𝕄𝕆𝔻𝔼𝕃

Y

Taehyung

Kollarımda baygın yatan Jimin ile sokaklarda koşuyordum. Hastane olduğumuz yere çok uzak değildi ve ben o sıraki teleşımla arabaya binmek yerine koşarak hastaneye gidiyordum. "Jimin-ahh seni seviyorum. Lütfen gitme." fısıltı ile söylediğim şeyle en sonunda hastaneye varmıştık. "Doktor, hemşire. Sedye getirin lan!"
Kapıdan girdiğimizde kimsenin takmayaşıyla sertçe bağırmış ve iki kişi hızla sedye ile yanımıza gelmişti. "Olay nedir."

Sanki filmdeyiz amına koyim. ARABA ÇARPTI OÇ.

"Araba çarptı. NE DURUYORSUNUZ MÜDAHALE ETSENİZE." hızla sedye üzerinde yatan bedenle beraber ilerlerken Ekmeleddin sövme seansına başlamıştı.

Sikim böyle hastaneyi. Çocuğa aşkını itiraf etmeden gebereceksiniz. İşinizin adı ne lan? Baksana hastaya orospu garı. Bunlar varya senin anan kadar fenalar.

Haklısın Ekmeleddin.

Biliyorum.

Odanın camından içeride yatan bedene bakarken doktor camın önüne gelmiş ve perdeyi indirmişti. Oturup ağlıcam yaa.

Ağlıyorsun zaten salak. Sil o gözlerini Şerafettin üzülüyor. Yengesi ağlıyor sonuçta.

Yenge?

Boşver.

İçeriden birinin çıkmasını beklerken çıkan hemşire ile hızla konuşmaya başlamıştım. "Durumu ne? Çokmu kötü? Hayati tehlikesi varmı?" hemşire olucak o karı sinir bozucu bir şekilde bana bakmış ve ağzını yayarak konuşmaya başlamıştı. "Sadece bayılmış neden bu kadar teleş yaptınızki?" daha sonra ise gitmişti.
"Peh. Küçük bok ne biliyon lan moruk." sinirle söylenirken doktorda çıkmış ve odaya girebiliceğimi söylemişti. Odaya yavaş bir şekilde girdiğimde yatakta yatan bedene bakmıştım. "Jimin-ahh." dudaklarımdan dükülen kelimeden sonra titrek bir nefes almış ve hemen yanında olan koltuğa oturmuştum. Ellerim titrerken onun küçük tombik ellerini kavramıştım. Buz gibiydi.

"Jimin üşüyormusun? Çok soğusun." ayağa kalkıp dudaklarımı anlına bastırdığımda ellerine nazaran daha sıcak olduğunu gördüm. "Uyanırmısın?" kendi kendime konuşurken çalan telefon ile elimi cebime atmıştım.

Hoseok hyung Arıyor..

Aç/Açma..

Aç..

Efendim hyung.

Taehyung Jimin geldimi?

H-hyung Jimin ha-hastanede.

Bir süre telefondan ses gelmedi sadece hareketli bir konuşma olduğuna dair fısırtılar geliyordu.

Hangi hastane?

Jeungyom Hastanesi.

Arama sonlandırdı..

Telefonu sehpanın üstüne bırakmış ellerimi sevdiceğimin eline sarmıştım.
O çok güzeldi. Her şeyden güzeldi. Bir melekten farksızdı. "Jimin seni seviyorum." dudaklarım onun tatlı yanaklarına temas ettiğinde hareketsiz bir şekilde biraz orada baklemiştim. Daha sonra ise başımı eline yaslayıp gözlerimi kapatmıştım.

Seokjin

"Namjoon iyiki kokuyu unutmuşuz. Yoksa Taehyung birdaha aşağı inmesi için bahane üretmemiz gerekecekti. Kafasını evet anlamında salladıktan sonra sonkez düzenlemelere bakmış ve mutlulukla bana dönmüştü."Jinie~ sen mükemmel bir sevgilisin." kafamı biliyorum anlamında sallamış ve arkadan ona sarılmışım. "Evet biliyorum sende ne kadar odun olsanda mükemmel bir sevgilisin Joonie~" sevgi dolu bir şekilde birbirimize sarılırken içeri bağırarak giren Jeongguk ile korkarak ayrılmıştık.

"Jeongguk de iyim diyorum ama abicim malmısın? Neden bağırarak giriyorsun?" tavşan gibi zıplıyarak yanımıza gelmiş ve sevinçle konuşmaya başlamıştı. "Jimin hyung hastaneye kaldırılmış. Doğrusu Taehyung onu götürmüş. Yani planı yapmak için saat geldi." sinsice sırıttıktan sonra hızla arkamıza geçip ikimizi itmeye başlamıştı. "Hadi bakalım diğer hyunglarımın yanına gidin bende eşyaları aliyim. Olurmu?" kafamızı olur anlamında sallamış ve bizi anında kapı dışarı etmişti.

"Umarım Jimin rol sırasında saçma bir hareket yapmaz." aynı fikirde olduğumu belittikten sonra asansöre doğru ilerlemiş ve diğerlerinin olduğu kata basmışım.

Fic 💩 yoluna gidiyor kabul ediyorum. Ve bölüm çok kısa onuda kabul ediyorum, çok geç geldi bunun sebebi taslakları silindi ve yeniden yazmak zorunda kaldım.

Bunun için özür dilerim💖

Yazım hatalarına gelince kitap bittikten sonra düzeltme kararı aldım çünkü yetişiremiyorum bunun içinde üzgünüm.

Mutlu olun kuzular💙

🐯💞🐥