Νιώσε με: Η αλήθεια... ( Βιβλίο πρώτο)

Νιώσε με...

Δέκα μέρες αργότερα  -  Σάββατο 7/8/2010

Οι επόμενες δέκα μέρες κύλησαν γρήγορα για την Κλειώ, το τραύμα της είχε σχεδόν γιατρευτεί και οι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι του πατέρα της την ενημέρωσαν για την κατάσταση με την προσωρινή περιουσία της στην κατοχή της Φαίδρας, εξηγώντας της πως είχε περιθώριο να κάνει αποδοχή της κληρονομιάς μέχρι του τέλους του χρόνου, ειδάλλως όλη η περιουσία του πατέρα της θα κατέληγε στο κράτος. Αν και αποφάσισε να δεχτεί την περιουσία σαν νόμιμη κληρονόμος, η παρουσία της Φαίδρας, που της επέτρεπε να κρατήσει τη μισή διαχείριση της εταιρίας αλλά και η διαμονή της στο σπίτι, αποτελούσε μεγάλο εμπόδιο για την Κλειώ που δεν άντεχε να τη βλέπει μπροστά της.

Οι μέρες πέρασαν με τον Ερμή να εξαφανίζεται όλη την ημέρα και τα βράδια να κοιμάται στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι. Η ορφανή κοπέλα ήταν πιο μόνη από ποτέ. Ως και η Άβα θύμωσε και δεν της τηλεφώνησε ξανά όταν της είπε ότι ο Ερμής δεν θα υποστεί καμία τιμωρία. Ο Αλέξανδρος από την άλλη είχε τη δικαιολογία πως έτρεχε με τις δουλειές του και με την οργάνωση της δεξίωσης, για να γιορτάσουν την επιστροφή της στην καλή κοινωνία με αφορμή τον αρραβώνα τους.

Ήξερε πως όλα τα είχε κάνει λάθος, εφόσον, πέρα από το αίσθημα της ασφάλειας και τη σαγήνη του, ο Αλέξανδρος δεν ήταν ο άντρας που μπορούσε να μοιραστεί ούτε μια μέρα μαζί του. Έφερε στο μυαλό της την εξομολόγηση του Ερμή, μπορεί να ήταν όντως ψεύτικα τα λόγια του όπως της ανέφερε ο μέλλοντας σύζυγός της, μπορεί και όχι, αφού δεν της δήλωσε το όνομα του δολοφόνου. Όποτε έδινε βαρύτητα στην αποκάλυψη του Ερμή, καταλάβαινε πως ο πατέρας της δεν είχε καλές σχέσεις με τον πατέρα Αθανασίου και ίσως αυτό ήταν ένα πολύ καλό κίνητρο. Όταν όμως έδινε προσοχή στα λόγια του Αλέξανδρου, γέμιζε με θυμό και ανεξέλεγκτα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να αισθάνεται έντονη δυσφορία και η σκέψη να μοιράζεται το κρεβάτι της μαζί του εφ' όρου ζωής, την τρέλαινε.

Ωστόσο με τον Ερμή όλα ήταν διαφορετικά, αποτελούσε τον απόλυτο εραστή. Αν και ακόμη δεν είχε συμβεί το μοιραίο μεταξύ τους, δε θα απείχε πολύ από τις φαντασιώσεις της, το ήξερε, το ένιωθε. Τι κι αν του υποσχέθηκε πως θα είναι δίπλα του, εκείνος έδειχνε να είναι βουλιαγμένος σε ένα άλλον κόσμο, προσπαθώντας με νύχια και δόντια να βγει αλώβητος.

Ήταν πιο μπερδεμένη από ποτέ, ήταν μόνη στους χαοτικούς δρόμους και έψαχνε τη διαφυγή της πριν οι εχθροί κατασπαράξουν την ψυχή της και γίνει όμοιά τους. Έπρεπε να μεταμορφωθεί σε αυτό που μισούσε, να προσπαθήσει να γίνει επιφανειακά σαν εκείνους αλλά να κρατήσει την αγνότητα της ψυχής της. Σε πόσο δύσκολα μονοπάτια έμπαινε, σε πόσους ακόμα δαίμονες θα έπρεπε να πουλήσει το δόλωμά της;