EVERY THING WILL END

CHAPTER 37

Matapos naming dumaan sa condo para mag bihis ay nag byahe na kami papunta sa bahay 'ng mga tinuring kong magulang' Wala si Tita at Ely nasa bahay nila Renz. Wala rin siyang alam sa nangyari tanging sila Dyzzer at Renz lang ang nakakaalam.

"Mag pahinga ka muna. Malayo pa tayo. Alam kong kailangan mo nang lakas. And please Sandra. Avoid stress!" seryosong bilin niya. Tama siya kailangan ko nang lakas. Tumango lang ako tsaka isinandal ang ulo sa bintana.

"Mom" Excited na tawag ko kay Mommy pag pasok ko nang bahay. Tulad nang lagi kong dinadatnan ay nag luluto siya.

"Wow Mom you cooked Bacon." takam na takam na usal ko nang makita ang bacon na niluluto ni Mommy. Naupo ako at tinignan si Mommy na nakangiting nag luluto.

"How's school baby?" sumulyap siya sa gawi ko. Ngumiti ako.

"It fine Mom. ahm--" Pinutol ko ang sasabihin kaya. Lumingon siya saken.

"Why?" May pag aalala sa boses niya. Agad niyang pinatay ang stove at inahon ang niluluto.

"Mom. May I ask?"

"What is it?" tanong niya tsaka tinanggal ang apron.

"Mom. For you what is love?" Kumunot ang noo niya pero agad ding nawala at napalitan nang ngitin. I pouted.

"Why baby. Do have crush?" panunukso niya. Tsaka naupo sa tabi ko.

"Nah mom. I don't have. I want to know lang naman" Ngumuso ako. Hinagod niya ang Buhok ko kaya napatingin ako sa nakangiti niya mga labi. My mom was really Gorgeous.

"Love is Forgiveness" Nag taka ako sa sinabi niya.

"Why mom?"

"Baby..." humarap ako sa kaniya hinawakan niya ang kamay ko.
"If you love the person. You'll choose his happiness. Always think that his happiness was always your happiness too." Nakangiti niyang sabi.

"And mom what if my love got to lie to me. Should I forgive him?" Pinisil niya ang pisngi ko tsaka ngumiti.

"Baby...Love is all about forgiveness. If you really love the person. You might forgive him. Because no one in this world is perfect. But baby...love is not all about loving two people or loving each other. Instead love is sometimes in the Family. Friends."

She kissed me on my cheek.

"Lagi mong tandaan na hindi ka magiging masaya kung hindi ka mag papatawad at di ka matututong mag mahal kung hindi ka masasaktan. Love is always having a pain. You have to learn to fight than to escape. Wag mong hayaang mamatay nang may sama nang loob. Minsan lang tayo mabuhay kaya piliin nating sumaya at mag patawad."

Pag katapos sabihin ni mommy iyon ay agad ko siyang niyakap. My mom is the best thing in this world. My family is My life. No can one change my love for them.

"Iloveyouu mom"

"Hey... Sandra" Nagising ako sa yugyog ni Renz saken. Kinusot ko ang mata ko. Tsaka natingin sa labas.

"We are here!" I said. Nakita ko ang pag baba ni Dyzzer sa sasakyan niya may iilang nakaparada ring sasakyan. At kung hindi ko nakakalimutan ay sasakyan iyon ni Jax At Nyx.

"Are you fine?. Are you sure you would face them for real?" Nag aalalang tanong niya. Ngumiti ako sa kaniya para hindi na siya mag alala.

"I'm Okay Renz. Thank you for concern. But I need this. Baka bukas ay mamatay nalang ako diba!" natatawa kong sabi. Masama siyang tumingin saken.

"Joke" I pis Sign.

Kumatok na si Dyzzer kaya bumaba na ako.

"Are you sure?" bungad niya.