KİRPİ GİBİ

2.BÖLÜM: Seçim

Güzel geri dönüşler aldık, bunun için hepinize çok teşekkür ederiz. Hala zeyker diyebilmek çok gurur verici bir şey.

Keyifli okumalar dileriz. ☀️

Bölüm Şarkısı: Redd-Falan Filan

Zeynep

Basket maçı için tribünü doldurduk. Yanımda Yağmur, onun yanında Can, aklımda ise...

Başlamasına bir 15 dakika falan olması gerek.

Aksel kim, merak ediyorum. Ben sahadan çıktıktan sonra bir süre Kerem ve Aksel'in konuşmalarını dinledim. Önceden tanışıyor gibilerdi, Kerem'de gördüğüm gerginliğin sebebi bu olmalı.

Daha fazla dinlemek isterdim ama birkaç dakika sonra Barış da sahaya geldiğinden ordan ayrılmak zorunda kaldım.

Şimdi de maçın başlamasını bekliyoruz. Karşı takımın oyuncuları burada ancak bizimkiler hala ortalıkta yok. Aksel de öyle..

Maçın başlamasına 5 dakika kala Barışların takımı da sahaya geldi. Barış, Efecan ve Kerem önde, diğerleri arkada duruyor.

Hemen arkalarından Aksel de girdi sahaya. Keremlere bakıyor tuhaf bir şekilde.

Neden Barış değil de, 'Kerem'ler?

Beynimin içi, sus artık.

Yanımızda bir hareketlilik oldu. Dönüp baktığımda Melis'i gördüm. Diğer yanıma oturdu, ne alaka?

Umursamayıp önüme döndüm. Benimle konuşmaya çalışmasın yeter.

Aslında Melis'le bir derdim yok, hatta iyi vakit geçirdiğimiz de oldu ama sırf takıntısı yüzünden yaptıkları bizi uzak kılıyor.

Düzelebileceğine inanıyorum, gereksiz Kerem takıntısından vazgeçerse.

Kerem, Kerem, Kerem.. Her yerde. Şimdi de gözümün önünde, bana bakıyor.. Neden bakıyor? Bakmasın, kafam karışıyormuş gibi hissediyorum.

Kerem'le bakışmayı sonlandıran ben oldum.

Kalbim, neden böyle atıyor?

Kafamı Melis'e doğru çevirdiğimde göz göze geldik. Hiçbir mimik göstermeden önüme döndüm, Kerem tarafına hiç bakmadan..

Barış'a odaklanmaya çalıştım. Ayakkabılarının bağcıklarını bağlamaya çalışıyordu. İşi bittiğinde kafasını kaldırdı, bana baktı. Bu tarafa doğru bir gülümseme gönderdiğinde ben de zoraki bir tebessümle karşılık verdim.

Tekrar Melis'e doğru döndüğümde bir bana bir de Barış'a bakıyordu.

Maçın başlamasına saniyeler falan kalmış olmalı.

Cihan hocayla son konuşmaları yapıyorlar. Herkes fazlasıyla gergin, özellikle de Kerem.

~~~~

Kerem

Cihan hocanın boş boş konuşmalarını asla duymadan, maçın son dakikalarına kadar maçı iptal edebilmek için elimden gelen her şeyi yaptım.

Kafamı patlattım, kavga çıkarmaya çalıştım, nafile.

Annemi aradım, telefonu bile açmadı..

Barış'la iddia konusunu değiştirmesini istedim, nafile. Konuyu tartışmaya kadar götürdüm ama hâlâ aynı..

Elimden gelenin daha fazlasını değil, kat kat fazlasını yapmak zorundayım. Zeynep'in bunu öğrenmemesi gerek. Öğrenirse üzülecek, üzülürse bu okulu yakacağım.