698 Kilometre||Yarı Texting

-2.BÖLÜM-

Ertesi gün yeni bildirim gördüm. Bugün biraz erken kalktığımda için okula daha vardı. Mesaj Arastan gelmişti.

Arasyılmaz:
Orada mısın?

Masalözdemir:
Evet. Yeni uyandım. Okul var mağlum.

Arasyılmaz:
Anladım. Günaydın o zaman :) Dün konuşunca bir yazmak istedim. Sorun olmaz umarım.

Masalözdemir:
Yok, sorun değil. Sıkılıyordum ben de konuşmak iyi geldi.

Arasyılmaz:
Böyle düşünmeme sevindim. Ee ne konuşmak istersin?

Bir anlık düşündüm.

Masalözdemir:
Daha yeni tanıştık ve seni tam tanımıyorum bile. Bana biraz kendinden bahsetsene.

Arasyılmaz:
Tabii. Üniversite birinci sınıfa gidiyorum. Hukuk okuyorum. En sevdiğim aktivite yabancı müzik dinlemek oluyor genelde. Böyle yani.

Masalözdemir:
Anladım.Ben de lise son sınıfım işte sınava çalışıyorum. Öğretmen olmak istiyorum. Bu arada müzik zevklerimiz uyuşuyor. Ben de yabancı müziği severim. Ayrı bir havası var :)

Arasyılmaz:
Ne güzel bak şimdiden bir ortak nokta bulduk bile :) Son sınıf olmak da zor ya, ders yoruyor o sene kolay gelsin sana.

Tam cevap yazacaktım ki saatin ilerlediğini ve annemin kahvaltı hazır diye bağırmaya başladığını duydum.

Masalözdemir:
Aynen. Sağol. Kusura bakmazsan artık gitmem lazım. Kahvaltı yapacağım.

Arasyılmaz:
Peki,sorun yok. Sonra görüşürüz müyüz ?

Masalözdemir:
Belki :) Hadi kaçtım ben 👋🏻

Telefonu kapatıp mutfağa doğru ilerledim. Masada en sevdiğim kahvaltı olan menemen vardı. Afiyetle yedikten sonra masayı toplamaya yardım ettim ve hazırlanmak için tekrardan odama çekildim. Kıyafetlerimi giyip saçıma baktım. Bugün ne yapsam acaba diye düşündüm bir süre sonra ise üşenerek at kuyruğu yapıp evden çıktım.

Okul yorucu geçmişti. Cemre bugün gelmemişti. Bu yüzden sıkıcıydı da bir yandan. Eve geldiğimde kendimi yatağa attım. Bir saat kestirdikten sonra günlüğümü çıkardım ve kafa dağıtmak için yazmaya başladım.

Sevgili günlük;
Yine sıradan bir gündü bugün. Ancak dün ise biri ile tanıştım sanaldan. Adı Aras. Hukuk okuyor ve müzik zevklerimiz aynı. Şu an çok samimi olmasak bile belki ileride arkadaş olabiliriz. Bugün yazmadı hiç ama dün sohbet ettik. Belki de bir kere ben yazmalıyım değil mi? Ancak tek bir sorun var Antalya'da yaşıyor. Aramızda bayağı bir mesafe var yani. Arkadaş olsak bile sadece sanal ile kalması beni üzer ama zaten şu an bunları düşünmek için çok erken çünkü daha çocuğu tam tamına tanımıyorum. Şimdi biraz ders yapıp vakit geçireceğim.Bir gelişme olursa yine yazacağım sevgili günlük. Yarın görüşmek üzere.

Günlük yazmayı bitirdikten sonra biraz ders çalışmam gerektiğini düşünüp test kitabımı çıkardım.
İki saat test çözdükten sonra yorulduğumu farkedip kitabı kapattım. Ne yapsam diye düşünürken elim istemsizce telefonuma gitti.

Bildirim var mı diye kontrol etmekten kendimi alıkoyamadım. Ancak bu sefer yazmamıştı. Belki de benden bekliyordu. Acaba uyumuş muydu ? Derin bir nefes alıp telefonu kapattım ve içeri televizyon seyretmeye gittim.

Televizyonda her zamanki klişe diziler vardı. Hep aynı sahneyi görmekten bıkmıştım. Bu yüzden televizyon izlemekten de sıkılıp televizyonu kapatıp balkona çıktım.

Hava serindi. Sokakta insanlar koşturuyor, çocuk bağırış sesleri geliyordu. Herkes kendi halindeydi.O an düşünmeden edemedim. Daha dün sabah tanıştığım çocuk acaba şu an ne yapıyordu ?Orada hava nasıldı? Her şeyi merak ediyordum. Zaten meraklı bir insan olduğumdan insanların hayatını merak ederdim hep. Derin bir iç çekip odama döndüm ,okul hazırlıklarımı yapınca da yatağıma girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

24 Ekim Salı
Bu sabah alarm çalmadan beş dakika önce kalktım. Hava daha tam aydınlanmamıştı. Kuşlar ötüyor,insanlar sokaklarda işlerine gidiyorlardı. İlk defa uykumu almış bir vaziyette yataktan kalktım. Rutin işlerimi halledip mutfağa indim. Annem yeni kalkmış kahvaltıyı hazırlıyordu.
"Günaydın kızım bugün erkencisin"
"Günaydın anne" diyerek gülümsedim ve masaya oturup yemeği beklerken telefonuma baktım. Mesaj atmıştı. İstem dışı yüzüm de belli belirsiz bir gülücük oluştu.

Arasyılmaz:
Günaydın :)

Masalözdemir:
Günaydın.

Arasyılmaz:
Ne yapıyorsun ?

Masalözdemir:
Okula hazırlandım az sonra çıkacağım. Sen ?

Arasyılmaz:
Benim bugün dersim yok evdeyim.

Masalözdemir:
Ne mutlu sana

Arasyılmaz:
Üniversitenin güzel yanları diyelim :) Neyse ben seni tutmayayım iyi dersler .

Masalözdemir:
Sağol. Sonra görüşürüz.

Konuşmadan çıkıp kahvaltımı yaptım ve servise binip okula doğru yola koyuldum. Sınıfa vardığımda Cemre sırada oturmuş müzik dinliyordu.
"Keyifler yerinde bakıyorum Cemoş"
"Yok be sabahın köründe okula gelmişiz kendimi müzik ile avutuyorum işte"

Gülümseyip yanına oturdum.
"Ya Cemre ben sana bir şey diyeceğim"
"De canım"
"Dün sanaldan bir çocuk ile tanıştım. İki gündür yazıyor bana."
"Ne? Hemen anlat! "
Kahkaha atıp devam ettim.
"Yok öyle düşündüğün gibi bir şey değil. Fotoğrafıma yorum yapmış sonra özelden falan yazdı arkadaşça sohbet ediyoruz çocukla iki günden beri kısa kısa. Demek istedim sadece."
"Sen de bunu bana şimdi söylüyorsun? Öyle mi? Neyse bunu sonra konuşacağız devamını anlat bakalım"

Cemreye tüm detayları anlattım. İsmi neymiş, nereliymiş,ne okuyormuş falan filan.

"Ee kuzum bu çocuk bayağı uzak sana bula bula Antalya da oturan bir çocuğu bulup mu konuşmaya başladın?" dedi gülerek. Ben de güldüm.
"Ben de onu çok düşündüm ama sonuçta sanaldan tanıdığım biri iki üç güne belki de yazmayı bırakır. Takma boşver ,buluşmayacağız ya ne kadar sorun olabilir ki ?"
"Büyük konuşma Masal. Zamanın ne göstereceğini bilemezsin"

O sırada hoca derse girdi ve ders başladı.
Okul çıkışı yine telefonumu kontrol ettim ancak hiç bir şey yazmamıştı. Belki de bir sefer de ilk ben yazmalıydım. Cesaretimi topladım ve Arasa yazdım. Çünkü hep onun yazmadı ayıp olurdu.

Masalözdemir:
Dersim şimdi bitti eve gidiyorum. Sen ne yapıyorsun ?

Mesajı gönderdiğimde heyecandan ne yapacağımı bilemedim. Ancak iki dakika sonra mesaj geldi.

Arasyılmaz:
Ben de film izliyordum. Açıkçası ilk senin yazmana şaşırdım ama hoşuma gitmedi değil yani ;) Zaten yazmasan akşama doğru yazmayı planlamıştım.

Mesajı okuduğumda yüzümün kızardığını hissedebiliyordum ama bozuntuya vermedim.

Masalözdemir:
Ne filmi izliyorsun ?

Arasyılmaz:
Netflixden bir film. Adı Bird box. Aşırı sevdim valla.Tavsiye ederim.Keşke seninle de izleyebilseydik. Eğlenceli olurdu.

Masalözdemir:
Maalesef ki bunun imkanı yok .. Sana iyi seyirler. Bir ara ben de izlerim belki.

Arasyılmaz:
Neden olmasın? Belki bir gün beraber de izleriz :) Neyse ben bitireyim o zaman. Sonra görüşürüz 👋🏻

Gülümseyip konuşmadan çıktım ve servise binip eve doğru yola koyuldum.
Ne garipti, hiç görmediğim hiç yüzyüze konuşmadığım bir insanı sanaldan tanıyıp samimi oluyordum gün geçtikçe. Hayat şaşırtıyordu insanı. Hiç beklemediğin anda hiç beklemediğin şeyler olabiliyordu bazen. Sadece akışa bırakmak gerekiyordu her şeyi...

Okuduğunuz için teşekkürler oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız çok mutlu olurum. ❤️

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere🙂