A Chasing Misery

Tatlumpu't dalawa

In this kind of situation, my mom is always at my side. Siya yung nagpaparamdam sa akin na hindi ako nag-iisa. She always gave me advice to boost myself and continue living.

Nakakapanghina ng loob kapag wala kang masandalan sa mga panahong nag-iisa ka.

As the days passes, everything get worst. Hindi lang pananakit ang ginagawa niya, she didn't let me eat for the days or more. Hindi ko na rin napagpatuloy ang pag-aaral ko because all of my things are inside my room but then, it's lock.

"Is this what you called washed clothes?" sigaw na tanong niya sa akin.

"I washed all of your clothes and I changed the bed sheets" sagot ko naman.

Ibinato niya lahat ng hawak niya sa akin. Gusto kong maiyak dahil sa sobrang hirap ng pinagdadaanan ko but I remained strong.

All this struggles will end soon and I'm waiting. This is a part of my life kaya hindi ako dapat sumuko, ang sumuko talo.

"Clean all your mess" sigaw niya bago pabagsak na isinara ang pintuan.

Nakita naman nila Aling Madsing at Aling Julay ang ginawa sa akin pero nginitian ko lang sila. Halata ang pag-aalala sa mga mukha nila pero hindi sila nagsasalita ng kung ano.

Keep smile no matter what your are facing, it motivates you more to reach your goal.

"Tulungan na kita jan" saad ni Aling Julay.

"Hindi na po, matatapos na rin naman ako. Lalagay ko na lang po sa dryer" nakangiti kong saad.

Hindi na naman siya nakipagtalo sa akin at hinayaan na ako. Matapos ang ilang oras na pagkukusot ng labahin ay natapos na rin ako. Tahimik lang akong nakatayo sa ilalim ng sikat ng araw para painitan ang mga damit. I don't know if they're doing this here pero ginawa ko pa rin.

"Maine" someone called me.

Napalingon naman ako sa kanya. She waved her hand and came near me. Iniisip ko pa kung saan ko siya nakilala o kung sino ang nagpakilala sa akin sa kanya.

"Forget about me?" nakangiti niyang tanong na para bang hindi inaasahan.

"Don't worry, I'm Hayle and I'm Aling Madsing daughter" nakangiti niyang pagpapakilala.

Napangiti naman ako ng malaman iyon. She live here also pero hindi iyon alam ng family ko kahit na nagtatrabaho sa kanila ang nanay niya. She works here also.

"Let me give you a hand" saad niya at tinulungan na ako.

"Don't you have a class?" pagtatanong niya.

"I don't attend anymore" I simply replied.

"Why? You're in the best school" she suddenly stopped.

"Is it because Auntie Leny?" dagdag niya.

Agad akong umiling, sa aming dalawa ay siya ang mas nakakakilala kay Lola dahil bata pa lang ay nakakasama na niya ito hindi tulad ko na bihira lang siyang makasama.

"It's my choice. I'm not use to online classes or being home schooled. It's just one year, there's another year. Maybe this year is not for me" sagot ko na may mga ngiti sa labi.

"If that's a case you can work to my team" bigla niyang alok.

"Work? Ano naman yun?" may interisadong tono sa boses ko.

"Well, I'm working on-"

"Maine, who's there?" rinig kong sigaw mula sa loob ng bahay.

"You need to go" taranta kong saad.

"Here's my number, feel free to contact me" saad niya sabay takbo. 

Tinanaw ko pa ang mabilis niyang pagkawala. Mabuti't nakaalis agad siya bago makalabas ng bahay si Lola. Her dark aura exposed while walking towards mine.

"Who was your talking?" mataray niyang tanong.

"Myself" walang ganang saad ko.

Hinatak niya ang buhok ko para mapatingin ako sa kanya. Hanggang ngayon napapaisip ako kung ano bang nagawa ko at ganito na lang katindi ang galit niya.

"Try to report everything here and you'll see..." pagbabanta niya at malakas akong tinulak.

Malakas ang pagkakabagsak ko sa damuhan para indahin iyon. Hirap din akong makatayo kaya naman nakagawa na naman siya ng isa pang paraan para pahirapan ako. Kinuha niya ang palanggana na puro sabon na may tubig at walang habas na binubos sa akin.

"It's fun playing with you" natatawa niyang saad at kinuha pa ang hose then open the water.

She put a pressure kaya masasakit ang tama ng tubig sa akin. Tanging mukha ko lang ang natatakpan ko dahil natatakot akong matamaan ang mata ko.

"Stop it, I'm getting cold" mahinahon kong saad.

"That's fine then you'll die, it's interesting" sabay humalakhak pa siya.

Natigil siya sa ginagawa niya ng biglang mamatay ang tubig. Parehas kaming nagtaka kung anong nangyari.  Agad naman akong tumayo at pinunasan ang mukha.

Nilingon ko pa siya na puno pa rin ng pagtataka.

"You've done enough" saad niya.

Tila'y natulala naman siya sa sinabi nito. Nakatanga lang kami parehas habang naglalakad siya papalapit sa amin. Kumurap-kurap pa ako kung totoo ba 'tong nakikita ko.

They're arguing through their eyes. Lola looks like she's defeated.

"We planned everything together to make her suffer and that's it" saad niya na may diin.

Nagulat ako sa sinabi niya. All this time it was planned. Pake ang pinapakita nilang kabaitan sa akin. They brought me here just to suffer.

"Anong ginawa kong mali?" mahina kong tanong sa sarili ko.

"You didn't do or did wrong" mahina niyang saad.

Hindi ko alam na narinig niya pala ang sinabi ko. Napaangat naman ako ng tingin sa sinambit niya.

"You, you're the biggest mistake here" sigaw niya.

Mas lalo akong nagulat ng makita kung gaano siya kagalit sa akin. I don't know what she's saying.

"P-po?" I stuttered.

"Enough!" she hardly scream.

"Clean yourself and take a rest" mahinahon niyang saad.

Napatulala pa ako sandaling iyon.

"Tita Nellie..." mahina kong utas bago tumakbo papasok ng bahay.

Ramdam ko ang lamig sa pagtakbo ko. It's almost winter, I think.

"What happened to you?" one of my cousin questioned me when I entered the house.

I ignored her and directly went to maid's quarters. Aling Madsing saw me and helped me immediately to clean myself.

Tulala ako habang nakababad sa shower. Ramdam ko pa rin ang lamig sa buong katawan ko habang tumutulo ang mga luha ko.

"Lahat na lang ng nakikita nila sa akin puro mali. Maybe they're right, I'm a mistake here in this world" mahina kong kausap sa sarili ko.

I saw a scissor and tried to cut my arms pero wala, nagkaroon lang ng bakas sa may palapulsuhan ko. I tried it to my fingers, natuwa ako ng mahiwa ko ang hinlalaki ko. I saw lots of blood.

I should be happy because I hurt myself pero puro sakit ang nararamdaman ko. The pain is inside of me.

I heard lots of knocked on the bathroom door pero hindi ko pinapansin. Nakatingin lang ako sa gunting na hawak ko. I smiled bitterly and talk to myself.

"Dear self, everything will be okay" paalala ko and everything went black.

>>