-11.BÖLÜM-

167 26 10
                                    

Bugün Arasın gideceği gündü. O yüzden çok üzgün bir şekilde yataktan kalkmıştım. Kim bilir bir daha ne zaman buluşacaktık ? Ben düşüncelere dalmış iken annem kahvaltı hazır diye bağırmaya başladı ve kalkıp mutfağa gittim.

Bir şeyler atıştırdıktan sonra biraz kedim Pamuk ile ilgilenmeye başladım. Ardından da Arasa mesaj yazdım.

Siz:
Günaydın ❤️

Aras'ım ❤️:
Günaydın aşkım.

Bana ilk defa aşkım demişti. Çok tuhafıma gitmişti bu. Normalde hep kıvırcığım dediğinden aşkım kelimesi garip gelmişti . Ama buna alışmam gerekiyordu çünkü sonuçta bu söz sevgililerin kullandığı bir sözdü.

Siz:
Ne yapıyorsun ?

Aras'ım ❤️:
Valizimi hazırlıyorum gitmek için. Sen ?

Siz:
Bende kahvaltı yaptım şimdi. Kaçta buluşuyoruz?

Aras'ım ❤️:
Beşte uçağım var. Biz ikide buluşalım. Üç saat vakit geçiririz.

Siz:
Tamamdır. Peki bugün ki planımız nedir ?

Aras'ım ❤️:
Müzikli bir restorana gidelim mi ?

Siz:
Olur. O zaman şık bir şeyler giyeyim. Güzel görünmem lazım.

Aras'ım ❤️:
Sen her zaman güzelsin kıvırcık.

Siz:
:) Neyse ben hazırlanayım buluşuruz.

Aras'ım ❤️:
Tamamdır. Hadi byby birtanem .

Konuşmadan çıkıp kıyafet bakmaya başladım. Madem müzikli güzel bir restorana gidiyorduk benim de şık olmam lazımdı. O yüzden bir ilk yaparak elbise giymeyi tercih ettim. Siyah kısa elbisemi giyinip altına siyah topuklu ayakkabı ve ruj olarak da kırmızı ruju sürdüm.

Hazırdım. Aynada bir daha kendime baktım. Güzel görünüyordum. Derin bir nefes alıp saat ikiye gelirken evden çıktım ve Aras ile restoranın önünde buluştuk.

Aras beyaz gömlek siyah ceket,siyah pantalon giymiş kravat takmıştı. Çok hoş görünüyordu. O da beni baştan aşağı inceledi. Ağzı hayranlıkla açılmıştı.

"Sen çok güzel olmuşsun kıvırcık. Seni hep spor halinle görüyordum ama resmi halin de ayrı bir güzelmiş"
"Bende aynı şeyi senin için düşündüm. Resmiyet sana yakışmış ."
"O zaman artık restorana girelim mi yer ayırttım"
"Gidelim bakalım"

El ele tutuşup restorana girdik. Bizim için ayrılmış masaya oturduk. Her şey çok güzeldi. Az sonra yemeklerimizde geldi ve müzik başladı.

"Burası çok güzelmiş"
"Bence de çok hoş bir yer "
Yemeklerimizi afiyetle yedikten sonra etrafı izlemeye başladık. Bazı çiftler kalkıp müzik eşliğinde dans ediyorlardı. O sırada Aras önümde eğildi.
"Bu dansı bana lütfeder misiniz ?"
Kafamı sallayıp elini tuttum ve dans pistine geçtik.

Elimi Arasın omzuna koydum Aras da elini benim belime koyduğunda yavaş adımlarla dans etmeye başladık. Bu bizim ilk dansımızdı.

Müziğin bitiminde Aras beni belimden kavradığı gibi döndürüp kendine çekti ve dansa son noktayı koymuş oldu.

"Bu güzel dans için teşekkür ederim Aras bey " diyip göz kırptım.
"Rica ederim Masal hanım . " Deyip güldü Aras ve yerlerimize geçtik. Bir süre daha oturduktan sonra restorandan çıktık. Saat dörde geliyordu. Bir saatimiz kalmıştı.
"Artık benim otele dönüp eşyalarımı almam ve üstümü değişip havaalanına gitmem lazım kıvırcığım"
"Tamam sen eşyalarını al sonra havaalanına gidelim beraber "
Kafa salladı ve taksiye binip otele gittik ben arabada beklerken Aras işini halledip geldi ve oradan havaalanına geçtik.
Havaalanına geldiğimizde anons yapıldı. Uçuşun gerçekleşmesine yarım saat kaldığını söylüyordu anons yapan kişi.

Birlikte oturup beklemeye başladık. Gözlerim dolmuştu. Aras bunu farkedip beni kendine çevirdi.
"Bak baştan anlaşalım ağlamak yok. Tamam mı Masal? Yoksa giderken içim rahat etmez. Söz ver bakayım."
"Tamam söz" dedim ama ağlamamak için zor duruyordum.
"Ama Aras ben seni çok özleyeceğim" diyip Arasa sımsıkı sarıldım.
"Bende seni çok özleyeceğim kıvırcık ama merak etme her saat başı sana mesaj atacağım görüntülü de konuşuruz yani üzülme tamam mı?" Bunu diyordu ama onun da gözü dolmuştu.

"Keşke gitmesen keşke hep yanımda kalsan . "
"Keşke güzelim keşke"
"Seni çok seviyorum Aras çok"
"Bende seni çok seviyorum birtanem "
O sırada uçağın gelmesine beş dakika kalmıştı. Artık gitmesi gerekiyordu.
"Veda zamanı geldi sanırım"
"Hayır ya şimdi olmaz. Lütfen."
İkimizde dolu gözlerle birbirimize bakıyorduk. Elim ayağım titriyordu. Aras beni kendine çekip sımsıkı sarıldı son kez.
"Görüşürüz güzelim kendine iyi bak aklım sende kalmasın"
"Görüşürüz aramayı unutma gidince"
Sarılmayı bitirip valizini eline aldı ve arkasını dönüp gitmeye başladı. O arkasını dönünce göz yaşlarımı serbest bıraktım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Gitmeden tekrardan arkasına baktı ve onun da ağladığını farkettim. Onu ilk kez ağlarken görüyordum. İkimizde verdiğimiz sözü tutamadık çünkü göz yaşlarımız durmadan akıyordu.

Dayanamadım ve koşup tekrardan boynuna sımsıkı sarıldım. Beni kucaklayıp döndürdü. Bir yandan da ağlıyordu.
"Göz yaşlarımı durduramıyorum kıvırcık. Ben seni bırakıp gidemiyorum."
Ben cevap vermek yerine sadece sarılıp ağlıyordum. Ancak anons yapılınca sarılmayı bitirmek zorunda kaldık. Uçak az sonra kalkacaktı.
"Bu sefer gerçekten gitmem lazım güzelim. O gözyaşlarını sil üzme beni. Seni çok seviyorum kendine iyi bak sevgilim."
"Bende seni çok seviyorum Aras hemde çok görüşürüz seni özleyeceğim"

Aras bu sefer cidden arkasını dönüp gitmeye başladı ve gitti. Mahvolmuştum. Yere çömelip ağlamaya başladım. Duramıyordum. En son beni görevlilerin kaldırdığını hatırlıyorum.

Gözlerim ağlamaktan şişmişti. Bir taksi çağırıp eve gittim. Şu an kimse ile konuşacak halim olmadığından sessizce odama çekildim. Uzak mesafe ilişkisi zordu. Bunu bugün anlamıştım. Ama buna değerdi. Ne kadar zor olsada aşk insana her şeyi yaptırıyordu.

Evet arkadaşlar bölüm bu kadardı. Bölümü yazarken benim bile gözüm doldu. Sanırım en üzücü bölüm bu bölüm oldu.

Peki siz bölümü okurken ne hissettiniz ?

Sizce ileriki bölümlerde ne olacak ?

Oy verip yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. Diğer bölümlerde görüşmek üzere. Byby ❤️

























698 Kilometre||Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin