698 Kilometre||Yarı Texting

-18.BÖLÜM-

Aras ile el ele tutuşmuş şehri turluyorduk. Bu şehri şimdiden çok sevmiştim. O kadar güzeldi ki. Arada bir durup resimler çekiniyor, her yerde anımız olsun istiyorduk. Yolculuğun verdiği yorgunluğu bile unutmuştum burayı gezerken. Ben şehri incelerken Aras sordu.
"Acıktın mı bakalım?"
"Hayır desem yalan olur. Biraz acıktım sanırım."
"O zaman gel seni çok güzel bir yemek yerine getireyim "
Kafamı salladım ve yürümeye başladık. Bir küçük restoranın önünde durduk. Küçüktü belki ama daha girmeden leziz kokular geliyordu. İyice acıkmıştım. İçeri girip masada karşılıklı oturduk ve menüyü önümüze çektik.
"Ne yiyelim kıvırcık ?"
"Sen ne tavsiye edersin?"
"Antalya'nın Enginarlı Girit Kebabı meşhurdur. Yiyelim mi ?"
"Olurr"

Yemeği sipariş edip beklemeye başladık.
"Ee kıvırcık şehri sevdin mi?"
"Senin içinde olduğun her yer güzel Aras"
"Bakıyorum da birileri benim lafımı çalmış" diyip gülümsedi. Haklıydı. O İstanbul'a geldiğinde de benzer diyalog yaşanmıştı aramızda. Bende gülümsedim. O sırada yemekler geldi. Çok leziz görünüyordu hemen yemeye başladım.
"Acıkmıştım bayağı"
"Ye bakalım afiyet olsun"
Yemeğin görüntüsü gibi tadı da efsaneydi.
"Dediğin gibi varmış cidden çok sevdim bu yemeği"
"Beğendiğine sevindim. Benim de favori yemeklerimdendir."

Yemeğimizi bitirip restorandan çıktık. O sırada Arasın aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü.
"Masal, biz seninle hiç denize gitmedik beraber. Buranın denizi güzeldir. Gidelim mi şimdi ? Hem hava da sıcak iyi gelir."
Normalde hemen kabul ederdim. Ancak denizden korkuyordum ve bunu daha önce ona söylememiştim. Fobim vardı denize daha doğrusu suya. Ancak kabul etmesem olmazdı hevesi kırılırdı. Biraz düşündüm ve kabul ettim.
"O zaman sen yurda git giyin bende eve gideyim giyineyim sonra buluşalım denize gidelim olur mu kıvırcık ?"
Aklıma o an mayo getirmediğim geldi. Unutmuştum.
"Ben mayo getirmeyi unutmuşum."
"Sorun değil alırız. Gel alalım"

Küçük bir dükkanın önünde durduk ve mayo seçmeye başladım. Bikinilere bakmıyordum bile hepsi çok açıktı. Sadece mayolara odaklandım. En sonunda sade güzel bir mayo buldum.
"Bunu seçtim."
"Tamamdır ver alayım sana"
"Ben alırım gerek yok sağol"
"Bu hediye olsun benden kıvırcık. Hadi itiraz etme."
Mecburen kafamı salladım ve mayoyu aldık. Sonra dediğimiz gibi yurda ve evlere dağıldık. Üstümü hemen değiştim. Mayo üzerime güzel oturmuştu ama tek sorun Arasın yanına böyle çıkmaya utanmıştım. Yapacak başka bir şey yoktu. Sonuçta doğal bir şeydi mayo.

Giyindikten sonra mayonun üstüne şort ve sıfır kol tişört giydim. Saçımı topuz yaptım ve artık hazırdım. Arası aradım ve yurttan çıktım. Beş dakika sonra yurdun önünde buluştuk. Aras şort ve üstüne sporcu atleti gibi bir tişört giymişti. Kasları ortaya çıkmıştı. Ne ara bu kadar kası yapmıştı ki? Yanyana geldiğimizde gitmek için hazırdık. Bir taksi çağırdık ve denize doğru yola çıktık.

Geldiğimizde iki şezlong alıp eşyalarımızı yerleştirdik. Deniz bugün çok güzeldi. Arka tarafta da giyinme odaları vardı.
"Hadi üstümüzü değişip denize girelim kıvırcık."
Ona korkumdan bahsetmem lazımdı.
"Aras ben girmesem olur mu ?"
"Olmaz tabiki o kadar geldik. Hazırlandık. Neden girmeyeceksin ki ?"
"Ya ben sana daha önce bahsetmedim ama benim su fobim var. Buraya seni kırmamak için geldim. Sen gir ben güneşlenirim. Olmaz mı ?"
"Su fobin mi var? Neden daha önce demedin. Ancak böyle olmaz ki bu korkuyu yenmen lazım. Böyle devam edemez. O yüzden bugün korkunu yenmene yardımcı olacağım. Sana yüzmeyi ve sudan korkmamanı öğreteceğim. Ne dersin olur mu ?"
"Ben bilmiyorum. Nasıl olacak ki? Çok korkuyorum boğulmaktan."
"Bak Masal ben yanındayım sana bir şey olmasına asla izin vermem. Güven bana. Korkunu yenip eğleneceğiz bugün suda. Zaten çok dalga yok şu an. Merak etme. Sadece şunu soruyorum sana bana güveniyor musun?"
"Tabiki güveniyorum."
"O zaman bugün beraber suya gireceğiz ve korkunu beraber yeneceğiz söz mü ?"
O an bana cesaret gelmişti.
"Söz."