-6.BÖLÜM-

256 35 7
                                    

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Cemre daha uyanmamıştı. Yataktan kalkıp rutin işlerimi hallettim ve üstümü giyinip mutfağa indim. Annem yine her zamanki gibi kahvaltı hazırlıyordu.
"Günaydın anne,yine erkencisin"
"Günaydın kızım. Cemre uyanmadı mı?"
"Hayır hala uyuyor. Yemek hazır olunca uyandırırım."
Annem kafasını sallayıp yemek hazırlamaya devam etti. Ben de masaya oturup telefonumla ilgilenmeye başladım. Bugün Arasın yazmadığını farkedip ona mesaj attım.

Siz:
Günaydın kalk uykucu.

Aras:
Günaydınn.

Siz:
Nasılsın bakalım?

Aras:
İyiyim kıvırcık. Sen nasılsın?

Siz:
Ben de iyiyim. Cemre bizde az sonra kahvaltı yapacağız.

Aras:
Cemre kim ?

Siz:
Yakın arkadaşım. Sana daha önce bahsetmemiştim sanırım.

Aras:
Yok dememiştin. Selam söylersin.

Siz:
Söylerim. Zaten seni biliyor.

Aras:
Nereden biliyor? Ona benden mi bahsettin ?

Yazdığım şeyin farkına sonradan varmıştım. Niye dedim ki şimdi böyle bir şey ?

Siz:
Ya görmüştü de mesajları tesadüfen oradan biliyor.

Aras:
Anladım. Görüntülü konuşalım mı ? Hep erteliyorsun . Bu sefer kabul etsen ?

Siz:
Tamam ama az sonra yemek yiyeceğim. On dakika falan konuşabiliriz ancak.

Aras:
Ona da razıyım. Arıyorum.

Kalbim hızla çarparken kendimi oturma odasına atıp kapıyı kapattım. Telefonun kamerasından saçlarımı düzeltmeye başladım. Fena görünmüyordum ve işte arıyordu. İlk defa görüntülü konuşacaktık.

Derin bir nefes alıp aramayı açtım ve işte karşımda duruyordu.

İlk başta ne yapacağımı bilemedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İlk başta ne yapacağımı bilemedim. Donup kaldım karşısında. Bir süre sadece bakıştık. Sonra Aras konuşmaya başladı.
"Selam. Naber?"
Biraz kekelemeye başlamıştım.
"Ee iyi senden şey senden naber?"
Aras bu halime gülmüştü. Gülüşü öyle güzeldi ki.

"Heyecanlandın mı sen kıvırcık ?"
"Yoo şey nereden çıkardın?"
"Kekeleyip duruyorsun da "
"Tamam galiba biraz heyecanlandım kabul "
İkimizde güldük. Bir süre hiç bir şey demeyip sadece birbirimizi izledik. Tüm yüzünü ezberlemeye çalıştım. Hep aklımda kalsın diye.

Bir süre havadan sudan konuştuktan sonra annem kahvaltıya çağırdı.
"Artık gitmem lazım. Kahvaltı yapacağız"
"Vaktimiz doldu ha? "
"Doldu. Ama yine konuşuruz arada. "
"Tamamdır sonra görüşürüz kendine iyi bak Masal"
"Sen de iyi bak . Görüşürüz Aras . Öptüm."

698 Kilometre||Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin