𝕄𝕆𝔻𝔼𝕃

R

"Evet imzaları attığımıza göre çekimler için hazırlıklara başlayalım."

Toplantının sonuna gelmiş ve ayaklanmaya başlamıştık. Bay Wang elini uzatınca tokalaşmış ve çıkmıştık.
"Hyung sen son parçayı tamamladınmı?" kafamı evet anlamında salladıktan sonra odama doğru adımlamıştım.

Durgun gördüm seni beyim. Mesele nedir? Söyle hallederiz.

Ekmeleddin ben çok mutsuzum.

Jimin ile alakalı değilmi?

O anam olucak karı çekilmiyor şikayetni. Ne bokuma açtıysa.

Aman canım sende git iki takıl bak nasıl geri çekiyor şikayetini. Tanımıyor sanki.

Tamam sen Şerafettinin yanına git hadi.

A M A N B E

Odamda olan deri koltuğa kendimi atıp şakaklarımı ovuşturmaya başladım. Sanki kendisi hastaneyi boyladı Noluyor ona. Koltuğa daha fazla yayıldığı da kapının tıkanması ile oturuşumu düzeltmiş ve konuşmuştum.

"Gel."

İçeriye dolan şeftali kokusu ile hafif gülümsemiş ve başımı kaldırmıştım.
"Merhaba hyung." Jimin hafif tebessüm ederek içeri girmişti.
"Merhaba Jimin. Otursana, içecek birşey istermisin?" konuşmaya başladığımda yüzünde buruk bir gülümseme olmuştu. "Hayır hyung. Teşekkür ederim. Ama ben sana bunu vermeye geldim." arkasından bir zarf uzattığında gözlerim bir ona bir zarfa kaydı.

Aha teklifini zarfla ediyor. Yakında sikiş var. Yeyeyeyy.

Uzanıp zarfı aldığımda. Ellerim açmak istemiyormuş aslına zor tutuyordu. Zarfı açıp içinden kağıdı çıkarıp açmıştım.

Park Jimin
İstifa mektubu.

Başlıkta yazan yazıyı görmemle gözlerim kocaman açılmıştı. Sen ne demek istifa etmek? Kafamı kaldırdığında başını öne eğmiş ve parmaklarıyla oynayan bir Jimin karşılanmıştı beni. "Jimin neden bunu bana veriyorsun?" Zorlanarak sorduğum soruyla derin bir nefes almış ve konuşmaya başlamıştı.

"Hyung. Ben senin hiçbir işinin ras gelmesine yardım edemedimki. Benim yüzümden bir günün hastanede geçti. Çizimlerinin üstüne kahve döktüm. Sürekli yanlış yerlere imza atıyorum.
Hyung ben yapamıyorum."

Gözünden yaşlar dökülürken kağıdı bir kenara atmış ve ona sarılmışım.
"Jimin-ahh ağlama lütfen. Sen mükemmelsin. Herkes yanlışlar yapar. Lütfen ağlama. Kendini değersiz sanma. Ben seni seçtim ve sen benim için en değerli şeysin güzelim. Şimdi o mektubu yırt ve gidelim."

Mektubu ona uzattığında yüzünde ufak bir tebessüm olmuştu. Dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı."Teşekkür ederim hyung."
Bende gülümsediğinde hala daha kağıdı yırtmadığını gördüm. Ellerimi onun minnak ellerinin üstüne koyup kağıdı ortadan ikiye ayırmıştım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Şerafettin benim galbım iyi değil.

Benimde değil Ekmeleddin. Ama üzüldüm yaa.

Neden gülüm?

Ben teklif bekliyordum.

Ahhh Şerafettin bende yiğidim. Bende..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ceketimi giyip seri adımlardan Jimin'i elinden tutup dışarı çıkmıştım. "Hyung nereye gidiyoruz?"
Dediği şeyi arabada cevaplamayı seçip asansöre binmiştik. Jimin bana merakla bakarken ben onun yüzünü incelemekle meşguldüm.
"Çok güzelsin Jimin." sessizce fısıldadığımda otoparkın nasılsın olduğu yere doğru adımlamış ve hızla arabaya binmiştik. Jimin konuşmak adına dudaklarını ıslsttığında ben kontağa anahtarı sokmuştum.

"Hyung gerçekten nereye gidiyoruz?"
Ona konuşmak amacıyla döndüğümde yüzlerimizin fazla yakın olduğunu fark etmiştim.

HADİ ÖPÜŞÜN LÜTFEN~~

"Bazı yanlışları düzeltmeye gidiyoruz güzelim."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Evet bana sövmekten kesinlikle serbestsiniz. Daha erken bölüm gelicek dedim ama üç gündür bölüm atmamışım. Bunun için gerçekten üzgünüm. Neyse.
Mutlu olun 💙

🐯💞🐥