KİRPİ GİBİ

5.BÖLÜM: Not

Geçiş bölümü tarzında bir bölümle karşınızdayız. İzlemek istediğiniz ZeyKer'i keşke izletebilsek ama elimizden gelen sadece yazmak..

Keyifli okumalar diliyoruz.

Bölüm şarkısı: Volkan Akmehmet - Yüreğin Bir Daha Küçülemez

Kerem

Masanın başında Zeynep'in beni şaşkınca izlemesine baktım bir süre.. Her zaman bana öfkeyle bakan gözleri, bu sefer şaşkınlık, hatta bilmediğim birkaç duyguyu daha taşıyordu sanırım.

"Kerem ne oluyor?" sorularına cevap veremedim. Veremiyordum.

Ne diyecektim ki?

Zeynep, ben bir kere daha böyle izledim seni uzaktan.. Barış benim, sana aşkımı itiraf etmek için hazırladığım havaifişeklerin eşliğinde sana duygularını açarken.. Ben oradaydım Zeynep.. Ben senin hep yanındaydım Zeynep. Sen beni hiç görmedin, görmezden geldin. Ben bir kez daha senin başkasına gülümsemeni kaldıramam Zeynep. Yalvarırım bana yapma bunu..

Söyleyemedim.. Yine kendi kendime, bir kez daha itiraf ettim her şeyi. Yine kendi içimde kendi yenilgimi hatırladım.

Bu sefer susan taraf, kaybeden taraf olmak istemiyorum.

Susmayacağım. Bu sefer ben konuşacağım.

"Gidiyoruz kalk." dedim, kolundan çekip ayağa kaldırdım.

Elinden tuttum, yürüdüm. İlk kez..

Aksel de peşi sıra kalktı.

A"Sayer napıyosun sen?!"

Durdum, arkamı döndüm. Zeynep'le hâlâ el eleyiz.

"Bu sefer susmadım Varol. Geçen sefer susmuştum ama bu sefer susmadım."

Zeynep itiraz etmedi, eli elimde olmasına rağmen durdurmadı beni. Yanımda yürümeye devam etti.

"Kerem neler oluyor?"

"Ait olmadığın yerde durmanı istemiyorum artık."

Sustu, şaşkınım ama hâlâ itiraz etmeden yanımda yürümeye devam ediyor. Elim hâlâ ellerinde.. Vücudumu bir elektrik dalgası kapladı sanki. Uyuştuğumu hissettim.

Aynı suskunlukla, el ele arabanın yanına geldiğimizde kapısını açtım. İtiraz etmeden bindi. Hâlâ şaşkınım.

Susmayan, hatta elini tutma cesareti gösterebilen kendime, bana direnmeyen Zeynep'e..

Çok şaşkınım.

Ben de sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım. Nereye gittiğim konusunda en ufak bir fikrim bile yok.

"Bana neler olduğunu söylemeyecek misin Kerem?" öyle bir ses tonunda sordu ki.. İstemsizce gülümsedim.

"Ben de bilmiyorum.. Bu sefer aynı şeyler olsun istemedim Zeynep. Sen aynı şeyleri, ben aynı şeyleri yaşayayım istemedim."

"Aynı şeyler ne?"

"Boş ver.." dedim direksiyonu sıkarken.

"Boş vermeyeceğim. Sen bana ne yaptığının farkında değilsin.."

"Kötü mü yaptım seni oradan almakla?"

"Ondan bahsetmiyorum."

"Neyden bahsediyorsun?"