KİRPİ GİBİ

14.BÖLÜM: Dönüm Noktası

Keyifli okumalar diliyoruz. ☀️

Bölüm şarkısı: Atakan Ilgazdağ - Yeni Bir Gün

Kerem

Hâlâ inanamıyorum.

Uyandığına, gözümün içine bakıyor olduğuna, sesini yeniden duyabildiğime.. Hâlâ inanamıyorum.

Hayal edebildiğiniz her şey gerçektir dediler, hayal ettim ve gerçek oldu.

"N..ne demek o?" ağzını açtı yeniden, geri kapattı. Yutkunmaya çalıştı gözleri kapalı. "Su ister misin güzelim?"

Gözlerini derin alamadığı nefesiyle kapatıp, kafasını salladı evet anlamında.

Yandaki komodinin üzerindeki şişeden biraz suyu bardağa döküp uzattım. Yeniden yutkunmaya çalıştı gözleri kapalı bir şekilde. Yatakta doğrulmaya çalıştığında ağzından kaçan inlemeyle başını yastığa koymak zorunda kaldı.

Canım acıyor..

"Çok mu ağrın var?" dediğimde başını salladı. "Ben vereyim o zaman suyunu güzelim, dur."

Boyunluğuna dikkat ederek başını hafifçe kaldırıp bardağı dudaklarına yaklaştırdım. Yavaş yavaş içmeye başladı.

"Tamam, yeter." dedi nihayet yutkunabildiğinde.

Gülümsedim. Sesini duyabildiğime, ona yeniden dokunabildiğime..

"Ne demek istedin sen az önce?" dedim munzurca. Bana hiç bakmadan karşı duvara bakmaya başladı.

"Hiçbir şey.."

Yüzüm yavaş yavaş düşerken, yaşadığım sınavın ikinci oturumunun asıl şimdi başladığını anladım.

Beni kolay kolay affetmeyecek..

"Tamam, buradan çıkalım konuşuruz nasıl olsa. Ben doktoruna haber vereyim."

Odadan çıkıp danışmanın önünde duran kat hemşiresine haber verdim sevinçle, o da doktora haber vermeye gitti.

Odaya yeniden döndüğümde Zeynep'in yanında gördüğüm kişiyle az önceki sevinçli halimden eser kalmasa da kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Aksel..

Elinde bir buket kırmızı gül.. Adama bak! Sanki Zeynep'in uyanacağını sabahın köründe hissetmiş de çiçek almaya gitmiş.

Sakin olmalıyım, sakin olmalıyım.

Zeynep henüz affetmiş değil, sakin olmalıyım.

"Güzelim hemşireye haber verdim, doktor biraz sonra gelir." odaya girdiğimde ikisinin de bakışları bana yönelirken Zeynep'in yanına, yatağın kenarına oturdum. Aksel'in tarafına yan bir bakış atıp yeniden güzelime döndüm. "Hoş geldin.."

A"Sağ ol. Zeynep'i merak ettim de.."

"Uyanacağı belli değildi, sabah vahiy yoluyla bildirildi sana herhalde." Zeynep'ten ayırmadan söylediğim cümleyle Zeynep yine derin bir nefes almaya çalıştı ama başarılı olamadı.

A"Hissettim diyelim."

"Ağrın var mı çok?" dediğimde nihayet yüzüme baktı Zeynep.

Çok özlemişim..

Bir gün, sanki bir ay gibi gelmemişti daha önce. İlk kez tattım.

"Zeynep, kuzum!" kapıya dönüp baktığımda Demet hanımın geldiğini görüp yerimden kalkıp, ona yer verdim.