22 | uyku

1.1K 134 50
                                    

Yeonjun'un çığlık çığlığa odamdan kaçışının üzerinden birkaç saat geçmişti ama hâlâ ortalarda görünmüyordu. Etkilendiğini tahmin edebiliyordum, hormonları en üst seviyelerdeydi sonuçta ama benden kaçması canımı sıkıyordu.

"Yeonie~"

En şirin sesimi kullanmaya çalışarak bağırırken bir yandan da kedimin sesini duymaya çalışıyordum. Fakat hiç ses yoktu.

"Yeonjun, neredesin?"

Tek tek odaları kontrol ederken onu bulamamıştım, son çare olarak evin arkasındaki bilgisayarın olduğu odaya adımladım.

"Burada mısın? Bak giriyorum."

Kapıyı açıp odaya girdim ve...

Waow.

Yeonjun üzerindeki kapüşonluyu çıkartmıştı, şimdi sadece kısa ve ince bir tişörtü vardı.

Vantilatörü açmış, odadaki çift kişilik koltuğun üzerinde uyuyordu, tişörtü yukarı kalkmıştı ve şortu bile belli oluyordu.

Gözlerimi yüzüne çevirdim, vantilatör açık olsa bile oda sıcaktı ve o terlemeye başlamıştı. Sessiz olmaya çalışarak yanına gittim ve bir elimi beline, birini de kalçasının altına yerleştirerek onu kucakladım.

Kollarını anında bana dolamış ve başını da boynuma yaslamıştı. Gözlerini yavaşça açsa bile çok kırpıştırmadan tekrar kapadı ve burnunu boynuma sürttü, ben olduğumu anlayınca gülümsedi. Uykusundayken bile beni tanıması ve sırnaşması hoşuma gidiyordu, sırıtmaya başladım.

Ona dikkat ederek odasına yöneldim ve zorlansam da kapıyı açtım. Yatağı her zamanki gibi dağınıktı ve Prens Charles ters bir şekilde yatağın üzerinde uzanıyordu.

"Bedenin büyüse de hep aynısın Yeonie."

İçim tekrar huzurla dolarken yavaşça belindeki elimi çektim ve yatağın üzerini üstünkörü düzelttim. Şimdilik burada yatabilirdi sanırım.

İşimi bitirmiş, tam onu yatağa yatıracakken bir anda kuyruğunu bileğime dolayarak kendine çekti ve boynumdaki kollarını sıkılaştırdı.

Üzerine düşmemek için dirseklerimi iki yanından yatakta dikleştirdim ve şokla kedime baktım. Kısık gözleriyle beni izliyordu. Ona ne olduğunu sormak için ağzımı açmamla kendimi yatakta oturur vaziyette buldum.

"Yeonjun ne oluy-"

Bacaklarımın üzerinde bir ağırlık vardı, ve aman tanrım. Yeonjun kucağıma oturmuş, ellerini de omzuma yerleştirmişti. Put gibi donup kalmışken dudaklarını kulağıma yaklaştırdı ve fısıldadı.

"Beni yalnız bırakma sahip~"

Ben sanırım biraz önce bir kedi çocuktan etkilenmiştim.

~~~

bir de Yeonjunniieeee arkadaşımız çok sevimli bir catboy yeonjun resmi çizmiş >,<

bir de Yeonjunniieeee arkadaşımız çok sevimli bir catboy yeonjun resmi çizmiş >,<

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

tekrar teşekkür ederim resmin için 💙

catboy, yeonkai ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin