KİRPİ GİBİ

12.BÖLÜM: Telafi

Keyifli okumalar diliyoruz. ☀️

Bölüm şarkısı: Gripin - Karışmasın Kimseler

Zeynep

Babanın kim olduğunu biliyorum..

Babanın kim olduğunu biliyorum..

Dakikalardır kafamda yankılanan, kulaklarımı uğultusuyla çınlatan cümle..

Babanın kim olduğunu biliyorum..

Yine mi diyorum kendime, yeniden. Bile bile niye inandın yine? Bile bile niye devam ettin? Bir kez daha suratına çarptı yalnızlığın, bir kez daha haykırdı evren suratına her şeyi.

Sevdiğin adamın, seninle bambaşka bir adama evrildiğini sandığın adamın, hâlâ değişmemiş olduğunu yine kendi gözlerinle gördün.

Bir kez daha güvenimin tam ortasına bir bomba bırakıp kaçtılar. Bir kez daha yenildin herkese, bu kez yenilmeyeceğim artık demene rağmen.

Dakikalardır o çimen gözlere takıldım kaldım. Sustum, sustum, sustum. Konuşsam.. Diyecek bir şeyim mi vardı ki?

Bu kadarını da yapmaz herhalde ya, dediğim herkesin tam olarak o kadarını yaptığını kaç kere daha görmem gerekiyordu?

"Zeynep.. Bir şey söyle.." yalvarırcasına, dolan gözleriyle konuşmasını da izledim.

Söyleyecek bir şeyim yoktu ki..

Yutkundum, konuşmaya yeltendim. Olmadı.. Sesim yine çıkmadı.

"Zeynep, güzelim.. Susma ne olursun." yanağımda hissettiğim sımsıcak avuç içiyle kendime geldim.

Ellerini hışımla kendimden itip ayağa kalktım.

"Dokunma bana." içimdeki yangına rağmen sönük çıkmıştı sesim.

Haykıracak gücüm de yoktu ki..

"Anlatacağım her şeyi gel, yalvarırım gel." her bana karşı adımında, geriye doğru adım attım.

"Ben aptalım ya.. Ben aptalım."

"Ha..hayır. Güzelim lütfen dinle."

"Neredeler?" sorduğum soruyla afallayan suratına baktım. Sesimin biraz daha yüksek çıkması için çabaladım. "Neredeler ha?!"

"Ne?"

"Yetmedi mi? Bu kızı babasıyla vuralım oyununuz bitmedi mi hâlâ?!"

"Dur.. Dur.. Oyun yok, hiç kimse yok. Yok, yemin ederim yok."

Etrafa baktım, tekrar ona dönüp bu kez haykırdım resmen.

"Melis nerede ha?! Onunla mı kurdunuz?! Dilan mı tutuyor kamerayı ha, neredeler?!"

"Zeynep, yalvarırım dinle beni.. Oyun yok, şüphe yok. Gerçekleri anlatacağım lütfen gel yanıma." bir adım daha attığında tekrar geriye doğru adım attım.

"Hayır.. Hayır ya.. Yine bir oyun var, yine! Ya ben seni sevdim ya sevdim! Sen bana hâlâ niye eziyet çektiriyorsun?!"

"Bak ben seni çok seviyorum. Herkesten, her şeyden fazla hem de. Sen üzülme diye elimden gelen her şeyi yaptım ben.."

"En hassas noktam olduğunu bile bile.. Niye benim canımı yakıyorsun sen?"

"Zeynep.. Lütfen otur konuşalım."

"Ben yapmaz dedim.. Kerem bana artık kötü şey yapmaz, Kerem beni artık üzmez dedim."

"Yalan söylemiyorum, sana yemin ederim ki yalan söylemiyorum.."