smoke

seventeen

kxttyknow
Senin kim olduğunu gayet iyi biliyorum

*

Adımları o boş -kısmen- araziye doğru sürüklüyordu kendisini. Cebinde bir paket sigara, sözünü düzgünce yerine getiremediğinin göstergesi oluyor.

Bu anonimin, o olduğuna fazlasıyla emindi. Her ok onu gösteriyordu; sevdiği çocuğu ya da sadece onu.

Her konuşmada eline başka bir ipucu geçiyordu, tüm bunları birleştirdiğinde ise sonuç ortadaydı. Dünden sonra bunu yapıyor olması kendini değişik hissettiriyordu. O değişik hisse ne ad verse olmuyordu, boş vermişti böylece de.

Neredeyse kolundan düşmek üzere olan çantasını düzeltip yoluna devam etmişti. Gelmişti zaten.

Çizim ile dolu olan duvara bakmış; gözleri imzasına kaymıştı oradan da.

Dolu olan duvarın karşısında ona gülümseyen boş bir duvar daha duruyordu. 'Üzerime bir şeyler karala' dermişcesine bakıyordu sanki ona duvar. Bu isteği geri çevirmek onun için fazlasıyla zor; memnuniyetle renklere doyuracaktı bu boş duvarı.

Sürekli kolundan düşmeye meyilli olan çantadan kurtulmuştu sonunda. Fermuarı açmış, ona gülümseyen sprey boyalara karşı o da gülümsemişti. İstediği renk boyayla da ayaklanarak, duvarın dibine kadar girmişti. Boya kutusunu sallamış ve duvarda izler bırakmasını sağlamıştı.

Fırçayı boya kutusuna daldırıp öyle de duvara izler bırakabilirdi ama sevmiyordu. Sprey boyayı püskürttüğü yerden kuruyana kadar akıp, dağınık yollar izlemesini seviyordu o. Daha güzel bir anlam kattığını düşünürdü çünkü. Caddelerin, sokakların da dağınıklığını yansıttığını söylerdi kendi kendine hep. Kendine de pay biçerdi bu dağınıklıktan.

Dakikalar kovalamaktan yorulmazken saatler kaçmaktan bitap düşmüşlerdi. Dursun diyordu bu aciz kavram, zaman artık dursun.

Sigara dalını parmaklarının arasına alıp uzaklaştırdı dudaklarından. Bakışları ise hala karşısındaki duvardaydı ta ki önünü kaplayan gri duman olmasaydı hala bakmaya devam edecekti. Hızlıca da uzaklaşıp, dağılmıştı sigaranın dumanı. Dalı hafifçe vurdurarak ucunda biriken küllerin yavaşça kayıp gitmesini sağlamıştı.

Artık renklere doymuş duvara tekrar bakabilirdi. Gözüne sanki eksik bir şeyler varmış gibi geliyordu ancak o eksikliğin ne olduğunu bulamıyordu. Düşünmeye çalışırken bir nefes daha çekiyor sigarasından,yine yüzünü kaplayan o gri duman.

Bitmek üzere olan sigarayı toprak zemine atıp üzerine basmıştı. Yerdeki siyah sprey boyayı eline almıştı sonra da. Bakışları elindeki boya kutusu ve duvar arasında mekik dokuyordu adeta.

Yavaşça duvara yaklaşmış ve bir şeyler yazmaya başlamıştı. En köşeye imzasını atıp aksak adımlarla geriye doğru çıkmıştı. Odağı artık duvardaki karalama olmuştu.

Cebinde duran telefonunu yavaşça elini almış, kamera uygulamasını açıp duvarın fotoğrafını çekmişti.

Eskiz defterinden yırtıp attığı o çizimin renkli haliydi duvardaki. En uç köşeye onun kullanıcı adını yazmış, küçük bir ok çıkartarak da gerçek ismini yazmıştı.

Telefonun bildirim sesi yankılanıyor sonra kendisinden başka kimse olmayan bu boş arazi de.

squxrrelx
Biliyorsun

Çarpık bir gülümseme beliriyor yüzünde. Hiç gitmemeye niyetli görünüyor bu gülümseme ancak elbet o da solacak, diğer her şey gibi.

kxttyknow
Nerede olduğumu biliyorsun

squxrrelx
Biliyorum

Yerde duran sigara paketini, eğilip eline alıyor içinden bir dal çıkartıp dudaklarının arasına sabitliyor sonra. Çakmak yardımı ile de tutuşturmuştu dalı. Bir nefes çekip bırakmıştı. Ağzının içinden kaçan sigara dumanı da dağılarak yol almıştı.

Toprak zeminde ilerleyen birkaç adım sesi doluyor kulaklarına. Arkasında bir beden hissediyor sonra da. Parmaklarının arasında yer edinmiş sigara çekiliyor. Başka birinin dudakların da yer buluyor kendine. Kulağının yanında geçip giden dumanı da fark ediyor.

"Doğru tahmin" bir ses kulağına fısıldıyor; bu onun sesi.

Yavaşça arkasını dönüyor, karşısında ise onu buluyor; gözlerinde de kendisini.

Bir nefes daha çekiyor karşısındaki genç sigaradan, dumanını yüzüne üflüyor. Yere atıp üzerine basıyor daha bitmemiş olan sigaranın.

"Doğru tahmin" diye tekrarlıyor kendi dediğini.

Dudakları buluşuyor birden hiç ayrılmayacakmışcasına çekiliyorlar. Günün birinde bedenleri ayrılırken ruhları hala deli dolu capcanlı olacak ama. Bedenleri buluşamazken, ruhlarının dudakları yine değecek birbirine. Mutlu oldukları anı böyle yad edecekler, ruhları sayesinde.

_________________

*629
Geri dönüşümün şerefine bölümü düzenleyip yayımlamaya karar vermiştim ama yazmayı unutmuşum resmen bu yüzden de bölüm ile yarım saat bakıştım. Çok gerici bir andı benim için. Bari düzenleyemiyorum çürümesin buralarda yayımlayayım dedim. Bölümün saçmalığı için gerçekten özür dilerim ve ayrıca çoktan 2,54k olmuşuz bile bunun için de çoookkçaa teşekkür ederim. Umarım beğenirsiniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

19.12.2020