A Chasing Misery

Dalawampu't siyam

I calmed myself as the days passed. Naging maayos ang simple ng class ko kahit nasa bahay lang ako. Everyday Lola asked me kung ano ang mga kailangan ko and I simply replied na wala naman.

Binibigyan niya rin ako ng pera for me to keep it or used for the things I needed. Iniipon ko na lang iyon dahil wala naman akong pagkakagastusan.

I was scrolling through my phone when I saw lots of pictures with our hangouts together with Andrius friends. Naisipan kong i-post ang mga ito. I posted some to trigger him. May ilang shots pa na ako at ilang kaibigan niya ang kasama.

I changed first my username and search for a good captions then hit the post button.

Mengniemouse
Missin' my homies, come home please.

Nakangiti ako habang sunod-sunod na lumalabas ang notifaction sa cellphone ko. May inaantay akong taong makapansin ng post ko pero hanggang sa makatulog na lang ako ay wala pa rin.

Kinagabihan ay bumababa ako galing sa kwarto sabay deretso sa kusina. May nakahain ng pagkain doon pero wala pa ring taong nakaupo sa mga upuan.

"Where's Lola?" I asked while putting some foods on my plate.

"She went out with her Amiga" Aling Madsing replied.

I nodded and eat my food. Inantay ko pa hanggang sa makarating si Lola pero gabi na ay wala pa rin siya. Ginawa ko na lang ang ilang activities ko bago naisipan na magbukas ulit ng account ko.

[Ali: what abt ur post?]

Una ko agad nakita ang message niya. Natawa pa ako ng maalala kung anong post yun. It's not a big deal though.

Mengniemouse: nothin' important. r u mad? well, that's okay

Mabilis naman siyang nag-reply hanggang sa nagkasagutan na kaming dalawa. Ewan ko kung bakit naging big deal sa kanya yun, syempre hindi ako papatalo.

[Why?] he asked over our call.

"Why? What?" seryoso kong tanong.

[Ano nga bang laban ko dun, mayaman yun]

I sounds offended from what he said pero ngitian ko lang siya.

"Oo nga eh, lahat ng gusto ko ibinibigay nila"

[Edi dun ka na]

Mas lalo ko pang siyang tinawanan. Alam kong naiinis na siya sa akin pero hinahayaan ko lang. Hindi ko alam kung bakit bigla siyang nagkaganun. Kapag nag-aasaran kami before ay wala lang sa kanya.

"Okay" nakangisi kong sagot.

Natahimik kami sandali at may ilan-ilan siyang pagsulyap pero hindi ko pinapansin until he ended up saying sorry. Alam kong hindi niya ako matitiis. I explained it before, about my post and anyone na nakasama ko pero masyado niya pang pinalaki. He's looking for a hole between us.

"This is so toxic. Simpleng bagay pinapalaki mo. This is unlike you. We both know each other since before pero simula ng mapunta ako rito nag-iba lahat" naiinis kong saad.

"That's why I'm saying sorry. Let's not make it rough to us. I know nahihirapan ka sa ganitong sitwasyon but can we just fix it without looking back at our past?" sinsero niyang saad.

"Look Ali, everything between us in the past ended and we're both starting again. Away-bati, bati-away and vice verse. Ganyan na yung naging routine natin tapos minsan walang paramdaman tapos okay na naman ulit." seryoso ko ring sagot.

"What's your point now?" mas naging seryoso ang pananalita niya.

"I'm not pointing anything, sinasabi ko lang kung ano yung nakikita ko. Tumagal tayo sa relasyon na 'to na paulit-ulit na lang ang mga nangyayari, hindi ka ba napapagod?"