Secretly Married

10

“My Marc Jacobs designer bag... I think, maybe around, seventeen thousand pesos,”

“Ang mahal naman.”

“Hindi naman. Ang beautiful naman kasi ng designs niya.”

We're here at the mall na to buy a new bag for her and me. As always, ayaw na naman ni Calia ng mga mahal na gamit.

“Ito na lang Nyka! Mura lang, makakatipid pa tayo.” she smiled at me at pinakita ang bag na subrang cheap.

Napangiwi ako. Kulay pink sya, shoulder bag, and... Tingin ko kung fan ka ng mga oldies theme, you can buy this.

Sumimangot ako. “Ang pangit.”

“Ganun?” she whispered.

I nodded. “Look, so old ang design.”

“Ang ganda naman ah, mura pa. Tingnan mo it's only one hundred pesos.”

I rolled my eyes. “Mura lang kasi para may bibili. Bilhin mo yan, I promise ako talaga ang unang tatawa.”

Sumimangot sya at binalik ang bag sa lagayan nito. Nakalagay lang siya sa ibabaw ng table, tapos nakalagay ang price niya sa karton gamit ang pentel pen, like parang sa ukay ukay. Hindi ng nakasulat ng maayos, and so ugly ng sulat nya.

Yung expensive bags kasi nakalagay sa sliding glass door tapos nandoon sila sa loob with price sa ilalim na nakalagay pa sa wooden rectangular box. Oh diba, sa lagayan pa lang luxurious na.

And then, bibilhin pa ni Calia ang bag na 'to, baka maraming germs ang kumakapit dyan.

Bumili na lang kaming dalawa ng parehong handbag ng Louis Vuitton na kulay red. Plain red lang sya at walang design. I'm a simple person, kaya bet ko ang walang maraming design.

Hindi na nakaangal pa si Calia sakin dahil ako naman nagbayad. Sasabihin ko na lang kay mommy kapag magtanong sya kung bakit ang laking pera ang kinuha ko sa card ko, na may maraming activities kami sa school at kaylangan ng maraming gamit para doon.

Card ko kasi ang ginamit ko, duh! Wala kaya akong cash.

“Pano kapag nagtanong ang mommy mo?” She asked.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

No, mommy mo.

“You don't need to worry. Ako ang bahala.”

Tumango sya at kumain na lang. I'm craving for Korean foods since last day, kaya naisipan naming dalawa ni Calia na dito na lang kakain. Hindi naman sya nagreklamo, well, she's a fan of Korean foods, like me.

Kaya nandito kami ngayon sa Korean restaurant na sikat na sikat dito sa mall. We ordered Tteokbokki, cream pasta for Calia and pork cutlet kimbap. I love kimbap kaya. We also ordered kimchi and a two bowls of radish. Maanghang raw Tteokbokki nila ngayon kaya we need radish for refreshing.

Maraming tao mabuti na lang naka hanap kami ng mauupuan. Well, VIP.

“Ampon lang natin siya,”

“Naririnig mo ba ang sarili mo Peter? Ano na lang ang iisipin ng anak natin kapag malaman nya 'to!?”

“Mabait si Calia... Maintindihan lahat ng anak ko ito.”

I bit my lower lip. Tumingin ako kay Calia. She's so innocent. Did she knows? Alam ba nyang mayaman ang totoong magulang nya? Sa kwento nya sakin dati,.adopted child lang sya ng mga magulang nya ngayon. Pero hindi naman sumama ang loob nya sa magulang nya ngayon dahil pinaaral naman siya. Nakatanggap sya ng scholarship mula sa YSU dahil sa mataas na grades nya.