"Abi sen hastaneye sür,dinleme onu"
"Ya Eren ne hastanesi bir şeyim yok"
"Hiç olur mu biraz daha durursak gebereceksin.Sus, daha kötü oluyorsun"
"Evine gidiyoruz, bitti"
Sıkıntıyla bir nefes vererek başımı cama yasladım.Aslında haklıydı iyi değildim hastaneye gidebilirdik ama şuan gerek yoktu.Çok uzun bir süre geçmeden taksi erenin evinin önünde durdu, eren kapıdan hızlıca inip benim tarafıma geldi.
Çıkmama yardımcı oldu bir kaç inlemeden sonra zorda olsa indim.Eren parayı ödeyip yanıma geldi.
"Olum şu haline bak ne diyeceksin Eda teyzeye?"
"1 2 gün bir yerlerde kalırım sonra kavga vardı ayırmaya çalışırken oldu derim heralde"
"Onlarda inanır kesin, hem bizde kalırsın annemler evde yok"
"Tamam"
Zorlukla yürüyordum onlarda çok darbe almıştı ama yere düştüğüm için en kötüleri bendim.Eve girince ereni beni odasına çıkardı
"Rüzgar, sana kıyafet veriyim kan olmuş üstün"
Üzerime baktım gerçekten de kan içindeydi
"Bunlar olursa al"
Verdiği beyaz tişörtü ve eşofmanı alıp tuvalete yöneldim, daha önce geldiğim için tuvaletin nerede olduğunu biliyordum. Üzerimdeki siyah tişörtü dikkatlice çıkardım, aynanın karşısına geçip vücudumu incelemeye başladım.Karnım morluklarla doluydu ,göğüsümde ufak kızarıklıklar vardı, suratıma bakınca en kötü yerin karnımın olduğunu anladım. Yüzümde ufak morluklar vardi birde dudağım ve kaşım yarılmıştı. Daha fazla incelemek istesemde üzerimi değiştirip Eren'in yanına gittim.
Gece'yi aramak için telefonumu aldım ama Eren'in sorduğu soruyla bu isteğimden vazgeçtim.
"Sana acı çektirmek istiyorlar dimi?"
"Evet,bu yüzden ilk hedefleri ailem olacak şuan sadece korkutmak için yaptılar"
"Sence sonraki hamleleri ne olacak?"
"Bilmiyorum Eren,düşünmekte istemiyorum"
Erenin susmasını fırsat bilerek Gece'yi aradım.
"Rüzgar abi iyi misin?"
"Evet, sen nasılsın"
"Benim bir şeyim yok ama annemle babam seninle konuşmak istiyor ve haber vermeden gittiğin için biraz kızdılar"
"Eve gidince söylersin arasınlar ben Eren deyim ve iyiyim merak etme"
"Peki, görüşürüz"
"Görüşürüz"
Telefonu kapattıktan sonra gözlerimi kapatıp koltuğa uzandım. Yavaş yavaş uyku beni kendine çekmesine izin verdim
***
Birinin beni sarstığını hissettiğimde göz kapaklarımı zor olsa da açtım. Eren elindeki telefonu bana uzatmış sarsıyordu.
"Rüzgar, kalk Eda teyze arıyor"
"Ne!Dur ya da durma ver"
"Ne diyorsun olum?"
Yeni uyandığım için olayı pek idrak edememiştim.Uzattığı telefonu alarak kulağıma koydum.
"Eda teyze?"
"Rüzgar, neredesin sen?İnsan bir haber verir yarın hangi hastanedeysen seni gelip alıyoruz"
Sesi sinirli çıkıyordu ama şuan önemli olan ses değil beni almaya gelmeleriydi.
"Olmaz!Yani ben 1 2 gün daha kalmam gerek arkadaşımın yanında"
"Rüzgar annesiyle babası kalsın sen geliyorsun.Görüşürüz"
Telefonu kapattığı anda aklıma yüzüm geldi beni böyle görürlerse her şeyi anlatmak zorunda kalırdım.Yarın kadar geçmesine imkan yoktu çünkü saat 22.55 ti.
"Eren ben ne yapacağım,yüzüme bak "
"Bilmiyorum, sen burada horul horul uyurken ben eda teyzeye uyduracağımız yalanları düşünüyordum ama bulamadım birazda sen düşün"
Bir süre boyunca bahane düşündük.En sonunda erenin bulduğu bir bahaneyi söylemeye karar verdik.
"Yetimhaneden kavgalı olduğun biri vardır mutlaka ufak bir olay yaşadı dersin"
"İnanırlar mı sence?"
"Rüzgar, bir zahmet inansınlar"
Sıkıntıyla bir nefes verip koltuğa daha çok yayıldım.Birkaç saat Erenle muhabbet ettikten sonra o yatmak için odasına çıktı.Kafamda olan onlarca soruya cevap aramaya başladım. Babam olacak o herif nasıl çıkmıştı hapisten? Poyraz bunca yıl neredeydi? Bunlar gibi tonlarca soru vardı kafamda. Ama bildiğim tek şey ilk hedefleri ben değil Gece olacak.Sorulara cevap ararken göz kapaklarım ağırlaşmaya başladı. Yavaş yavaş kapanmalarına izin verdim uyumak istemesem de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece
Teen FictionBana o kadar derin baktı ki işte dedim bu benim ağabeyim.Belki kan bağımız yoktu ama bana öz ağabeyim gibi hissettiriyordu.Bu saatten sonra benim bir ağabeyim vardı.Onun annesi ve babası yoktu,beni ise koruyacak bir ağabeyim yoktu.Ben ona bir aile v...
