11.BÖLÜM

87 10 11
                                    


Annemin sarsmasıyla gözlerimi araladım.

"Gece, hadi kalk kahvaltı edeceğiz.Rüzgar gelecek birazdan"

Şaşkınlıkla gözlerimi araladım.Benim bundan niye haberim yok?

"Nasıl ya gelemez o olmaz!"

"Ya Gece sende mi ya?Kalk hadi," annem odadan çıkmak için kapıya doğru ilerledi.

Bende yatağımdan kalkıp ayaklarımı soğuk zeminle buluşturdum.Ağır adımlarla duş almak için banyoya gittim.Duşumu alıp üzerime giyindim tam aşağıya inecektim ki Rüzgar abiyle merdivenlerde karşılaştık.

"Geldin mi sen, yüzünü annemlere ne dedin?"

"Geldim, geldim de canım çıktı inandırana kadar.Biriyle ufak bir kavga ettik dedim, neyse hadi gel kahvaltı edeceğiz sonra bana oda bakmaya gideceğiz"

Birlikte aşağıya indik kahvaltı boyunca annem ve baba Rüzgar abiyi soru yağmuruna tutu.Çoğuna bende cevap verdim.Kahvaltı bitince arabaya binip Rüzgar abiye yatak ve dolap bakmaya gittik.

"Sonunda yerde yatmaktan kurtuldum," mağazanın kapından içeriye resmen koşarak giriyordu.

Bende arkasından hızlandım ve yanına gittim.Uzun bir süre oyalandık sonunda Rüzgar abi seçti ve parasın ödedik.

Arabaya doğru konuşarak ilerliyorduk ki omzuma bir şey çarptı,dengemi kaybederek yere düştüm acıyla yüzümü buruşturdum.Rüzgar abi benim iyi olduğumdan emin olup bana çarpan çocuğa döndü.

"Kör müsün lan!? Baksana kızı düşürdün ben dur demesem bide gideceksin!"

Çocuk rüzgar abiye boş boş bakıyordu.Saçlarını karıştırıp kulağındaki  airpodsu çıkarıp

"Bir şey mi dedin?" diye Rüzgar abiye sordu.

"Dedim ki uzun zamandır birini dövmedim," çocuk boş bakışlarla Rüzgar abiye bakıyordu hala.

"Peki bundan bana ne?" Rüzgar abiye çarparak bana yaklaştı.

"Bir şeyin var mı güzelim?" diyerek elini kolumda gezdirdi.

"Hayır," dedim ve geriye çekildim.Tabi rüzgar abi bunları öfkeyle izliyordu.Çocuğa yaklaşarak

"Eline sahip çık yoksa sokarım bir yerine, Gece yürü arabaya." Çocuğun kolunu sıkıca tutuyordu fakat çocuk hala boş boş rüzgar abinin yüzüne bakıyordu. Çocuk Rüzgar abiden biraz kısaydı bu yüzden parmak uçlarında hafif yükselerek kulağına

"Kolumu bırak" dedi. Rüzgar abinin çenesindeki hareketlenmeden sinirlendiği belli oluyordu.Sertçe çocuğun kolunu bırakarak arabaya yöneldi.Bende koşa adımlarla onu takip ettim.

Annemle babam olayı görmemiş gibi duruyorlardı.Eve dönerken Rüzgar abi sürekli çocuğu gömmekle meşguldü.

"Ya tipsizin teki.Bir bana bak bir ona bak. Ben dünyanın 7. harikasıyım o ıyy midem bulandı"

"Abartma istersen!"

"Banane!" 

Aslında çirkin değildi gayet yakışıklıydı.Kıvırcık hafif uzun kumral saçları vardı, gözleri maviye yakın bir tondaydı yani yakışıklıydı.Eve varana kadar Rüzgar abi söylenip durdu.Sonunda eve varınca annem duymasın diye susmak zorunda kaldı.Odamıza çıkmak için merdivenlere yöneldik fakat annem buna engel oldu.

"Çocuklar bir bakar mısınız?Bir şey konuşmak istiyoruz sizinle."

Başımızla onaylayıp koltuklardan birine oturduk. Babam oturuşunu biraz düzelterek söze başladı.

"Bakın çocuklar size doğum günü yaptığımız gün arka bahçede bekleyen 2 adam gördük.Başta pek ilgimizi çekmedi fakat bir süre sonra yüzleri kan içinde kalmış bir şekilde ayrıldılar.Sizin olayla bir ilginiz varsa lütfen anlatın."

Ben panikle Rüzgar abiye bakıyordum Rüzgar abi ise benim aksime gayet sakindi.Duruşunu dikleştirip.

"Hayır yok" dedi net bir şekilde. Babam yeni bir söze başlayacakken annem konuşmaya başladı.

"Ama Rüzgar'da onlar gittiği zaman arkadaşının yanına gitti. Yani yalan söylemeyin lütfen olayı anlatın"

Rüzgar abi hala çok sakindi, bakışlarını yerden kaldırıp babama odaklandı.

"Talha amca evet olayla ilgim var." Birden bakışlarımı ona çevirdim. Şaşkın şaşkın bakarken babam

"Anlat o zaman" dedi. Sesi ne kızgındı nede sakin.Rüzgar abi bakışlarını yine yere çevirip söze başladı.

"Öncelikle ilgimiz yok, ilgim var" bakışlarını yerde çekip hepimizin üzerinde gezdirdi.

"İkisini de yakından tanıyorum ama henüz sizinle paylaşmak için erken." Oturduğu yerden hızla kalkıp merdivenlere yöneldi.Annemle babam uzun uzun bana baktılar ardından bende izin isteyip odama çıktım.

"Neden öyle dedin?Bilmiyorum diye geçiştirseydin keşke," pencerenin önünde gökyüzünü izliyordu.

"Sana bir şey olursa onların yaptığını bilsinler diye söyledim. Neyse bu konuyu kapatalım."

"Peki,balkona çıkalımmı," hava henüz kararmamıştı.

"Olur," birlikte misafir odasındaki balkona çıktık.

Uzun bir süre sessizce oturduk, gökyüzünü izledik. Sessizliği bozan telefonuma gelen bildirim sesi oldu.Yanıma koyduğum telefonumun ekranını açıp gelen bildirime baktım. İnstagram'dan gelmişti.Rüzgar abide benimle birlikte telefonuma bakıyordu mesajı açmak için bildirime tıkladım,mesaj istek kutusuna düşmüştü.

"Bu kim ya?"

"Bilmiyorum"

Uzaydmn4: Bugün olanlar için üzgünüm Gece. Tanışmamız böyle olsun istemezdim yeniden özür dilerim:)

Mesajdan kim olduğunu az çok tanımıştı ama emin olmak için profiline girdim.

"Olum bu çocuk belamı ne hakla sana yazıyor engelle direk."

"Dur ya insan gibi özür dilemiş işte"Rüzgar abi sinirlendiğini belli edercesine gözlerini devirdi.Mesaj atan kişi bugün bana çarpan çocuktu.

Geceonr19: Sorun değil.En kısa zamanda daha güzel bir şekilde tanışmak isterim:)

Tam telefonumu kapatacakken görüldü oldu açıkçası şaşırmıştım. Bir, iki saniye ardından yazıyor yazısı çıktı.

Uzaydmn4: Umarım en kısa zamanda görüşürüz...

Geceonr19: Görüşürüz...

Mesaj sayfasından çıkıp telefonumu eski yerine koydum.Başımı Rüzgar abiye çevirdiğimde bana olan bakışlarından açıkçası biraz ürkmüştüm.

"Ne?"

"Engelle onu"

"Hayır"

"Engelle dedim"

"Hayır dedim"

"Ay bana ne gerçi ne yaparsan yap" kollarını göğsünde birleştirip bana arkasın döndü hafifçe.

"Küstün mü?"

"Evet." Yüzünü görmeye çalışıyordum ama küçük çocuklar gibi engelliyordu.Sonunda kendimi tutamayıp büyük bir kahkaha attım.Oda bana dönerek gülmeye başladı,bir süre boyunca gülüştük.Hava epey kararmıştı.

"Gece, ben içeriye giriyorum sende gel istersen"

"Yok sen gir ben biraz daha oturacağım"

 Başıyla onaylayıp içeriye girdi. Bende bir süre geceyi izledim gökyüzü o kadar güzeldeki bakmaya doyamıyordum. Aklıma bugünkü çocuk geldi yani Uzay. İnstagramımı nasıl bulmuştu yada neden yazma gereği duymuştu?Bunları dünürken telefonum yeniden bir mesaj geldi başta bakmak istemesem de 2. Bir mesaj gelince merak edip ekranı açtım. Telefon bakıp istemsizce sırıttım yine ondandı mesaja tıklayıp yazan şeyi okudum.

Uzaydmn4:Gökyüzü çok güzel değilmi?

Tıpkı senin gibi...

GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin