Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
Bu sefer yeni bir şey deneyip oy sınırı koyalım.
30 oy olsun.Gelene kadar dinlenirim. :)
Jungkook'dan;
Aynada gördüğüm yüzü tanıyamıyordum.Yeniden kendime gelmem için bir hafta durmadan uyumam lazımdı. Göz altlarım morarmış,saçlarım fazlasıyla uzamıştı.
Birkaç haftadır Jimin'in sözünü dinliyor ve onlara yaklaşmıyordum.Zaten bizi bu hale getiren de benim bu söz dinleme huyum değil miydi?
Evimin kapısının açılma sesini duydum.Yere fırlatılan bir çanta ve hızla odama yaklaşan ayak sesleri de.
"Jungkook ne bu halin? Kaç gündür uyumuyorsun sen?"
"Sana da günaydın Da Eun."
"Bırak şimdi günaydını şirkettekiler söyledi konserleri ertelemişsin."
"Ee ne olmuş?"
"Ne olmuş olur mu insanlar bekler konseri."
"Da Eun ben içten içe ölüyorum insanlar şu halimi görse daha çok üzülür."
"Ne oldu da bu hale geldin sen?"
"Jimin hayatına girmemi istemiyor."
"Haklı."
"Min Joon'la arkadaş olmama bile izin vermiyor."
"Haklı."
"Benim ölmemi istiyor."
"Oh,orada dur.Ölmeni falan isteyemez istese de sana niye söylüyor?"
"Boşver şimdi intihar edecek değilim."
"Denemediğin şey mi?"
"Ya ne diye açıyorsun eski konuları?"
"Tamam açmıyorum.O değil de ben Jimin'le konuşayım diyorum biraz."
"Sakın öyle bir şey yapma! Hem seni dinlemez ki sana gıcık olmuştur."
"Niye canım çok tatlı bir kız değil miyim?"
"Öylesin ama o seni benim şımarık sevgilim sanıyor tıpkı tüm Kore gibi."
"O da doğru."
Bir süre sessizlikten sonra konuştu;
"Bir kadın isterse yapamayacağı şey yoktur ben halledeceğim."
"Ben ne yapayım?"
"Sen biraz uyu.Uyandıktan sonra göz altlarına krem sür ve berbere git."
Güldüm.O zaman hadi işe koyulalım.Da Eun gülümseyerek önden giderken arkasından yetişip kendime çevirdim ve sıkıca sarıldım.O tüm zor zamanlarımda yanımda olan küçük kız kardeşim gibiydi.
"Tamam şımarma aptal.Bırak hadi işim gücüm var."
Da Eun'da güveniyordum o hallederim diyorsa hallederdi.
Jimin'den;
"Min Joon buraya gel babacığım.Çok terlemişsin sırtına bir şey koyalım."
Koşarak gelip arkasını döndü parkın ilerisinde koşturan arkadaşlarına katılmak istediği bariz belliydi.Sürekli zıplıyor, havluyu koymama engel oluyordu.
"Sen de baban gibi acelecisin." boşluğuma gelip söylediğim cümleye bak! Umarım farketmez."
"Yani senin gibi değil mi?"
"Hayır, evet." sıva,sıva çekinme!
"Hayıy mı evet mi?"
"Evet benim gibi."
Koşarak gidip arkadaşlarına katıldı tekrar.Bu çocuğun böyle heyecanlı olmasına bayılıyordum.Yanıma birinin oturduğunu hissettim ve döndüm.Şaşırmıştım.Bu Jungkook'un sevgilisiydi.Ama ilk gördüğüm günkü gibi Şeker Kız Candy tarzında değil daha çok siyahlar içinde giyinmişti.
"Merhaba Jimin."
"Merhaba?"
"Kusura bakma daha önce tanışamadık.Ben Da Eun.Jungkook'un arkadaşıyım."
"Kız arkadaşı demek istedin sanırım."
"Hayır sadece arkadaşı."
"E o gün neden sevgilim falan dedin?"
"Jimin, Jungkook'u 4 senedir görmüyor olabilirsin ama hiç televizyon seyretmedin mi? O ünlü biri ve bir sürü hayranı var."
"Ee bununla sorumun ne ilgisi var?"
"Bak durumlar biraz karışık zamanı gelince öğreneceksin ama ben sadece kamera önünde sevgilisi gibi davranıyorum.Birlikte olduğumuzda da kameralar hep peşimize düşüyor."
"Anladım. Ne diyebilirim ki memnun oldum Da Eun."
Kalkıyordum ki kolumdan tuttu.
"Jimin seninle konuşmak istediğim bir durum daha var."
"Nedir o?"
"Jungkook'a onun ölmesini istediğini mi söyledin?"
"Ne? Hayır! Asla öyle yapmam."
"Ne söyledin?"
"Cesedini görürsem umursamayacağımı..." dedim utanarak.
"Jimin ona lütfen böyle şeyler söyleme. Çok fazla üzülüyor. Zaten senin için haftalardır doğru düzgün uyumuyor ve kanıt toplamaya çalışıyor."
"Bilmiyordum,üzgünüm."
"Üzgün olma.Sadece ona bu kadar ters olma.Belki Min Joon ile oynamasına izin verebilirsin hm?"
"Hayır asla olmaz!"
"Aralarındaki ilişkiyi asla açık etmeyin sadece oyun arkadaşı olsunlar.Bildiğim kadarıyla Min Joon çok olgun bir çocuk."
"Min Joon'un karakterini nasıl bilebilirsin ki?"
"Jungkook'un en yakın arkadaşı olabilirim.4 yıldır onunla ilgili her detayı ve noktayı konuşup duruyoruz."
"4 yıldır derken?"
"Ah,pardon bunu söylememem gerekiyordu.Her neyse ben kalkayım.Sen de biraz düşün söylediğime izin verip vermemek sana kalmış."
"Nasıl söyleyeceğim ki sana kararımı."
"Her zamanki saatinizde parka gelseniz ve Jungkook'u oyununuza alsanız.Yeterli olur."
"Bilmiyorum düşüneceğim."
"O zaten her gün o saatte parka gidip çocukları izliyor.Sizi görünce eğer onu çağırırsanız çok mutlu olacaktır."
Kafamı salladım.Yanımdan gittiğinde düşünüyordum. Onu üzmek bana da acı veriyordu.Mutlu etmesem de en azından mutsuz da etmeyebilirdim.
Taşındım.Çok yoruldum.Sizden gelen bildirimler beni sevindirdi.
Benim için çok değerlisiniz öpüyorum hepinizi.
Biraz geç ama uyanınca görürsünüz 💕
