayı gözlerim ve burnum sürekli akıyor.
"Eğer kötüleşirsen beni ararsın, seni alırım."
"Evde kalsam ne olur?"
"Annen olarak bir şeyi yapman için sana yalvarmam mı gerekiyor. Ben sözümü sana geçiremeyecek-"
Sırt çantamı alıp kapıdan dışarı çıktığım da ayakkabılarımı giymeye çalışmıştım. Gözlerim o kadar yaşarıyordu ki ayakkabılarımı bile göremiyordum... Annem'in boş söylenişini göz ardı ederek asansöre bindim.
"Sen iyi misin?"
Maskemi yukarı çekip başımla onayladığım da elimde ki peçete ile yaşlarımı silmiştim. Havalandırmayı çalıştırıp başımı aynaya koymuştum.
"Burası benim kat..."
Komşularımız birazdan fazla tuhaftı ve umursamamak en iyi seçenekti. Kapılar kapandığın da maskemi çıkartıp adeta bir fil gibi sümkürmüştüm. Peçetenin içinde olanları gördüğümde hemen kapatıp.
"Lanet olsun, beynim aktı sanki..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim adım Güneş. Şuan yeni okuluma doğru gidiyorum. Eski okulumdan atılmamın tek bir nedeni yok... Bana "Seni döve döve beyazlatırım." diyen bir insan'a karşı yapmam gerekeni yapmıştım ve haklıydım. Ayrıca müdür'ün lanet bir ırkçı olmasının yanı sıra bunlar sicilime işlenmişti.
"Arap sanırım, şuna bak..."
"Kanka bunlar tüm yemeklerini elleriyle yiyor ve anladın sen işte iğrençler..."
"Yok oğlum geçen sefer gelen fotoğrafçılardan biri olsa gerek..."
Daha okula adımımı atmadan harika bir karşılama ile birlikte beni içeri aldılar... Pardon güvenlik görevlisi kimlik sordu sonra içeri aldı.
"O sakallar kesilecek!"
"He aynen, hemen kesiyorum..."
Güvenlik görevlisine hesap mı soracaktım? İster uzatırım ister keserim derdi onu mu aldı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim adım Safir. Kankamın alerjik bir şeyler yaşadığını duyduğum da hemen hazırlıklara başlamıştım. Sınırsız tuvalet kağıdı, fıstık sız çikolata ve sümüksüz maske. Benim gibi kanka zor bulunur...
"Acaba bu çocuk nerede kaldı?"
Koridoru inleten öksürme sesini duyduğum da kapıya doğru ilerleyip başımı sesin geldiği yere çevirmiştim. Aman Allah'ım resmen yaşayan bir ölü... Yanına gidip onu sınıfa götürürken kısa bir sohbet etmiştik. Çocuk resmen ölüyordu ve annesi onu hastahaneye götürmek yerine okula göndermişti.
"İstersen babanı arayalım alsın seni."
Başını salladı ve ardından elini bacağına sürdükten sonra omuzumu sıvazlayıp.
"Beni düşünen tek kişi sensin, sağ ol."
Başını masanın üzerine koyup gözlerini kapattığın da uyumaya çalışmıştı. Ara sıra bornunu elinde ki peçete ile birlikte siliyordu ama bende göz yaşlarını silmeyi eksik etmiyordum... Gülümseyerek uyumaya devam etmişti. Uzun zamandır Dolunay ile arkadaşım ve ilk defa bu kadar fenalaştığını görmüştüm. Pardon uzun zamana mı dedim çocukluktan beri diyecektim...
