Νιώσε με: Η αλήθεια... ( Βιβλίο πρώτο)

Εξαρτήσεις

Ο Αλέξανδρος άνοιξε τη δεξιά πόρτα του ασημένιου, αγωνιστικού αυτοκινήτου μετά από πολύ καιρό και αφού την έκλεισε, έκανε τον γύρο για να πάρει τη θέση του. Όλα ήταν γνώριμα και οικεία για την Κλειώ, μιας και είχε ζήσει το ίδιο σκηνικό πολλές φορές. Έστρωσε το μπλε, μακρύ και στενό φόρεμα με το σχίσιμο στο πλάι που άφηνε το αριστερό ψηλόλιγνο πόδι της ακάλυπτο από τον μηρό μέχρι τα χρυσά πέδιλά, και έδεσε τη ζώνη της. 

" Δε μου είπες πού θα πάμε και μιας και η ώρα είναι περασμένη, ντύθηκα λόγο πιο επίσημα", του είπε γλυκά με ένα χαμόγελο να στολίζει τα ζουμερά, κόκκινα χείλη της δημιουργώντας την τέλεια αντίθεση με τα καστανά μαλλιά της, που ήταν μαζεμένα σε μια ψηλή αλογοουρά.

'' Ήθελα να σε αιφνιδιάσω. Τόσες μέρες έχουμε να βγούμε μόνοι. Όλα είναι τέλεια πάνω σου, όμορφή μου οπτασία!'' ανταπέδωσε με ένα ανάλαφρο μειδίαμα, με την Κλειώ να παλεύει να συγκρατήσει το γέλιο της καθώς στο μυαλό της ήρθαν τα λόγια του Ερμή όταν τον ειρωνευόταν. " Τα κατάφερες. Και είσαι κι εσύ πολύ όμορφος όπως πάντα." Το μαύρο κουστούμι, το λευκό πουκάμισο και η γαλάζια γραβάτα ταίριαζαν απίστευτα στο έντονο παρουσιαστικό του, ενώ τα καστανά μάτια του έλαμπαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

'' Ίσως έτσι μου δώσεις την ευκαιρία να σου εξηγήσω κάποια πράγματα.'' Είπε ο εφοπλιστής και χαμήλωσε το βλέμμα ανάβοντας ένα τσιγάρο. '' Ίσως έτσι σου τη δώσω κι εγώ'', συμπλήρωσε κοιτώντας σοβαρά μέσα από τον μπροστινό καθρέφτη, από τον οποίο κρεμόταν ένας ασημένιος σταυρός και ένα κίτρινο έλατο με άρωμα βανίλιας.

" Ίσως", επανέλαβε κι εκείνη και χάθηκε στη διαδρομή κοιτώντας έξω από το παράθυρό της μα όταν κατάλαβε πως διέσχισαν τη λεωφόρο Μαραθώνος, γύρισε το βλέμμα της πάνω του φανερά προβληματισμένη. 

" Πού πάμε, Αλέξανδρε;" τον ρώτησε και στένεψε τα φρύδια αγκαλιάζοντας το σώμα της, με την ταραχή να την έχει κατακλύσει.

'' Γιατί ρωτάς; Νόμιζα σου άρεσε η ιδέα μου. Σε προβληματίζει κάτι, μήπως;''

" Δε μου αρέσει η διαδρομή, καλύτερα να γυρίσουμε πίσω", του είπε καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια να συγκρατήσει τον εαυτό της για να μη φανεί το άγχος της, αφού κατάλαβε πως κάτι παραπάνω γνώριζε για την ιστορία της, και δε θα έβαζε ξανά τον εαυτό της σε κίνδυνο στο σπίτι όπου την κρατούσε φυλακισμένη ο Ερμής για δύο εβδομάδες προτού το στιλέτο του βρει το σώμα της.