Μια πρώτη επαφή

279 35 10
                                    

Αφιερωμένο στην user38769999 που ζήτησε και δεύτερο κεφάλαιο...😘



Οι λυγμοί του μελαχρινού άντρα την έκαναν να ανοίξει με δυσκολία τα μάτια. Τον είδε δίπλα της να μιλάει ταραγμένος στο τηλέφωνο. Σήκωσε το αδύναμο χέρι της στο μάγουλό του, δεν είχε όμως την αντοχή να το κρατήσει πάνω του, οι δυνάμεις της την εγκατέλειπαν. Το μυαλό της ταξίδεψε ξανά στις εκφράσεις του προσώπου του° ο Αλέξανδρος έδειχνε σνομπ και σαν τη μύγα μες στο γάλα, σε εκείνο το πρώτο ραντεβού, αλλά τα καστανά του μάτια με τις χρυσοκάστανες ανταύγειες, έλαμπαν σαν υάκινθοι στο έντονο φως του μαγαζιού που έπεφτε πάνω τους. Θυμόταν το γεμάτο ευχαρίστηση χαμόγελό του για το φαγητό και το ούζο αλλά και την άνεση που αισθάνθηκε, αφήνοντας  ελεύθερο τον εαυτό του. Εντέλει, ίσως μπορούσε να δώσει μόνη της μιαν απάντηση στο ερώτημά της. Το δεύτερο ραντεβού τους, όμως, ήταν σίγουρα ένα όνειρο μοναδικό: 

Πέρασαν τρεις ημέρες από τη βραδιά στο ταβερνάκι, και η Κλειώ μόλις είχε επιστρέψει από τη δουλειά, αφού το κορίτσι από την αδελφότητα τη βοήθησε να βρει εργασία σε ένα κατάστημα γυναικείων ρούχων. Ήταν ελεύθερη, τυχερή, για πρώτη φορά στην ζωή της μπορούσε να κάνει τα πάντα. Ή τουλάχιστον αυτό πίστευε, βυθισμένη στη νεανική πλάνη της. Βγήκε από το μπάνιο με το σώμα της τυλιγμένο σε μια άσπρη πετσέτα. Την ίδια στιγμή χτύπησε το κινητό της και έπεσε με φόρα στο κρεβάτι, το έπιασε από το κομοδίνο και είδε το όνομά του να αναγράφεται στην οθόνη. Το περίμενε πώς και πώς αυτό το τηλεφώνημα.

" Καλησπέρα, Αλέξανδρε", τον χαιρέτισε κατευθείαν χωρίς να μπορεί να ελέγξει την παρορμητικότητά της.

'' Είμαι έξω από το δωμάτιό σου''

Τα λόγια του τη χτύπησαν σαν ηλεκτρισμός και όλο το κορμί της ευθύς αμέσως αναπήδησε. Κοίταξε το σώμα της που ήταν τυλιγμένο με την πετσέτα. " Δώσε μου δυο λεπτά", είπε και πέταξε την πετσέτα στην πολυθρόνα. Έριξε πάνω της το γαλάζιο φόρεμά της, εκείνο που φορούσε και την πρώτη μέρα που τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, έπιασε τα νωπά μαλλιά της σε μια αλογοουρά, και άνοιξε λαχανιασμένη την πόρτα. 

" Πέρασε", του έκανε χώρο να μπει στο δωμάτιο με το χαμόγελο και την αστραφτερή μάτια της καθώς η μορφή του την αφόπλισε. Ήταν το μπλε κουστούμι του, τα λαμπερά του μάτια;... Η γοητεία αυτού του αρσενικού και η επιρροή που ασκούσε επάνω της έκαναν το κορμί της να ανατριχιάσει. Πρώτη φορά της συνέβαινε αυτό και δεν ήξερε πώς να τ' ονομάσει.

Νιώσε με: Η αλήθεια... ( Βιβλίο πρώτο)Where stories live. Discover now