Νιώσε με: Η αλήθεια... ( Βιβλίο πρώτο)

Η Έκρηξη...

Αφιερωμένο στον φίλο μας GiannisPit

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Η Κλειώ για ακόμα ένα βράδυ καθόταν στο πάτωμα με συντροφιά της ένα μπουκάλι βότκα αυτή τη φορά, και τα τσιγάρα της, κοιτώντας τη Φαίδρα να κοιμάται γαλήνια στον ώμο του Ερμή. Είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί. Το κεφάλι του ήταν γυρισμένο στον άλλο ώμο του, που ήταν άδειος, ενώ πριν μερικά λεπτά τον γέμιζε η ίδια...μα με τα  τελευταία γεγονότα να τρέχουν στο μυαλό της, δεν μπορούσε να αποκοιμηθεί και έφυγε από το κρεβάτι. Ένιωθε μια αμηχανία, μια χαρά αναμεμιγμένη με τύψεις, κι όμως, όλα ήταν τόσο όμορφα που δε θα άφηνε τον εαυτό της να υποκύψει στα στερεότυπα που η κοινωνία ήθελε να τους περάσει. Πάντα ήταν πνεύμα αντιλογίας και έκανε του κεφαλιού της, όχι από αντίδραση, με αυτές τις αρχές ήταν μεγαλωμένη. Θυμόταν τον πατέρα της αν και μικρό κορίτσι να της λέει:

" Όταν προσποιείσαι, γίνεσαι τέρας και έρμαιο των συναισθημάτων σου, αλλοιώνεσαι, χάνεις τον εαυτό σου, αναγκάζεσαι να ζεις στον ψεύτικο κόσμο που εσύ δημιούργησες για να είσαι αρεστός σε όλους, όμως όχι σε εσένα. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο και ζήσε την αλήθεια μέσα από τις πράξεις και τα λόγια σου, αγαπά τον εαυτό σου, μπας και αγαπήσεις και τους γύρω σου!"

Αυτά τα λόγια της έλεγε από τότε που θυμόταν τον εαυτό της, κι εκείνη είχε σκοπό να τα αξιοποιήσει μέχρι την τελευταία λέξη. Δεν την ένοιαζε για τον κόσμο, δεν την ένοιαζε για τίποτα άλλο πέρα από τον εαυτό της, γιατί, αν εκείνη δεν ήταν καλά ούτε αυτοί οι δύο άνθρωποι που εξαρτιόνταν από αυτή θα ήταν. Δε γνώριζε πού θα τους οδηγούσε όλο αυτό, το μόνο σίγουρο ήταν πως θα έκανε τις κουβέντες του πατέρα της πράξη.

Η Φαίδρα γύρισε πλευρό, με το κορμί της να είναι ξαπλωμένο ανάσκελα στο αφράτο στρώμα. Ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα, ακόμα και τα σημάδια στο κορμί της όμορφα ήταν όσο περνούσε η ώρα. Αν και μόλις τα αντίκρισε πόνεσε βαθιά και έφερε τον εαυτό της στη θέση της° τότε που ο Ερμής είχε βάλει και πάλι την κοπέλα να παίζει με το σώμα της, δεν την είχε φτάσει στο σημείο που κατάφερε να τη φτάσει η Φαίδρα, όμως κι εκείνη το πήγαινε καλά.

Θυμήθηκε να είναι με δεμένα μάτια, μόνη στο σκοτεινό δωμάτιο, την πόρτα να ανοίγει και ο ήχος της φωνής του να της λέει: " Αν με πιάσεις, είσαι ελεύθερη!"