"Yavv yanıma gelsene ölüyorum şurda. Lan Yugi. AĞZINA SIÇAYIM YUGYEOM GELSENE LAN YANIMA." Şuan ne oluyor özetliyim. Bu iki üstün zekalı benden çıktıktan sonra İnternet kafeye gitmiş. Ve sadece on beş dakikada atılmışlar. Şimdi ise benim evimde oturmuş PUGB oynuyorlar.
" Jeon eğer biraz daha bağırırsın seni kapı dışarı etmekten hiç çekinmem haberin olsun." ardından gözlerini Yugyeom tarafa çevirdi ve ekiple öldüğünü belirten bir işaret yaptı.
"Anlaştığımız göre ben yukarıdayım eğer bir ses dahi duyarsam ikinizde bu evi unutun." kafalarını hızlıca salladıktan sonra yukarıya çıkmak için merdivenleri adımladım.
Birkaç saat sonra
"Olmuyor lan olmuyor." elimdeki kalemi sinirle duvara fırlattuktan sonra kaçıncı olduğunu bilmediğim kağazı buruşturup attım. Dört saattir. Dört saattir aralıksız çalışmama rağmen hiçbirley hoşuma gitmiyordu. Defile için en değerli parçayı çizmem gerek ama yapamıyorum. En sonunda saatlerdir durduğum bu odadan çıkmanın biraz iyi olucağını düşünüp çıktım.
Evde hiç ses yoktu. Etrafa baktığımda her yerin toplu olduğunu gördüm. Ve masanın üstünde ufak bir not.
Hyung biz çıktık zaten anlamışsındır. Neyse ilk defile yarın haberin olsun
Sevgilerle 97
Notu alıp mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Buz dolabına yapıltırdıktan sonra midemin gurultusu ile bir şeyler yemek için buz dolabını açtım. Ama oda ne. Boş. Cidden boş sadece su vardı. "Peki sanırım dışarıdan yememiz gerekicek." kapağı kapatıp indiğim merdivenleri tekrar çıkmak için adımla aya başladım. Odaya vardığımda siyah bir balıkcı yaka kazak ve siyah kot pantolon giyip telefon ve cüzdanımı alıp dışarı çıktım.
"Ahh yapma ama." arabanın anahtarını unuttuğumu fark ettiğimde evin anahtarını unuttuğumu fark etmiştim. "Sen ne kadar geri zekalısın Bay Kim her haltını evde unutmayı nasıl başarıyorsun." kendi kendime söylenirken bahçeden dışarı çıkıp yürümeye başladım. Belki yürümek iyi gelirdi.
İlham perim yanıma uğruyacaksa ben dağa bile tırmadırdım.
En sonunda bir pizzacı bulduğum zaman içeri adımlamış ve etrafa kısa bir göz atmıştım. Masaları sıradan bir şekilde değil asılı bir şekilde duruyordu. Sandelye yerine Pizza şeklinde puf minderler kullanılmıştı. Ayrıca bir üskatı daha vardı. En sonunda gözümü etraftan çekip kasaya doğru ilerledim.
"Hoş geldiniz efendim." çalışan yorgun bir gülümseme ile konuştuğunda kafamı salladım.
"Üç adet büyük boy pizza istiyorum. Zeytin olmasın." kız not tutup kafasını yeniden bana kaldırdığında konulmaya başladı. "İçecek olarak birşey istermisiniz?"
"Büyük boy Coca Cola." kafasını tamam anlamında salladıktan sonra şiparişi mutfağa götürmüş ve geri gelmişti.
"Kız duydunmu Kim Taehyung'un bu ayın sonunda defilesi varmış." Yanında benden sipariş alan kız ile konuşmaya başladığımda kız yüzünü ekşirterek konuşmaya başladı.
"Hani yeni kreasyonu hem kız hemde erkeklere göre yapan adammı?
Adammı? 25 yaşındayım lan ben 25.
"Şşş öyle deme o mükemmel biri tüm tasarımlarını mükemmel bir şekilde hazırlıyor ve kadın erkek ayırmadan satışa sunuyor. Ayrıca o adam olamıyacak kadar genç."
Gülmemek için dudaklarımı birbirine basturmıştım. Siparişim geldiğinde kız zile basmış ve sipariş numarasını söylemişti. Almaya gittiğim zaman eğik olan kafamı kaldırmış ve kıza bakıp konuşmaya başlamıştım." Üstündeki kıyafeti çok beğenmiş olmalısın. Geçe yıl erkek kreasyonu için yapmıştım." kız şok içinde bakarken yanında olan kız bayılma ak için zor durduğu kesindi daha fazla orda durmayıp poşeti alıp yürümeye başlamıştım. . . . . . . . . . . . . . . .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
