Chapter 31
"Sam..."he called me. Hindi ako makatulog kaya naisipan kong lumabas at magtungo sa terrace.
"Gray, bakit gising ka pa?"I asked him.
Kumunot ang noo niya."Ako dapat ang magtanong niyan. Bakit gising ka pa at anong ginagawa mo dito?"
"Nagpapahangin lang. Hindi ako makatulog."sagot ko.
He sighed in relief."Akala ko ay iniwan mo na ko nang magising ako na wala ka sa tabi ko."
Marahan akong ngumiti sakanya."Para saan? Bakit naman kita iiwan?"
He shrugged his shoulders."Maybe you realize that you don't love me anymore? That it's really Niall?"he asked, bothered.
Mahina akong natawa."I'm already pregnant with your child, Gray. Talagang maiisip mo pa ang mga bagay na iyon? And mind you, Mr. Salazar I am pregnant with twins."
He nod shyly and lick his lips."I'm sorry I just don't want to lose you again. Ginawa ko ang lahat para maging akin ka."nangungusap ang mga mata niya ng tumingin siya saakin.
"Ginawa mo ang lahat?"ulit ko.
Tumango siya."I did it for you and for us. But I promise you I will never ever gonna hurt you kahit pagbuhatan ka ng kamay ay hinding-hindi ko magagawa. So please...believe in me."
"Okay. You don't have to say please, Gray. I will always believe in you because I love you."
"Thank you,"he pressed his lips on mine."Let's go inside. Gabi na at malamig sa labas baka kung mapano ka at ang kambal natin."he spoke with tenderness in his voice. Tinanguan ko siya at marahang ngumiti.
Inalalayan niya akong pumasok pabalik sa silid namin.
Gray become extra careful when we found out that we're having twins. Kulang na lang nga ay paupuin na lang niya ako sa wheelchair at wag ng paglakarin.
He is being too OA sometimes but I understand him. This is his kids we are talking. And he wants what best for them like I do.
Noon ay halos hindi ko sulyapan si Gray, him being a cave man is a disturbance in my life.
Pero ngayon he's presence is all that matters to me.
Kinabukasan ay bumisita si mama saamin kasama si papa. They bring fruit baskets and my favorite food na si mama mismo ang nagluto.
"Ma! Pa!"masayang sambit ko at niyakap sila.
Pagkatapos sumulyap ako kay Gray. He nod politely at them."Sir,"pagkatapos bumaling ang tingin niya kay mama."Ma'am."
"Mama na lang, hijo."mama smiled softly at him.
Iba na sa mga naunang pakikitungo niya kay Gray pagkatapos namin malaman na may Bradycardia ako. Pero ngayon ay magaling na at hindi ko na kailangan pang uminom ng mga gamot. Sobra-sobra ang pasasalamat ko dahil doon. Dahil hindi na maaapektuhan ang pagbubuntis ko. Wala na kaming ibang iintindihin kung hindi ang mga anak namin.
"How are you feeling, Sam? I bring fruits and your favorite food."sabay baling saakin ni mama at hinaplos ang nakaumbok kong tiyan.
"Ayos lang po ako, mama si Gray ay hindi na ako pinakikilos kahit ultimo tumayo at maglakad."mahina akong natawa.
Mom nod in happiness."I remembered your father. Ganyan na ganyan din sa asawa mo ka OA noong ipinagbubuntis kita."mama shooked her head.
"I'm just worried, okay. Nag-iisa ka lang naming anak, Sam."depensa naman ni papa na nasa tabi ni mama."At hindi mo masisisi iyang si Gray kambal ang anak niyo."papa nod at Gray. Na mukhang nagkakaintindihan sila dahil parehas na lalaki.
"Kung nag-aalala ka pala edi sana ikaw ang nagbuntis noon kay Sam,"kunyareng pataray na sabi ni mama na tinawanan naman ni papa."Kung puwede lang e para hindi ko nakikitang nahihirapan ka nung manganak."sagot ni papa kay mama. Mama just look at him in a snob way.
"Andiyan ba ang papa mo, Gray? Asan si Victor?"maya-maya pa ay tinanong ni mama si Gray at sa asawa ko na bumaling.
"He's out of the country, mama."sagot ni Gray.
Tinanguan siya ni mama."Ganoon ba. Kelan naman ang balik ng papa mo?"
"Baka po sa susunod na buwan."
"Kung ganoon kayo lamang dalawa dito ni Sam?"
"Opo, mama."ako na ang sumagot."At kasama ang mga maids at guards."dagdag ko.
Mom nodded."Halika na sa lamesa para mahanda ko na ang mga dinala namin ng papa mo. Sana ay hindi pa kayo nakapagbreakfast?"she asked, tinignan niya kaming dalawa ni Gray.
Marahan akong umiling."Magbrebreakfast palang po. Tamang-tama po ang dating niyo, ma."
"Kumain ka ng marami, Sam, lahat iyan ay paborito mo. Sigurado akong namiss mo ang luto ko."
"Opo, mama."
"Dadalasan ko ang pagpunta dito para ipagluto ka ng mga paborito mo."masayang sinabi ni mama saakin."Ayos lang ba iyon sayo, Gray?"sinipat ni mama ng tingin ang asawa ko.
"You are very much welcome here, mama."he replied, lightly.
Mom look contented and nod at him twice.
"This is...uh bit awkward, hijo. Pero pasensya kana sa alitan natin noon. At sa pagtrato ko sayo ng hindi maganda. Sana maintindihan mo na bilang isang magulang hangad ko lang ang makakabuti para sa anak ko."sumulyap saakin si mama at nakangiting bumaling kay Gray."And now I know what's best for my daughter. And that is you, anak."
Medyo nanlaki ang mata ko ng tinawag niyang anak si Gray.
"Salamat po, mama. Hindi ko na po ulit sasaktan si Sam at iingatan ko po ang pamilya namin."
"Dapat lang."mama chuckled."Sige na kumain na tayo."
My parents stayed in the mansion until evening. Dito na din sila nagdinner at pagkatapos ay umuwi na. Gray invited them to stay the night pero hindi na pumayag si mama at sinabing dadalaw-dalaw na lang saamin.
Sa tingin ko ay nahihiya si mama sa ginawa niya noon kay Gray.
"Gray..."nilingon niya ako at agad na hinalikan ako sa noo.
"You want to eat something? Why are you still awake, baby?"it's pass 3 am and I can't sleep.
"Hindi ako makatulog."I pouted.
"May gusto ka bang kainin? Or are you thinking too much again? Hindi ba makakasama iyon sa mga anak natin?"malumanay niyang sinabi saakin.
Napalabi ako at mas umusog pa sa tabi niya. Naramdaman ko naman na mas lalo din humigpit ang yakap niya sa akin habang nakaunan ang ulo ko sa braso niya.
"Wala naman. Sorry. Naiisip ko lang kasi kung...nagalit ka din ba kay mama dahil sinisi ka niya sa nangyare saakin?"kuryosong tanong ko.
Marahan siyang umiling."She had all the reason to be mad at me. I understand her. Kahit ako sarili ko din ang sinisi ko. But now that you're here with me again. I won't repeat the same mistakes anymore."
"Why did you chose me, Gray?"bigla ko na lang naisip."I mean napapalibutan ka ng tatlong babae at siguradong hindi lang tatlong babae pero bakit hanggang ngayon ako pa din?"
He look me in the eyes and smile lovingly.
"I'd never dream any woman to bring at the altar...kundi ikaw lang. Hindi ko din alam kung bakit kahit lumipas na ang panahon ikaw at ikaw pa din ang hinahanap-hanap ko."he chuckled."Maybe because I am madly deeply heavenly in love with you? With you in my arms I feel like a good man. With you every thing falls perfectly in place."
BINABASA MO ANG
Taste of Heaven
RomanceMajestic Five(1) She can't never believe that she would known the taste of heaven in Gray's lips. Ang lalaking kahit kelan ay hindi niya inakalang magbibigay ng bilyong-bilyong boltahe ng kuryente sa katawan niya at magpapabilis ng tibok ng puso niy...