Çift yeminlerini ederken Jaemin gülümseyerek onları izliyordu. Jeno ise Jaemin'i. Pembe saçlarını göreli iki gün oluyordu fakat hala alışamamıştı. Çok yakıştığı kesindi, böyle daha sevimli gözüküyordu Jaemin.
"Seni seviyorum."
Jaemin yanından gelen sesle o tarafa döndü. Kaşlarını kaldırarak baktı sevgilisine. "Efendim? Bir şey mi dedin?"
Jeno kafasını onunkine yasladı ve kulağına eğildi. "Dedim ki; seni seviyorum." Jaemin gülerek kendini geri çekti.
"Bende seni seviyorum."
Etraftan gelen alkış sesiyle dikkatlerini sahneye verdiler. Sonunda evlenmişlerdi. Hyuck'un hayallerinden biri buydu. Diğerleri çocuk sahibi olmak gibi şeyler.
Onları delicesine alkışlayarak çığlık atan arkadaşlarına baktılar. Onca kişi arasından yunus sesi kolaylıkla seçilebiliyordu. Jeno, Chenle'yu omuzlarına almış Jisung ise Jaemin'e sarılmıştı.
Onları çok seviyordu az önce evlenmiş olan çift. Hayatlarının çoğu zamanında yanındalardı. El sallayarak onlar için ayrılmış bölüme geçtiler. Birazdan yanlarına gelen arkadaşlarına gülümseyerek göz kırptı.
Yanlarına ulaştıklarında Jaemin ağlayacağını hissediyordu. Hissetmekle kalmayıp yaptı. Onca kişinin arasında gözünden düşen damlaları çaktırmadan silmeye çalıştı. Ama diğerleri bunu görmüştü.
"Jaemin ağlama."
Bunu derken Hyuck da ağlamaya başlamıştı. Birbirlerine sıkı bir sarılma veren ikiliyi diğerleri gülümseyerek izliyordu.
"Tamam ağlamayın, Hyuck makyajın akacak."
Gözyaşlarını silerek yerine oturdu ve kocasına baktı ters bir şekilde. Jaemin ise o sırada kendini Jeno'nun kollarına atmıştı.
"Aptal mısın Minhyung, ne makyajı? Bu benim doğal güzelliğim."
Mark ve Jisung gülerken Chenle bir köşede sessizce onları izliyordu. Henüz çok erkendi biliyordu ama düşünmeden edemiyordu. Jisung ile evlenme gibi bir şansları olacak mıydı? Ya da ayrılacaklar mıydı?
"Senden ayrılmak istemiyorum."
Jisung'un elini tutarken söylemişti bunu. Bir yandan da ailesine bakıyordu. Henüz haberleri yoktu ikisinin çıktığından.
Anne ve babasını Jisung'un ailesiyle konuşurken gördüğünde hızla yanağını öptü. Ailesi görecek diye sabahtan beri yaklaşamamıştı.
"Bu nereden çıktı? Biz ayrılmayacağız, lütfen böyle şeyler düşünme."
Gülümsedi Chenle ve sevgilisine sıkı bir sarılma verdi. Böyle söylemesi içini biraz da olsa rahatlatmıştı.
"Biz birazdan geliyoruz."
Jeno, Jaemin'in elini tutarak annesinin yanına çekiştirirken Jaemin sulu gözlerini siliyordu. Tek eliyle bir yandan da son derece düzgün olan saçlarını düzeltmeye çalışıyordu. Jeno bunu görerek güldü ve sevgilisinin elini okşadı.
Jeno annesine Jaemin ile çıktıklarını anlatmıştı ve Bayan Lee bu duruma gerçekten çok sevinmişti. Jaemin'i kendi oğlu gibi görüyordu zaten.
"Çok güzelsin sevgilim."
Utanarak vurdu Jeno'nun omzuna. Heyecanlandığı için utanıyordu. Bayan Lee ile yakınlardı fakat artık Jeno'nun arkadaşı değil, sevgilisiydi.
"Ah Jaemin, çok özledim seni tatlım."
Jaemin Jeno'nun eline bırakarak kadının sarılmasına karşılık verdi. Bayan Lee, Jaemin'in gördüğü en iyi kadındı, kendi annesinden sonra.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Best Friend × NoMin ✔
Fanfiction| TAMAMLANDI | "Ben yeni komşunuz Renjun, birkaç saat sizde kalabilir miyim?" Jeno, onu seve seve içeri kabul ederken hata yaptığının farkında bile değildi. Karşısında ki sevimli çocuğun ona zarar verebileceğini nereden bilebilirdi ki? • • • • #1 N...