KARANLIK

ONA DOKUNMA!!

Destekleyen herkese çok teşekkür ederim. Sizlerin bana yazdığı mesajlarla yazılıyor bu hikaye ♥

Multimedya: Azra'yla Araz'ın çocukluğu ve yeni karakterimiz Poyraz.
Bölüm parçası: Ahmet Kaya Siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz.

Azra ağzından..

Okuldan çıkmış motoruma doğru yürüyordum. Araz'ı bugün hiç görmemiştim. Belkide gelmemişti. O günden sonra aramızda bir mesafe vardı. Beni o kızla ilgili tek bir şey daha dememem için uyardığı günden beri! Bunu neden yapmıştı bilmiyorum. O basit kızla neden yatmamıştı ki! Ne garip ama dimi normalde onun sevgilisi olarak başka kızlarla yattığı için kızmam gerekirken ben neden yatmadı diye kızıyordum. Ama işte bu çok kötüydü. Onu basit bir orosbu olarak görmemişmiydi. Neden ! Kaskımı takarken bir ses bana seslendi. Bu sese o kadar aşinaydım, o kadar aşıktım ki..

Araz bana doğru yaklaşıp

- nereye gidiyorsun ?

Gözlerimi ondan kaçırırken

- dolaşıcam biraz.

Dedim. O motara binerken ben kaskım elimde ayakta onu izliyordum. Motoru çalıştırırken bana bakmadan

- tak onu kafana ve bin artık!

Dedi. Kaskımı kafama takarken sesizce onun arkasına oturdum ve o gaza basarken sıkıca beline sarıldım. Birkaç kere nereye gidiyoruz diye bağırdım ama rüzgarın şiddetinden duymamıştı galiba beni. Yada duyupta cevap verme gereksenimi duymamıştı. Bilemiyorumdum. Sahile gelmiştik. Araz motordan indi ve gidip bir banka yerleşti. Bende kaskımı yerleştirdikten sonra gidip yanına oturdum. Dalgaların ve martıların sesi eşliğinde onun yanımdaki varlığı çok huzur vericiydi. İkimizde susuyorduk. Gözlerini denizin en uç noktasına dikmişti. Pozisyonunu bozmadan

- sinirliydim Azra.

Dedi. Bir eliyle annesinin elinden tutmuş bir elinde pamuk şekerini tutan çocuğu izlerken

- ilk defa bir kız için canımı acıttın Araz.. neden diye sormuycam.. sormuycam  çünkü korkuyorum. Vereceğin cevaptan çok korkuyorum Araz. 

Dedim. Elimin tersiyle akan göz yaşlarımı silerken. Lanet olsun onun yanında ağlamaktan nefret ediyordum. Nedenide yine oydu. Buna çok kızardı. Yıllar boyunca bana ağlamamayı öğretmişti. Bunun için çok çabalamıştı. İkimizide köreltmeye çalışıyordu. Ama konu o olunca ben güçlü olamıyordum. Lanet olasıca göz yaşlarımı tutamıyordum. Bana dönüp

- ağlama ! Dedi. Sesi kızgın çıkmıştı. O bana böyle kızınca ben hıçkırıklarımı tutamamıştım. Bana böyle davranmasından nefret ediyordum! Banktan hızlıca kalktım ve hıçkırıklarım içinde motara doğru koşmaya başladım. Kolumdan tuttu ve beni kendine çevirdi. Gözlerimiz birbirini bulduğunda beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı. Ve ben yine ona yenik düşerek o güçlü kollarının arasında eriyip gittim. Saçlarıma kafasını gömmüşken

- ağlama Azra. Ağlama nolur.. senin ağlamana gözünden akan tek bir yaşa dayanamıyorum ben.

Dedi. Beni nasılda bu kadar kendine bağlıyabiliyordu anlayamıyordum. Ona daha bi sıkı sarılırken bir çocuk sesiyle birbirimizden ayrıldık.

- abi..abii bir tane al abii..

Çocuğun üstü başı çok kötüydü. Üstünde boğazlı pislikten rengini tam çözemediğim yırtık bir kazak vardı. Alttan bir kot pantolon giyiyordu. Kafasında bir bere vardı. Yüzü gözü de pislik içindeydi. Burnundan akan sümüğünü kazağının koluna sildi. Elinde birkaç selpak vardı. Araz'a dönüp