Love Code (SHS Series #1) UNDER REVISION

5

Chapter 05

I really don't love rain, maybe other people say that rain can make them mind in peace. But, for me it's kinda disturbing. This time I just want to feel how they feel everytime it rains.

"D-do you like rain?" Pagbasag ko sa katahimikan, hindi naman talaga tahimik dahil ulan pero ang tahimik kasi namin.

Wala ata siyang balak magsalita kaya napayuko na lang ako. Wala ata sa mood baka iwan nya pa ako rito kaya zipper ko na lang mouth ko. Paliko na kami sa subdivision namin, nag angat ako ng tingin sa kanya.

Wala ba syang balak magsalita?

"Mukhang mapapalayo ka pa ata. Pasensya na talaga" mahinang sabi ko.

"It's noisy" maya mayang sabi niya kaya natulala ako sa kanya. Ngayon ko lang nakita ng malapitan ang mukha n'ya.

Makinis ito, natural ang puti at pula ng kanyang labi, makapal naman ang kanyang kilay at mahaba ang manipis nyang pilik mata.

Hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sa kanya "p-pasensya na kung maingay ako".

"It's noisy when raining. That's what I meant". Kaya wala akong magawa kundi mapatitig na naman sa kanya.

He smirked. "If your stare is a virus. No one programmer can fix it". Arghh he's using me ICT's references. Na tahimik lang ako.

"Pagod ka nang magsalita?"

"A-ano k-kasi baka na iingayan ka"

"Kanina ka pa nagsasalita, pero ngayon mo lang nalaman?" Aba!

I heard him chuckle. I turn my gaze to him, but he automatically changes it to a serious one again.

"Narinig ko 'yon"

"Ang alin?" Inosenteng tanong nya.

"Yung tawa mo"

"I didn't laugh"

"Liar"

Hindi ko namalayang nasa tapat na pala kami ng bahay. Inaya ko syang pumasok muna akala ko'y tatanggi sya pero lalong lumalakas ang ulan kaya pumasok na muna sya.

"Diyan ka muna. Tatawagin ko lang si manang para maghanda ng maiinom mo para mainitan ka". tumango lang siya at ako naman dumiretso sa kusina.

Andon si manang at agad akong nagpagawa ng kape at naghanda na rin ng makakain. Sinabihan ko rin siyang abutan ng towel si Jaist. Umakyat muna ako sa taas para mag shower.

Pagbaba ko nag papatuyo na si Jaist. Inabutan ko siya ng malaking t shirt. T shirt yon na binili ko para kay papa hindi naman siguro masama kung ipapagamit ko.

Nagtaka pa sya pero kinuha niya rin agad, tinuro ko yung comfortroom sa malapit para makapag palit s'ya.

Pagbalik nya nilabas nya yung mga gadgets nya na ingat na ingat pa siya. Dala niya ang MacBook at Ipad niya.

"Hilig mo talaga ang computer?" Usisa ko habang sumisipsip sa kape ko.

"Since I was child."

"Balita ko, pangarap mong gumawa ng laro"

"Yeah. Ang galing ng source of news mo alam na alam ang plano ko."

"Nasabi lang sakin"

"Mukha nga. Madaldal talaga ang dalawang 'yon" mabilis na sagot nya.