Benim kucağımda Yeonjun, Beomgyu'nun kucağında Taehyun ve önümüzdeki yapayalnız Soobin ile birlikte kedilerimizi tamamen nüfusumuza geçirmeye gidiyorduk.
Ben Yeonjun ile ilgilenirken Ryujin bir anda ortadan kaybolmuştu. Ama sahibi olduğu aklıma gelince çok da umursamamaya karar verdim. Kedilerimizi sahiplenmeye karar verince Changbin bize mağazanın sahibi olan Bayan Yeji'nin odasını tarif etmişti.
Kapının önüne gelmemizle birbirimize baktık ve ne olacaksa olsun diyerek kapıyı tıklattık. "Buyrun."
Gelen onayla içeri girdik ve gülümsemeden edemedim. Bizim çok bilmiş Ryujin adının Yeji olduğunu düşündüğüm kadının kucağına oturmuş hararetli bir şekilde ona bir şeyler anlatıyordu.
"Aa, bak şayip. Bu o aybi."
Beni fark etmesiyle sahibine söylemişti, demek ki demin konuştukları konunun başrolü bendim. "Merhaba Ryujin."
Küçük kız bana gülümsedi ve Bayan Yeji'ye daha sıkı sarıldı.
"Ben Hwang Yeji. Siz de sanırım sahiplenme işlemleri için geldiniz?"
Soobin öne çıktı ve onayladı. "Evet Bayan Yeji, sevgilimle ben, bir de arkadaşımız bu minik kedileri sahiplenmek istiyoruz."
Bayan Yeji kedisini kucağından indirmeden ayağa kalktı ve eline birkaç belge aldı. "Hemen halledelim o zaman."
~♡~
Sonunda tüm işlerimiz bitmiş, kedi çocuklarımız resmen bizim nüfusumuza kaydolmuştu.
Beomgyu kucağındaki Taehyun'la şakalaşarak gülerken ben de omzumda uyuyakalan Yeonjun'u uyandırmamaya çalışıyordum.
Soobin arabasıyla önümüze gelmiş ve koşarak arabadan inmişti. "Aşkım arabayı sen sürsen, ben de minik bebeğimizle ilgilensem?"
Manyak arkadaşım biraz tereddüt etse de sevgilisini onayladı ve Taehyun'u Soobin'in kaslı kollarına bıraktı. Soobin heyecanla kucağındaki ufaklığa fısıldadı. "Nasılsın miniğim?"
Kızıl kedi kocaman gözlerini mümkünmüş gibi daha da açtı ve Soobin'e baktı. "İyiyim ama şey.. hanginiz benim şayibimşiniz?"
Bu baya mantıklı bir soruydu çünkü kedi çocuklar temelde yalnız insanlar için tercih edilirdi. Fakat tabii ki Beomgyu'nun sevgi dolu kalbi kedi çocuk sahiplenmek isteyince ona deliler gibi aşık olan Soobin de bir şey diyememişti. "Sen çok özel bir kedi olduğun için iki tane sahibin var miniğim, Beomgyu ve ben."
Taehyun duyduklarına çok sevinmişti galiba çünkü hızla küçük ellerini birbirine vurdu ve sırığa sarıldı. "Teşekküyley şayipleyim."
Bu kadar sese dayanamayan Yeonjun yavaşça dikleşip gözlerini kırpıştırdı ve etrafı inceledi. "Noluyoy şayip?"
Saçlarını okşadım ve tombul yanağından öptüm. "Hiçbir şey olmuyor bebeğim, sadece Taehyun arkadaşın çok sevinmiş."
Uyku sarhoşu halleriyle beni onayladı ve dayanamayarak tekrar uyumaya başladı, tek fark bu sefer göğsümde olmasıydı. "İyi uykular meleğim."
Beomgyu durdu ve bize döndü. "Kai, senin eve geldik."
Ne zaman geldiğimizi fark etmemiştim bile, bu kedi beni öyle büyülemişti. "Sağ ol hyung."
Gülümseyerek cevap verdi Beomgyu. "Sorun değil, ama bir an önce insen iyi olur çünkü artık eve gidip bebeklerimle ilgilenmek istiyorum."
Beomgyu'nun Soobin'i de bebek olarak görmesinin ardından Taehyun ve ben gülerken Soobin kaş çatmakla yetinmişti.
"Görürüz bakalım kim bebek kim değil."
Gülerken onlara veda ettim ve küçüğümle evimize girdim. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı, artık tek başıma değildim.
~♡~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
