"Daha iyi misin Jaemin-ah?"
"Teşekkür ederim, iyiyim Jeno." Jaemin bıkkınlıkla cevap verdi. Bu Jeno'nun sabahtan beri yüzüncü soruşu olabilirdi.
"Burada mı kalacaksın?"
Jeno başını salladı. "Evet, gitmemi mi istiyorsun?"
"Hayır, ne alakası var?" Jaemin kafasını televizyona çevirdi. Saçma sapan bir program açıktı.
"Normalde burada kalacağım zaman sormazdın."
Gözlerini yeniden Jeno'ya çevirdi. Jeno'da ona bakıyordu şimdi. "Sevgilinin yanına gidersin diye düşündüm."
Jeno'nun diyecek bir şeyi yoktu. Onu istemiyorum, istediğim tek şey sensin diyemiyordu.
Bir şey demek yerine konuyu değiştirdi. "Çocuklar uyumuş olmalı."
Değişen konuyu kısa keserek başını salladı ve sarılmış olan eline baktı. "Uyumuşlardır."
Telefondan saçma pozlar vererek fotoğraf çekilen ikili Chenle'nun verdiği poza gülmüşlerdi. Jisung telefonu elinden alarak yanına bıraktı. "Bu kadar yeter Chenle."
Chenle somurttu ve ona arkasını döndü. O gayet eğleniyordu ve eğlencesinin bölünmesini sevmezdi.
Arkasından yaklaşarak onu kendine çekti Jisung. Uzun zamandır ona ödüllerinden vermiyordu arkadaşı.
"Chenle neden bana ödül vermiyorsun?"
Chenle yutkunarak gözlerini kapattı. "Beni eve bırakmıyorsun."
"Ama gündüzleri de vereceğini söylemiştin."
"Sadece uyu Jisung."
Jisung kaşlarını çatmış ve arkasını dönmüştü. Trip atıyordu Chenle'ya. Bunu genelde Chenle yapardı.
Sessizliğin ardından dayanamayan Chenle ona dönmüş ve kafasını kendine çevirerek öpmüştü onu. Jisung'un sırıttığını anlayabiliyordu.
Geri çekileceği sırada Jisung onu bırakmamış ve Chenle'nun bacağını tutarak onu kendi üzerine çekmişti.
"Yetmedi Chenle."
Dudaklarını ayırdıkları kısacık bir zamanda bunları söylemiş ve yeniden birleştirmişti.
Chenle şaşkındı ama bunu belli etmeyerek elinden geldiğince karşılık verdi ona. Yumuşak ama bir o kadar da sert öpüyordu.
Chenle kendine hakim olamayarak onun alt dudağını ısırdı ve Jisung'dan acı dolu bir inleme kazandı. Ağzına gelen kan tadı ısırdığı yerin kanadığının göstergesiydi.
Ortamı bozmayarak kanı emdi ve dudaklarını ayırdı. Ne yaptığının yeni yeni farkına varıyordu. Utanarak kendini yana atacağı sırada Jisung buna izin vermeyip ona sıkıca sarıldı ve üzerinde kalmasını sağladı.
Bu şekilde nereye kadar gideceğini merak ediyordu ikisi de. Onlar yakın arkadaşlardı, böyle yapmaları ne kadar doğruydu?
Kısa süre içinde uykuya dalan çocuğun saçlarına öpücük bıraktı ve onun gibi uykuya daldı.
"Uyuyalım artık."
Jeno'nun sızlanmalarına dayanamayıp yerinden kalktı. Ama aniden kalktığı için dengesini kaybetmiş ve Jeno'nun kucağına düşmüştü.
Sert düştüğü için Jeno'nun ağzından bir inleme kaçmıştı. Saşkınlıkla kafasını kaldırdı. Jeno'nun nefesini dudaklarının üzerinde hissedecek kadar yakındı ona. Bunu bilseydi başını yine de kaldırır mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Best Friend × NoMin ✔
Fanfiction| TAMAMLANDI | "Ben yeni komşunuz Renjun, birkaç saat sizde kalabilir miyim?" Jeno, onu seve seve içeri kabul ederken hata yaptığının farkında bile değildi. Karşısında ki sevimli çocuğun ona zarar verebileceğini nereden bilebilirdi ki? • • • • #1 N...