Troublemaker (TAMAMLANDI)

Dostluk

Uçaktan indiklerinde Şebnem çok daha rahat hissediyordu, kafasında her şeyi halletmişti.

"Selim?"

"Efendim, sevgilim?"

"Bugün bir şeyler mi yapsak çocuklarla birlikte."

"Eğer istersen neden olmasın."

"Özgür'le iş birliği bile yapmaya hazırım ben. Bu Jerry ile Tom olayına gözümü karartıp dalmaya karar verdim."

"Bu bayağı iddalı bir adım olmuş. Neye borçluyuz?"

Şebnem Selim'in koluna girip ağırlığını üzerine verdi.

"Ben düşündüm. Düşündüm ve Şebnem Gürsoy olarak elimdekilere sahip çıkmaya karar verdim. Hani kızlar olur, Can olur, bilirsin çok severim."

"Bilmem mi?"

"Özgür olur... Sen olur. Böyle sevgi yumağı olabileceğimiz küçücük ufacık bir gün istiyorum."

"Sen isteyince pek inandırıcı gelmedi ne yalan söyliyim."

"Hepinizi bir araya toplayıp toplu infaz yapacak değilim herhalde dimi Selim? Hem küçücük ufacık içi doli turşucuk dedim, sen beni dinlemiyor musun ya?"

"Ya Şebnemcim dinliyorum, dinliyorum da bazen kulaklarım o kadar çok yoruluyo ve basınca maruz kalıyor ki kendi kendini kapatıyor."

Şebnem Selim'in kolundan çıktı ve hafif asabileşti.

"O zaman bundan sonra benim dışımdaki kişileri daha az dinle, böylece beni dinlemek için faha çok enerjin kalır, bak çözüm de buldum."

Selim Şebnem'in omzuna kolunu attı ve kendine çekip kafasından öptü.

"Bakarız aşkım bakarız."

Kafeye geldiklerinde Özgür koşarak Şebnem'e sarıldı.

"Canım arkadaşım benim ya, sakın sevgiden yoksun olduğunu falan düşünüp intiharlara kalkışma, hem zaten intihar edip napcan ki bu günlerde haplar çok pahalı ve mideni yıkıyolar geçiyor, israf yani!"

Selim Özgür'ü ceketinden tutup geri çekti.

"Ne intiharı abi ya? Ne sokuyosun kızın aklına saçma sapan şeyler. Yok hap map."

Özgür Şebnem'in kulaklarını eliyle kapatıp Selim'e döndü.

"Shh, sussana abi ya neler diyosun kızın yanında. Şimdi canı çekicek."

Şebnem eliyle Özgür'ün elini kulaklarından çekti.

"Çok sağol endişen için Özgürcüm ama ben ölmek için fazla güzelim."

Özgür dudak büzdü.

"Hı, eski Şebnem yerli yerinde duruyo diyosunuz yani. Aman be ne içersen iç. İster hap iç ister toz iç, benimde çok umrumdaydı zaten."

"Ya, diimi diimi?" (Şebnem)

"Di." (Özgür)

O sırada Can'da dışardan geldi ve Şebnem'i görünce gülümseyerek sarıldı.

"Şebnem, yalnız değilsin. Bunu unutma olur mu?"

Selim bu kez Can'ı ceketinden tutup geri çekti.

"Yeter da, sarılmayın artık." (Selim)

Özgür hemen surat düşürdü ve nazlı nazlı Can'a döndü.

"Çok ilgi göstermene gerek yok Can, aynı tas aynı hamam."

"Sen dedin ya intiharın eşiği-" (Can)