Desendents Of The Sun (Yizhan) Completed!

Episode - 11

Zawgyi

"တကယ္ေတာ့ လူနာေတြနဲ႔ေဝးေနတာနည္းနည္းၾကာၿပီ။ ငါဟိုမွာလည္း TV အစီအစဥ္ေတြေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတာ လူနာနဲ႔အထိအေတြ႔သိပ္နည္းတယ္။ ေဆးရံုမွာလုပ္တယ္ဆိုတာ အမည္ခံပဲ႐ွိတာ"

"နင္ကေရာမေပ်ာ္ဘူးလား ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ပါရမီပါလို႔ ေအာင္ျမင္ေနတာပဲေလ"

Andy က မဲ့ျပံဳးကေလးျပံဳးသည္။ အေငြ႔ပ်ံေနေသာေကာ္ဖီခြက္ကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ေတ့ကာ တစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္။

"နင္မသိပါဘူးက်န္႔က်န္႔ရာ ဒီေလာကက တကယ္ပင္ပန္းတယ္။ ဒီမွာလည္းကမ္းလွမ္းတာေတြ႐ွိလာရင္ငါျငင္းလို႔မရဘူး။ ပါပါးဆႏၵအရပဲငါအကုန္လုပ္ေပးရမွာ။ ေဆးရံုမွာအလုပ္လုပ္ခ်င္တာေတာင္ ပါပါးကသူ႔ေဆးရံုမွာပဲလာလုပ္ခိုင္းေနၿပီ"

ေ႐ွာင္းက်န္႔အနည္းငယ္မ်က္ခံုးပင့္မိသည္။ ဒီေလာက္ျပည့္စံုေနသည့္ ဘဝႀကီးတြင္ သူမ ဘာကိုသေဘာမေတြ႔ရသည္လဲ။

"အေဖရဲ႕အလုပ္ခြင္ထဲမွာ႐ွိေနရတာမေကာင္းဘူးလား။ ေဆးရံုအုပ္ရဲ႕သမီးေခ်ာဆရာဝန္ေလး၊ ေမာ္ဒယ္ေကာင္ေလးေတြလည္းဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာပဲကို နင္ဘာေတြမေပ်ာ္မွန္းငါမသိေတာ့ဘူး"

"ငါဂုဏ္ေတြအ႐ွိန္အဝါေတြမလိုခ်င္ပါဘူးဟာ...နယ္ဘက္ကဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့လူေတြကို အလကားကုေပးရင္း ႐ိုး႐ိုးေလးျဖတ္သန္းခ်င္တယ္"

သက္မႀကီးႀကီးတစ္ခ်က္ကို ၿပိဳင္တူခ်လိုက္မိသည္။ အလြန္႔အလြန္႐ိုး႐ွင္းလြန္းေနသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာေတာ့ Andy ဘဝကိုေမ်ွာ္ကိုးမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူထင္ထားသလို ျပည့္စံုေနသည့္Andy တြင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႐ွိမေန။ မျပည့္စံုဘဲ အထီးက်န္ေနေသာသူ႔ဘဝ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအပိုင္းအစကေလးသည္လည္း အရိပ္မ်ွပင္႐ွာမေတြ႔ရပါလားေလ။

•••••••

Cap ကို ဒူးေခါင္းတြင္တင္ထားရင္း ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ ခံုတန္းတြင္ထိုင္ေနမိသည္။ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီ။ မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကမွ ေသြးသံတရဲရဲႏွင့္လူနာတင္လွည္းအား စိုးရိမ္တႀကီးတြန္းသြားေသာေ႐ွာင္းက်န္႔အား ေစာင့္ေနရသည္မွာ ရိေပၚအတြက္မ႐ိုးမအီႏိုင္ေသာအလုပ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဒီေန႔မေတြ႔လိုက္ရလ်ွင္လည္းကိစၥမ႐ွိပါ။ ေသြးစြန္းေသာကုတ္အျဖဴတလြင့္လြင့္ျဖင့္ လူနာအေပၚစိုးရိမ္ေပးမႈဒီဂရီအဆံုးေရာက္ေနေသာ ေဒါက္တာလွလွေလး၏မ်က္ႏွာအား ျမင္ခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။