KİRPİ GİBİ

17.BÖLÜM: Oda

Geç gelen, bundan sonra daha dikkatle ve sık aralıklarla gelmesi planlanan yeni bölümden merhabaa. :)

Keyifli okumalar. 🌞

Bölüm şarkısı: Tarkan - Pare Pare

Kerem

Günlerdir, hatta haftalardır gelen bu notlar bir yana, bu not son nokta oldu artık. Hayatımıza bu kadar müdahil olan, güneş lakaplı şahıs kim bulmam gerekiyor bir an önce. Onu hayatımızdan çıkarabilmem için, önce kim olduğunu bulmak gerek..

Zeynep'ten ayrıldıktan sonra hemen Ufuk'u arayıp notun sahibini araştırmasını istedim. Zeynep de yardım istedi ancak ne olduğu belli olmayan bu olaya onu daha fazla dahil edemezdim. Güneşimizin zoru belli ki benimle.

Sorun neyse çözeriz o halde..

Tam her şey yoluna giriyor derken her zaman yeni bir sorun çıkmasından çok yoruldum artık.

Zeynep ile aramızdaki sorunları bir daha açmamak üzere bir rafa kaldırdık sanıyorken, şimdi de bu sorunun çıkması.. Fena halde sınanıyorum.

Bu güneş lakaplı arkadaş her kimse, Zeynep'e dokunmasın bana yeter. Benimle istediği kadar uğraşabilir, umrumda bile olmaz.

Titreyen telefonla kendime gelirken ekranda Ufuk'un ismini gördüm, bekletmeden açtım.

"Evet Ufuk."

"Kerem Bey evin, sokağın güvenlik kameralarına baktım. Özel bir firmanın kuryesi bırakıp gidiyor, başka da kameraya takılan şüpheli bir görüntü yok."

"Yani bu kişi her kimse, evin de sokağın da güvenlik kameralarını ciddi anlamda biliyor ve hesaba katmış."

"Maalesef öyle Kerem Bey. Ama sizin de onayınız varsa firmaya gidip bir konuşmak istiyorum."

"Aynen ilk önce git bir sor soruştur, baktın tatlı dil olmuyor ben gireceğim devreye. Haber bekliyorum."

"Peki efendim, haberdar edeceğim."

Telefonu kapatıp yan koltuğa atacakken bu kez de ekranda Zeynep'in ismini gördüm. Alelacele okula bıraktım, sinirini atacak şimdi biliyorum.

"Güzelim."

"Bana güzelim deme Kerem!"

"Güzelim, biliyorum sinirlisin ama.."

"Ben sana demedim mi artık boyumuzdan büyük işlere kalkışmayalım, biraz ergen ergen sorumsuzca takılalım diye?"

"İşte bütün bunları yapacakken araya böyle pürüzler giriyor."

"O pürüzler araya girmiyor, sadece yoluna çıkıyor ama sen onları alıp hayatının merkezine koyuyorsun. Ayrıca her kimse kim, adam gelip senin karşına dikilene kadar bekle ya, bekle!

"Zeynep, bak ben kendimi geçtim güzelim sadece bu işin ucu sana dokunmasın diye uğraşıyorum."

"Beni yalnız bırakarak mı?" yutkundum.. Haklı, ne yazık ki haklı.

"Özür dilerim.. Geleceğim yanına tamam mı, bak yoldayım şimdi geri dönüyorum okula."

"Ben okulda değilim çıktım."

"Ne oldu, bir şeyin mi var?"

"Biraz sinirimi atmam lazım, tek başıma kalmak istiyorum."

"Kolundaki alçıyla, hâlâ iyileşmemiş yaralarınla seni yalnız bırakamam Zeynep. Neredesin söyle geliyim."